تاریخ انتشار : یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۳ زمان انتشار : ۰۸:۵۵

شهروندان:
خط کش چوبی را از چند روز پیش می دادند به نجاری نزدیک مدرسه تا برایش مثل شمشیرها یک دسته ترسناک بتراشد و نوکش را هم تیز کند که موقع تنبیه کردن بیشتر درد بیاورد.

خانم معلم بچه ها را جلو دفتر و جایی که همه ببینند و بترسند، به صف می کرد و بعد از یک ساعت انتظار برای کتک خوردن، خط کش را از سر صف تا جایی که می توانست می برد بالا و روی دست های بچه های هشت، نه ساله می کوبید پایین. آخر سال هم کارنامه‌ها را که می دادند، انگار هر چه زخم روی دست ها بیشتر بود، تجدید آدم هم بیشتر می شد.

نمی شد که یک بار کسی تجدید بشود و قبلش سابقه کیفری جلو دفتردبستان نداشته باشد. داستان تنبیه ها و مار و عقرب های خوابیده در الکل سال ها تکرار می شد تا این که کم کم تغییر پیدا کرد و کمتر شد، اما داستان تنبیه ها، کتک ها و جریمه های ترسناک برای کوچک و بزرگ، هنوز ادامه دارد.

یک پسر ۱۸ ساله هم به تازگی در روستاهای اطراف کازرون در استان فارس تنبیه شد. دادگاه عمومی برایش یک جریمه ۱۵ میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی صادر کرد و البته به این علت که پسرهای ۱۸ ساله اطراف کازرون این میزان پول ندارند، به یقین زندان در انتظارش باید می بود .افشین درشهریور پارسال دستگیر شد و به جرم شکار غیرمجاز دادگاهی اش کردند. او در مدت یک روز و بدون هیچ وسیله شکاری، ۳۸ قطعه پرنده کمیاب شکار کرده است.

پرنده ای که روی بال هایش خط های زیبا دارد، به درخت انجیر علاقه مند است و به او” کبک انجیر” یا “دراج” می گویند. فقط هم در استان های خوزستان، کرمان و فارس زندگی می کند. افشین بدون قلاب سنگ و با قلبی که آن روز، سنگ شده بود با بی رحمی این پرنده های زیبا را از بین برد و در روستای خودشان نامی بین شکارچی ها به هم زد ،اما به زودی ماموران محیط زیست استان فارس او را به مقام های قضایی تحویل دادند و برایش حکم بریدند.

او حتما سر پرنده ها را هر بار بعد از شکار با چاقویش می برید و این به نظر منطقی می آمد که تنبیه بسیار سنگینی برای این بی رحمی و ظلم به طبیعت و حیات وحش برایش در نظر بگیرند، اما این گونه پیش نرفت و قاضی به جای خط کش چوبی و دردآور زندان، برایش یک جریمه نوشتنی در نظر گرفت. قاضی جوان اهل کازرون در حکمی کم سابقه، برای افشین یک سال پژوهش دقیق درباره پرندگان منقرض شده دریاچه پریشان را صادر کرد .

او باید به مدت یک سال به عنوان محیط بان افتخاری، فهرست کاملی از پرندگان کنونی این دریاچه تهیه و بعد از آن تحقیق کند که چه پرندگانی، پریشان زیبا را ترک کرده اند و چرا این اتفاق افتاده است. افشین در این یک سال باید هر روز کیف و کتابش را بردارد و قلم در دستش بگیرد. همان دست هایی که بیشتر روزها چاقو داشت و خون کبک ها و تیهوها از آنها می چکید. شاید او در روستای کوچکش همین قدر با مفهوم زندگی، تفریح، کار و حتی شکار آشنا شده بود. شاید برایش نشستن پشت لپ تاپ آرزو بود و پول خریدش را نداشت تا مانند ۱۸ ساله‌های تهران و دیگر شهرهای بزرگ ، بازی های جدید دانلود کند و بنشیند یک گوشه آرام بگیرد.

قاضی جوان کازرونی با این حکم عجیب ،برای افشین مفهوم زندگی و تفریح را دوباره معنا کرد. درست است که او به صورت میانگین هر سال ۱/۲ پرنده کمیاب شکار کرده است ،اما ضربه ای که او به حیات وحش و دسته های زیبای پرندگان خوش نقش و نگار وارد کرد، با زندان رفتن یا با پرداخت ۱۵ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان جبران نمی شد و اکنون با راه جدیدی که دستگاه قضا برایش باز کرده است ،این احتمال هم می رود که از این پس، دست های افشین به جای کشتن و پاره پاره کردن، زندگی ببخشد.

او می‌تواند مراقب جوجه پرنده های دریاچه پریشان باشد تا کمتر از بین بروند. او می تواند برای پرندگان ماده در نزدیکی‌های دریاچه لانه بسازد تا در همان حوالی جوجه آوری کنند و تحقیق های افشین بهتراز کار دربیاید. انگار که مشق هایش را خوب نوشته باشد و نیازی نباشد که یک گوشه جلو چشم همه کتک بخورد و دست هایش زخم شود.

او آخر سال که پرونده ها را می دهند ،حتما از خوشحالی مثل پرنده‌ها بال در می‌آورد و پرواز می کند.

آزاده تاج علی

اطلاعات