تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۰۹:۱۱

شهروندان:
برغم شروع پرسرو صدای طرح انتقال آب شیرین به قم در سال 90، قصه آب این استان همچنان مشکلات خاص خود را داراست.

به گزارش ایرنا، ˈآب قم شیرین شدˈ، ˈآب شیرین به قم رسیدˈ،ˈ با انتقال آب از سرشاخه های دز، کام مردم قم شیرین شدˈ… اینها تیترهایی است که در سال ۹۰ روزنامه ها و سایت های خبری استانی و سراسری به آن پرداختند اما این شیرینی چندان هم پایدار نبود.

در سال ۹۰ وقتی فاز نخست طرح انتقال آب شیرین به قم انجام شد، انتظار ۵۰ ساله مردم تحقق یافت و به گفته مسوولان، مشکل شوری آب قم برای همیشه برطرف و رویای دیرین شیرین شدن آب برای قمی ها به واقعیت تبدیل شد.

اما دیرینی نپایید که باز دبه های آب شیرین از انبار خانه ها بیرون آمد و صف های خرید آب شیرین از دستگاه ها و تانکرها بسته شد و باز بازار شرکت های نصب و تعمیر دستگاه های آب شیرین کن رونق یافت و باز برای درست کردن چای یا شربت یا اصلا خوردن یک لیوان آب خنک، باید به سراغ دبه ها رفت و از این طریق آب را توی پارچ، کتری، سماور یا روی قالب یخ و… ریخت تا بتوان آن را نوشید.

شاید کمتر کسی فکر می کرد که در روزهای نخست افتتاح این طرح در سال ۹۰، آبی که از کوه های پر از برف شهرستان الیگودرز در استان لرستان با طی کیلومتر ها مسافت از دل کوه ها، دره ها و کویر به شهر قم رسیده و کام مردم را شیرین کرده بود، موقتی باشد و شهروندان قمی دوباره شاهد افت شدید فشار آب شرب و بدنبال آن تزریق آب شور به شبکه باشند.

از سال ۹۰ تاکنون روند شوری و شیرینی آب در قم با تغییرات و نوسانات بسیاری همراه بوده است، بطوری که در فاز اول انتقال آب در سال ۹۰ بدلیل پایان نیافتن عملیات احداث تونل خط انتقال، روزانه ۲۵۰هزار لیتر در ثانیه آب به قم پمپاژ می شد که این امر جوابگوی نیاز استان نبود و تنها ۵۷ درصد آب شیرین شهروندان را تامین می کرد.

در سال ۹۱ نیز تنها ۵۱ درصد آب شیرین قم از طریق این طرح و مابقی از چاه های شهری، منابع زیر زمینی و سد ۱۵ خرداد تامین می شد.

این روند ادامه داشت تااینکه اوایل امسال فاز دوم طرح یعنی طرح عظیم انتقال آب از سرشاخه های رودخانه دز به قمرود با هدف انتقال ۱۸۱ میلیون مترمکعب آب در سال از رودخانه دز به سد کوچری و تصفیه خانه دودهک برای تأمین آب شرب و صنعت درازمدت شهرهای خوانسار، خمین، گلپایگان، محلات، نیمور، سلفچگان، ساوه و شهر مقدس قم کلید خورد.

اما داستان در اینجا به پایان نرسید و تکمیل نشدن سد کوچری سبب شور شدن مجدد آب قم بخصوص در دو ماه گذشته شد که نارضایتی شهروندان قمی را به همراه داشت.

گویا کافی نبودن حجم آب شیرین ورودی به قم و بالارفتن مصرف، مسوولان را مجبور به استفاده بیشتر از منابع آب زیرزمینی کرده و این امر شیرینی را در کام شهروندان قمی تلخ کرده است.

رییس آب منطقه ای استان قم در این زمینه به ایرنا گفت: عملیات اجرایی طرح انتقال آب از سرشاخه های دز از سال ۸۰ آغاز و دو فاز نخست آن با انتقال ۲۵۰ میلیون مترمکعب آب به قم با موفقیت انجام شد.

ˈسیدحسن رضوی ˈ افزود: فاز سوم این طرح بدلیل عدم تامین اعتبارات و آماده نبودن سد کوچری بطور کامل اجرایی نشد.

وی افزود: این امر سبب شده است در دو ماه گذشته با اتمام ذخایر سد گلپایگان، کیفیت آب قم کاهش و شوری آب افزایش پیدا کند که این امر در نهایت نارضایتی شهروندان قمی را به همراه داشته است.

وی با اشاره به اینکه EC(شوری آب)آب قم هنوز درحد قابل شرب است، اضافه کرد: EC آب قم در حال حاضر ۱۲۰۰ الی ۱۳۰۰ میکروموس است و تا دوهزار میکروموس قابل قبول و قابل شرب محسوب می شود.

رضوی درعین حال میزان استاندارد شوری آب را ۷۰۰ الی ۸۰۰ میکروموس عنوان و اضافه کرد: اعتبار پیش بینی شده برای تکمیل فاز سوم و نهایی انتقال آب به استان قم ۱۵۰ میلیارد تومان است که ۵۰ میلیارد آن تا پایان امسال تامیین می شود.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد: طبق مذاکرات انجام شده تا پایان سال ۹۳ مابقی اعتبارات تامین می شود و طرح انتقال آب شیرین از سرشاخه های دز با موفقیت به پایان خواهد رسید.