سوال اینجاست درختان تنومندی را که با اره برقی قطع کردند آیا قتل نفس و جرم محسوب نمی‌شود که دیدنش قلب و روح هر انسانی را جریحه دار کرد و طی سال‌هایی که زنده بودند و طراوت، درآمد زایی و اشتغال کشاورزان را به همراه داشتند دلسوزان اراضی ملی کجا بودند و اراضی ملی به چه اشخاص و یا نهادی تعلق دارد و آیا کشاورزان زحمتکش جمعی از سرزمین من و تو نبودند که به گفته خودشان بخشی از مستثنیات خود اهالی بوده که زمین‌های مذکور را آباد کردند و از این طریق امرار معاش می‌کردند و آیا کشاورزان معترض و آسیب دیده از اتباع بیگانه بودند؟

توصیه می‌شود به دلسوزان اراضی ملی که درختان مثمر و کهنسال کشاورزان را با بی‌رحمی تمام با اره برقی قطع کردند نگاهی به جنگل‌های شمال بیندازند که توسط سودجویان و جنگل‌خواران به تاراج رفته است که جهت منافع شخصی خود به جان درختان جنگل‌های شمال افتاده‌اند. آیا آنجا بخشی از اراضی و ثروت ملی محسوب نمی‌شود؟

پس ماموریت سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور کجا تعریف شده است؟ حفاظت از جنگل‌ها و یا قلع و قمع درختان مثمر کشاورزان کهگیلویه و بویر احمد؟