دولت یازدهم دیالوگ جامعه را تغییر داد
شهروندان:
عضو شورای شهر تهران است و صادقانه اعتراف میکند پیش از ورود به شورای شهر فعالیت سیاسی نداشته است بلکه در نهادهایی فعال بوده که ارتباط چندانی با سیاست ندارد.
اما اکنون بخوبی چالشهای سیاسی کشور را میشناسد و در برخی مواقع به تحسین و در برخی زمانها به انتقاد از رویکرد احزاب میپردازد. معتقد است آرامش دستاوردی از سوی دولت روحانی برای کشور بود که بر تمام عرصههای اقتصادی، فرهنگی و بینالمللی تاثیرگذاشته است.
به گفته محمدمهدی تندگویان اکنون همین فضای آرامشی که بر کشور حاکم شده است به میزان زیادی دغدغههای مردم در عرصههای دیگر را کاهش داده است و امیدوار است انتخابات دهم مجلس مردم متاثر از رای ۲۴ خرداد ۹۲ تصمیم بگیرند. فرزند شهید تندگویان خوشحال است که بسیاری از بی اخلاقیها که در طی ۸ سال دولتهای نهم و دهم جامعه را آزار میداد در دولت یازدهم محو شده است. محمدمهدی تندگویان درباره عملکرد دولت یازدهم با آرمان به گفت وگو پرداخت که در ادامه میخوانید:
- عملکرد دولت در این یکسال چطور ارزیابی میکنید؟
دولت یازدهم چند شاخصه دارد که مهمترین آن ایجاد آرامش در جامعه است. این آرامش بعد از مدتها تمامی گروهها، احزاب و مهمترین قشر جامعه که مردم هستند را در زیر چتر خود قرار داده است. در زمان ریاستجمهوری آقای محمود احمدینژاد مشکلاتی در حوزههای داخلی، جهانی، اجتماعی و حتی میان مردم پیش میآمد همچنین احزاب به شکل مداوم در فراز و فرود بودند. در آن ۸ سال در میان برخی مسئولین و گروههای مختلف، یک مقدار بیاخلاقیها و بیادبیهای سیاسی وجود داشت.
- یکی از مهمترین اقدامات دولت برای تغییر چنین فضایی که به آن اشاره کردید، چیست؟
شاید یکی از مهمترین و پرانرژیترین اقدامات دولت تدبیر و امید در این زمینه ایجاد آرامش بود که همین تغییر فضا باعث شد تا مدل دیالوگ آدمها تفاوت پیدا کند. این دولت در یک سال گذشته حداقل به آن مشکلات و چالشهای پیش آمده در ۸ سال قبل پایان داد و به عنوان نمونه، اکنون شاهد هستیم آرامش در فضای احزاب حاکم شده است . در بحث اقتصاد هم دولت توانسته تا حدودی وضعیت را بهبود بخشد تا مردم بتوانند در این شرایط زندگی بهتری داشتهباشند. بهرغم اینکه میدانم تورم آنچنان تغییری نکردهاست و ممکن است بسیاری از مایحتاج جامعه ارزان نشده باشد و یارانهها به هزار و یک مشکل برخورده است ولی با توجه به مشکلات اقتصادی که مهمترین موضوع بهشمار میآید همچنان فضای جامعه در آرامش است که همین موضوع یک دستاورد بسیار خوب و مطلوب است. آرامش حاکم شده که ناشی از عملکرد دولت یازدهم است سبب شده تا مشکلات کمتر مردم را ناراحت کند. مردم در ابعاد اقتصادی بهرغم مشکلاتی که وجود دارد دیگر مانند قبل اعتراض نمیکنند و از آرامشی که برایشان پدید آمدهاست راضی هستند و البته در کنار همه این موضوعات انتظار دارند امنیت شغلی برایشان فراهم شود و از معضلات بیکاری در کشور کاسته شود. دستاورد دوم دولت یازدهم، عقلانیت است نه اینکه بخواهیم بگوئیم دوره قبلی عقلانیت وجود نداشت ولی شاهد برخی از تصمیم گیریهای غیرکارشناسی بودیم. در خاطرها هست که یکشبه تصمیمی گرفته میشد و تبعاتش شاید حالا حالاها معلوم نشود اما مشخص است که برخی تبعات آن بسیار مشکل زاست. برخی از بخشهای زیرساختی کشور را هزینه کارهای نامعقولی کردیم که حالا نمیتوانیم پاسخگو باشیم اینها همه در دو دوره گذشته اتفاق افتاده است و در حال حاضر الحمدا… هم وزرای آن دورهها دارند اذعان میکنند هم پروندهها آمار و چرخه اطلاعاتی کشور نشان میدهد ما در دو دوره گذشته از عقلانیت لازم در اداره کشور برخوردار نبودیم. موضوعات بصورت کارشناسی بررسی نمیشد و یکشبه یک تصمیمی گرفته میشد مثل تصمیمی که در رابطه با شهر تهران در شورای عالی استانها گرفته میشد و جمعیت شهری دو تا سه میلیون نفر افزایش پیدا کرده بود، شهری که زیرساختش الان برای اداره این جمعیت ناقص است. در بحثهای بینالمللی هم دیپلماتهای کشورمان در دولت یازدهم پیشرفت خوبی داشتند که نتایج آن ممکن است هنوز به ثمر نرسیده باشد ولی حداقل دنیا فهمید ما اهل مذاکره هستیم، اهل تعامل، صحبت و منطقیم. الان اگر آمریکا نامردی میکند یا به اصول خودش و اصول مذاکرات پایبند نیست دنیا میفهمد ولی در آن زمان چنین برداشتی نبود بلکه احساس این بود که از سمت ایران فقط تهاجم، ایجاد درگیری و جو روانی و مدام شعار دادن است که حالا این برداشت در دنیا نیست بلکه مشخص شده است برخورد ایران کاملا دیپلماتیک است و به دنبال صلح و آرامشیم ولی طرفمان الان خوب با ما تا نمیکند و قواعد بازی را طوری بههم میزند که همه مردم دنیا فهمیدند این عادلانه نیست.
- اشاره کردید مهمترین کار آقای روحانی آرامش بود؛ فکر میکنید با توجه به این حجم هجمهای که به دولت وارد میشود، شاه کلید آقای روحانی چه بود که توانست آرامش را در جامعه حکمفرما کند؟
بهنظر من، نهتنها آقای روحانی بلکه همه ما در ۸ سال گذشته تنش شناسیمان خوب شده است و تمام تنشها را خوب درک کردیم همین شناختن تنشها و برطرف کردنش یعنی ایجاد آرامش. آقای روحانی آدم مدبری است؛ او قبل از اینکه بخواهد سمت ریاستجمهوری بیاید، در مناصب مهم کشور کارآمدی خودش را ثابت کرده بود؛ با یک مطالعه اندک از موضوعاتی که آرامش جامعه را بر هم ریخته بود و انجام ندادن همان کارها بهراحتی میشد، آرامش را فراهم کرد .واقعا مشخص بود چه موضوعاتی در کشور ایجاد تنش میکند و آقای روحانی همان کارها انجام نداد. همانطور که گفتم مدعی نیستم آقای روحانی کار خاصی انجام داده و هنوز شاهد یک عملکرد اقتصادی آنچنانی نیستیم بلکه ایشان فقط آمده تنشهایی که هر روز در کشور از سوی تیم دو دولت قبلی ایجاد میشد را متوقف کرده است .
- ادبیات آقای روحانی را چطور میبینید ؟ آیا توانسته زمینه واژه اعتدال را ایجاد کند؟
ادبیات آقای روحانی هم مدل خاص است. ما در دورههای قبل از آقای احمدینژاد ادبیات خوبی در کشور داشتیم چه دوره آقای خاتمی و چه دوره آقایهاشمی… آقای روحانی هم دوران ۸ ساله دولت قبل را به فراموشی سپرد و کمی آرامتر برخورد میکنند و اهل بیادبیها و بیاخلاقیهای سیاسی نیست که روزانه مشاهده میشد ولی باز هم به نظر من باید یک مقداری بیشتر به سمت خویشتن داری پیش برود.
- فضای مجلس را بعد از استیضاح آقای فرجی دانا چطور میبینید؟
ما خودمان به عنوان شورا، شعبه کوچکی از شورای محلی هستیم و قصدم نقد نیست فقط امیدوارم نمایندهها بیشتر به فکر مردم باشند در این بازیهای سیاسی که داریم انجام میدهیم، مصلحت اولمان مردم باشد. اگر به دنبال برد و باخت حزبی هستیم مردم فنا میشوند حق و حقوق مردم ضایع میشود. اگر نمایندهها در جهت احقاق حقوق مردم فعالیت میکنند دستشان درد نکند و اگر کل کابینه را هم استیضاح کنند ما راضی هستیم همانطور که آقای روحانی خودش هم گفت ما تابع رای مجلسیم ولی خدای نکرده اگر روی خواستههای حزبی یا شخصی یا انتقامگیری و اینها باشد، به جایی نمیرسیم چون هم تنشهای مجلس افزونتر میشود و هم اداره کشور دچار اختلال خواهد شد که نفعی برای مردم ندارد. واقعا امیدوارم همگان چه در مجلس و چه در شورای شهر و نهادهای دیگر به این عقلانیت برسند که کشور ما به حد کافی تنش داشته است. مردم دنبال تنش نیستند مردم دنبال این هستند که دولتی بیاید و ساماندهی صورت دهد تا امور کشور به نحو احسنت بچرخد. برای مردم تقریبا سلایق سیاسی و مدل جهتگیریهای حزبی افراد مهم نیست چراکه آنها دنبال آرامش در معیشت، در زندگی ، در روال کار و در اشتغال هستند اینکه من چه حزبی دارم برای مردم مهم نیست وقتی مردم عمده مشکلشان مشکل معیشت است چه فرقی میکند چه حزبی حاکم باشد خدا کند هر حزبی که میآید به معیشت مردم بپردازد.
- چرا نباید ساختار اصولی برای احزاب داشتهباشیم؟
پاسخ این سوال خیلی گسترده است. ما در بسیاری از زمینههای اجتماعی به رشد نرسیدهایم و جایگاهها هنوز معلوم نیست. کشورهای پیشرفتهای که احزابشان کاملا مشخص است این گونه کار نمیکنند چون شاید قدمتهای بالای ۳۰۰-۴۰۰ سال در حزب گرایی دارند و پخته شدند و تمام نقاط ضعفشان برطرف شده است. احزاب در خدمت اداره کلی کشورند نه در جایگاهی که فقط بخواهند منفعتطلبی حزبی و شخصی را دنبال کنند. ما تا رسیدن به آنجا فاصله زیادی داریم. اتفاقاتی که در کشور افتاد ناآرامیهایی که بوجود آمد فقط به دلیل ناپخته عمل کردن احزاب و بعضی سردمدارهای احزاب بود چون دیدگاه نهایی به نفع مردم نبود. من به دنبال پیروزی حزب خودم و شخصی که مورد نظر خودم است، بودم و حزب رقیب هم همینطور و آنچه دراین میان قربانی میشد حقوق مردم بود.در کشورهای دیگر با آنکه احزاب وجود دارند، حقوق مردم بر احزاب ارجحیت دارد و خواستههایشان در اولویت قرار میگیرد . احزاب خادمان مردمند اما در ایران چنین نیست و هنوز خیلی با کشورهای پیشرفته فاصله داریم .این فاصلهها در همه بخشهای کشور است از جمله در صنعت و اقتصاد .
- انتخابات مجلس آینده را چطور پیشبینی میکنید؟
احساس میکنم فضای انتخابات بهتر از دورههای گذشته است، فضایی که مانند همیشه، مردم خودشان تصمیم میگیرند و نود درصد این اتفاق به مردم ربط دارد و مدل انتخاب و حضورشان. الان فضا برای انتخابات صد درصد آزاد و آگاهانه شده است اینکه مردم چه مدلی چه طیفی با چه گرایش بیشتری استقبال کنند و در انتخابات حضور پیدا میکنند از ابتدا مشخص نیست.
- آیا عملکرد دولت تاثیر ندارد؟
بله، عملکرد دولت در ایجاد انتخابات خوب و آرامش در فضای انتخاباتی خیلی کمک میکند منتها ما یک بحث رسانه ملی داریم که بحث جدایی است. امیدواریم رسانه ملی واقعا رسانه ملی باشد یعنی بیطرفانه وارد همه حوزهها شود و دخالت و تبلیغاتی در انتخابات نکند یعنی برایش مهم نباشد که کدام گروه پیروزی انتخابات باشد. انتظار من به عنوان یک شهروند و به عنوان یک ایرانی این است که رسانه ملی بطور برابر برای همه گروهها وقت بگذارد که اگر چنین عمل کند، فضایی فراهم خواهد شد تا دولت هم شرایط خوبی برای برگزاری انتخابات فراهم کند ومردم با فراغ بال بازتری تصمیم بگیرند. ما نمیتوانیم بگوییم الان در مجلس پایداریها بیشترند یا اصولگراها بیشترند و آنها هستند که انتخابات آینده مجلس را رقم میزنند بلکه مردم باید بیایند و انتخاب کنند. در مورد شورای شهر تهران هم اگر دو سال پیش شما میخواستی با من مصاحبه کنی، هیچ پیشبینی نداشتیم نسبت به اینکه ممکن است شورا با این ترکیب انتخاب شود. جز حضور مردم و مدل انتخابشان چیز دیگری در ترکیب امروز شورای شهر تاثیرگذار نبود. من آدمی هستم که برای بار نخست وارد عرصه سیاسی و انتخاباتی میشوم تا قبل از این در کشور کارهای اجرایی میکردم ولی مردم انتخابم کردند نه سازمانی کمکم کرده و نه گروهی کمکم کرده و نه حزبی تاثیرگذار آنچنانی در انتخاب من داشت.این مدل انتخاب مردم بوده و من انتخاب شدم بنابراین در مجلس هم امیدوارم این اتفاق بیفتد. اینکه میبینیم بعضیها الان شلوغ میکنند و کارهای خاص میکنند قابل پیشبینی نیست. انتخابات یک بازی ده روزه است و در آن فاینال کار است که معلوم میشود چه اتفاقی میافتد و بیشتر هم مردمند که نقش دارند.
- خیلی از تحلیلگران بر این باور هستند که آقای روحانی تمام هزینه و زمان و وقتش را در چرخه بینالمللی گذاشته و آنچنان فرصتی برای مسائل داخلی ندارد. چنین تفسیری را قبول دارید؟
اصلا قبول ندارم؛ چون نهایت کار دیپلماتیک ایجاد گفتار آرامش بخش به دنیاست. الان حداقل ده سال است در عرصه صنعت نمایشگاهی کشور کار میکنم، با تمام تولیدیها تمام اصناف و گروههای اقتصادی کار میکنم، از نزدیک در وزارت بازرگانی و وزارت صنعت بودم و در حقیقت تمام صنایع را رصد میکنم. تحولی که در یک سال گذشته در صنعت کشور، در مدل قراردادها ارتقای سطح اقتصادی کشور و در تولیدات اتفاق افتاده، نسبت به دو دوره قبل قابل مقایسه نیست. نمایشگاه پیشانی اقتصاد کشور است. به نظرم اگر یک دوره دیگر عملکرد دولت آقای احمدینژاد ادامه پیدا میکرد شاید صنعت نمایشگاه در کشور تعطیل میشد چون به شدت آمار شرکتکنندگان ما کاهش پیدا کرده بود. حضور ما در نمایشگاههای خارجی کاهش پیدا کرده بود. در انتهای دوره آقای خاتمی ما تقریبا در سال حداقل حدود ۷۰ پروژه نمایشگاه خارج از کشور تعریف میکردیم بطور موفق ۲۰-۳۰ دوره نمایشگاه خارج از کشور برگزار میکردیم در صنایع و مشاغل مختلف در تهران هم همینطور ولی پایان دوره آقای احمدینژاد بنده که در نمایشگاه بینالمللی جزو هیاتمدیره در این ۱۰ سال بودم، تقریبا آمار برگزاری نمایشگاههای خارج از کشوربه ۳ تا ۴ عدد رسید یعنی از ۷۰ پروژه به برگزاری واقعی ۴-۵ عدد نمایشگاه رسیدیم و این، یعنی ضربه بزرگ به اقتصاد کشور و در داخل هم همینطور تمام نمایشگاهها با کاهش متراژ روبهرو بود. حضور بینالمللی اصلا نداشتیم خارجیها در نمایشگاههای ما کمتر شرکت میکردند و خود غرفهدارها و تولیدکنندگان داخلی با توجه به رکودی که پیش آمده بود، برایشان مقرون به صرفه نبود که در نمایشگاهها حضور داشته باشند. یک سال گذشته با اینکه برخی معتقدند اتفاق آنچنانی در اقتصاد از لحاظ تزریق منابع مالی نیفتاده است، تحریمها هنوز ادامه دارد و چیزی از تحریمها کم نشده ولی رشد خیلی خوبی را در صنعت نمایشگاهی داشتیم. الان دوباره انگیزهها افزایش پیدا کرده و متراژها افزایش پیدا میکند. پروژههای خارج از کشور دوباره تعریف میشود تعداد نمایشگاههای خارج از کشور افزایش پیدا میکند و بنابراین این خودش نشان میدهد که یک اتفاق خوب است. فقط موضوع دیپلماتیک نیست در زمینه کارهای نفتی و خود وزارت نفت تغییر و تحول یک سال گذشته شگرف است. عسلویه تقریبا تعطیل شده بود. عسلویه بهعنوان یکی از بزرگترین قطبهای اقتصادی منطقه است ولی آقای زنگنه با یک همت عالی و درایتی که داشت صنعت نفت را از فروپاشی نجات داد. آقای احمدی نژاد در دوره خودش شاید تنها کار مهمی که در وزارت نفت کردهباشد اینکه پرسنل را از ۷۰هزار نفر به ۲۴۰هزار نفر رساند. جایی که باید پولسازی برای این کشور کند در زیرساختها و زمینههای دیگر هزینه میشد فقط صرف خودش میشد و این رشد نامتعارف پرسنلی آنجا پاسخگوی این صنعت نبود اینها همه در یک سال گذشته سامان دهی خوبی شد. در بحث اقتصاد وقتی وارد شویم ما به کاهش آنچنانی قیمتها نرسیدیم و تورممان را با یک شیب ملایمی توانستیم پایین بیاوریم. اکنون رونق اقتصاد کاملا مشهود است و تولیدیهایی که شاید هیچ انگیزهای برای ادامه فعالیت نداشتند الان انگیزهمند شدند و امیدوارند با کار دیپلماتیک اگر بتوانیم روابط بانکیمان را با دنیا برقرار کنیم و جهش خوبی در موضوعات اقتصادی پیدا کنیم.