^[1]پس خیلی به این باران‌ها که هرروز شاهدش هستیم و حتی خبر از هواشناسی رسیده که تا نیمه‌های هفته بعد هم ادامه خواهند داشت، دل‌خوش نکنید.

به جرات می‌توانم بگویم که میزان خسارات واردآمده از بی‌آبی و خشکسالی کشور به حدی است که اگر از همین فردا تا آخر شهریورماه، یک روز در میان هم باران ببارد باز هم نمی‌توانیم امیدوار باشیم که آب‌های زیرزمینی کشور به سطح مطلوبی رسیده‌ یا سطح آب پشت سدها به حد نرمال رسیده است.

امروز که با شما سخن می‌گویم بیش از ۷۲ دشت در کشور به‌خاطر کمبود ذخایر آب زیرزمینی، نشست کرده است و ذخیره پشت سدها، ۴۰درصد کمتر از سال گذشته است.

با این حساب، بارش دو قطره باران در تهران و شهرهای دیگر، اگرچه حال شهروندان این شهرهای آلوده را بهتر می‌کند اما دوای درد خشکسالی نیست.

برای رفع و عبور از این بحران چاره کار فقط در یک‌چیز است؛ صرفه‌جویی! باید کمربندها را سفت کنیم و تا جایی که ممکن است در مصرف آب صرفه‌جویی کنیم وگرنه من فکر می‌کنم حداکثر تا دوماه دیگر در تهران آب به مرز جیره‌بندی برسد.

این موضوع البته تنها به تهران خلاصه نمی‌شود؛ دامنه این آفت به همه کشور گسترش پیدا کرده. چندروز پیش در سفری به تالاب بختگان با دریاچه‌ای مواجه شدم که ۴۲۰هزارهکتار وسعت داشت اما دریغ از یک قطره آب! این روزها درباره مصرف آب هشدارهای زیادی داده‌اند اما تا تصویر یک دریاچه خشک‌شده را به چشم نبینید محال است که این نگرانی‌ها را جدی بگیرید.

پس از همین امروز در بازکردن شیر آب دقت کنید تا این سال خشک به سلامت از بیخ گوشمان عبور کند.

 *مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست

شرق