تاریخ انتشار : سه شنبه ۸ مهر ۱۳۹۳ زمان انتشار : ۱۰:۰۲

شهروندان:
حیطه دخالت دولت در آموزشی عمومی چگونه است و دولت ها باید اولویت خود را روی کدام بخش متمرکز کنند؟ این پرسشی است که با دکتر مهدی عسلی، اقتصاددان، مدیرکل اسبق دفتر اقتصاد کلان سازمان برنامه و بودجه و عضو شورای سیاستگذاری همایش «توسعه و عدالت آموزشی» در میان نهادیم.

وی در همین رابطه اظهار کرد: نتایج آموزش ابتدایی عمومی از منافع شخصی فاصله زیادی دارد؛ به عنوان مثال زمانی که یک شخص در دوران ابتدایی تحصیل می کند بعید است بلافاصله بتواند شغلی را کسب کند، در عین حال نتایج این آموزش برای جامعه بسیار زیاد است. زمانی که فرد خواندن و نوشتن را آموخته باشد می تواند قوانین و مقررات را بهتر درک و سیاست های دولت را تجزیه و تحلیل کند.

این اقتصاددان افزود: بنابراین در تمام دنیا دولت ها آگاه هستند که باید روی آموزش عمومی ابتدایی سرمایه گذاری کنند تا افراد جامعه بتوانند کشور خود را شناخته و قوانین و مقررات و سیاست ها را درک کنند.

وی ادامه داد: اما ما هر چه به سمت آموزش های دانشگاهی حرکت می کنیم از منافع اجتماعی کاسته شده و به منافع شخصی افزوده می شود؛ به عنوان مثال فردی که از مقطع کارشناسی ارشد به مقطع دکتری می رود می تواند از مزیت های این تغییر مقطع برخوردار شده و حقوق و پست های اجتماعی بالاتری را کسب کند.

دکتر مهدی عسلی تصریح کرد: بنابراین در تمام دنیا دولت ها به لحاظ اقتصادی آموزش های ابتدایی و گاهی متوسطه را با بودجه دولتی تامین می کنند و آموزش های مرحله سوم که شامل دوره های دانشگاهی و به بالاتر می شود را به عهده خانوار می گذارند؛ زیرا در بخش انگیزه زیادی وجود دارد تا فرد به تحصیلات خود ادامه داده و بتواند در رشته های مختلف فارغ التحصیل شود و درآمدش افزایش پیدا کند.