تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۰۸:۴۹

شهروندان:
روزنامه ابتکار با انتشار یادداشتی با عنوان «آیا رای مردم تزئینی است؟» نوشت: بعد از رحلت پیامبر(ص) و واقعه روشن غدیرخم، با اینکه علی(ع) امام معصوم برای جامعه اسلامی بود، به توصیه رسول آسمانی اسلام، به خواسته مردم توجه می­ کند و 25 سال و تا زمانی که مردم فوج فوج به خانه ­اش نیامدند و ایشان را انتخاب نکردند، گوشه نشینی انتخاب کردند.

متن این یادداشت را به قلم «رضا سلیمانی» بخوانید:

از چند سال پیش که آیت الله هاشمی رفسنجانی بر اهمیت جایگاه و نقش بی بدیل مردم برای استقرار نظام جمهوری اسلامی تأکید می کرد و می گفت: حتیّ پیامبر اسلام (ص) هم تا زمانی که مردم با ایشان بیعت نکردند و نیامدند، با همه ارتباطات وحیانی که داشتند نمی­ توانستند حکومت تشکیل دهند، عده­ ای که اتفاقاً مردمداری و مردم سالاری، ادعای آنان است و همزمان به قاعده «کشف» در مسایل مربوط به رهبری نظام اسلامی معتقدند، می­ گفتند: «رأی مردم در نظام اسلامی تزئینی است»

وقتی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، تزیینی خواندن رأی مردم را ظلم به نظام اسلامی، رهبر و معمار انقلاب اسلامی و مردم می­ دانست، بعضی­ ها که می ­خواستند اخلاق انسانی و حرمت السابقون انقلاب را مراعات کنند، می­ گفتند «این سخن آقای هاشمی صرفاً برخاسته از یک تحلیل سیاسی است و در نظام اسلامی کسی نیست که چنین اظهارنظری داشته باشد یا مقبول آن باشد.»

اکنون، از این ابراز نگرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی، سالها می­گذرد و زمان با موج سواری یک جریان خاص در ۸ سال گذشته، چرخید و مردم که دیدند وعده و وعیدهای انتخاباتی آن جریان، فریبکاری برای تصاحب آرایشان بود، و با سوء تدبیر و عملکرد خود طی ۸ سال سرمایه­های کشور را تلف و زمینه های فسادهای اقتصادی را فراهم کردند، هوشیاری به خرج دادند و از میان گفتمان ­های موجود در انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۹۲، به منادی اعتدال رأی دادند و پس از آن بود که انتقام گرفتن از مردم در دستور کار یک عده خاص قرار گرفت.

شکست در یک انتخابات که پایداری آن ۴ سال می ­باشد، آن قدر برای آن گروه سخت و سنگین بود که برای گرفتن انتقام از مردم، به سراغ سرچشمه و معمار انقلاب رفتند و وقتی دیدند در سراسر صحیفه ۲۰ جلدی امام (ره) حتی یک جمله از نفی نقش مردم در نظام، پیدا نمی­ کنند، برای جملات نورانی آن پیر روشن ضمیر، تحلیل­ هایی ساختند تا همزمان از امام امت و امت امام انتقام بگیرند.

امامی که به خاطر مقبولیت و محبوبیتی که نزد مردم داشت، اگر هر تصمیمی می ­گرفتند، مانند انتخاب اعضای شورای انقلاب و دولت موقت، مورد قبول اکثریت مطلق مردم و حتّی تشکل­ های سیاسی قرار می ­گرفت، چنان به بُعد مردمی نظام که همان جمهوریت است، اهتمام داشتند که اولاً با تأکید بر «نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیشتر» جمهوری اسلامی ایران را می ­خواهند و خواسته خویش را هم بلافاصله در رفراندوم قانون اساسی به رأی مردم می ­سپارند.

ایشان سپس بلافاصله دستور برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می­ دهند و نکته جالب آن این است که وقتی دیدند مردم به یک نامزد رأی دادند، با اینکه بعدها با قسم می­ گویند «به بنی صدر رأی نداده بودم» به نتیجه رأی مردم احترام می گذارند.اصطلاح «حکومت اسلامی» که بر زبان امام راحل می­ آمد، ملاک این عده برای توجیه بی ­توجهی امام به جمهوریت نظام است، حال آنکه اگر «حکومت اسلامی» در زبان امام برخاسته از عقیده حکومت اسلامی صدر اسلام باشد که چنین نیز هست، شخص پیامبر(ص) برای تشکیل حکومت اسلامی، از مردم بیعت می­گرفتند که شکل امروز آن در انتخابات متبلور است.

بعد از رحلت پیامبر(ص) و واقعه روشن غدیرخم، با اینکه علی(ع) امام معصوم برای جامعه اسلامی بود، به توصیه رسول آسمانی اسلام، به خواسته مردم توجه می­ کند و ۲۵ سال و تا زمانی که مردم فوج فوج به خانه ­اش نیامدند و ایشان را انتخاب نکردند، گوشه نشینی انتخاب کردند.

امام، ضمن اینکه در سخنرانی­ ها و کتاب­ هایشان به کرّات از نقش مردم برای تشکیل حکومت اسلامی یاد کرده اند برای اینکه نگویند این جملات برای این بود که امام از ادبیات سیاسی روز استفاده کرده است. (که این خود نوعی تهمت و جفا به امام امت است و به این معنی است که ایشان برخلاف عقیده قلبی و اعتقادی خود، سخنانی برای ظاهرسازی به زبان آورده است.) به چند نمونه آن اشاره می شود:

در مورد تعیین نظام سیاسی کشور: امام (ره) می­ فرماید: تعیین نظامی سیاسی، با آرای خود مردم خواهد بود. ما طرح جمهوری اسلامی را به آرای عمومی می­ گذاریم. (صحیفه امام جلد ۴) امام (ره) در بیان روش انتخاب حکومت می ­فرماید: همان مردمی که دست در دست هم دادند و دلیرانه عرصه را بر شاه تنگ کردند، نوع حکومت دلخواه خود را انتخاب می­ کنند، بر این اساس من جمهوری اسلامی را پیشنهاد کرده ­ام و به رأی عمومی می­ گذارم.تکلیف حضور در پای صندوق­ های رأی از موارد تکلیف به دفاع از کشور است.

امام (ره) در این مورد فرمود: به زن و مرد و آن کسی که به حد رأی دادن قانونی رسیده واجب است این مسئله که در پای صندوق های رأی حاضر بشوند و رأی بدهند. باید همه شما، همه ما، زن و مرد، هر مکلف همان­طور که باید نماز بخواند، همان­طور باید سرنوشت خودش را تعیین کند.

امام معتقد بودند که کشور وقتی آسیب می­بیند که ملت آن بی­ تفاوت باشند، یعنی ملت همه باید حاضر باشند در مسایل سیاسی و با رشد آگاهی بر امور نظارت نمایند. امام (ره) می ­فرمودند: «ملت باید الان همه ­شان ناظر امور باشند، اظهار نظر بکنند در مسایل سیاسی، در مسایل اجتماعی، در مسایلی که عمل می ­کند دولت» این باید یک سرمشقی باشد برای دولت ها، برای ادارات، برای همه جا، که مردم را از خودشان جدا نکنند. مردم را از خودشان بدانند. مردم هم آنها را از خود بدانند. این ها را هم مردم از خود بدانند. اگر یک همچو تفاهمی بین دولت و ملت پیدا شد، این دولت متکی به ملت است و سقوط ندارد. امام (ره) همواره تأکید می­ فرمودند: تعیین نظامی سیاسی با آرای خود مردم خواهد بود.با توجه به موارد فوق، در مجموع، دیدگاه امام خمینی (ره) درباره مردم این است که ایشان درباره مردم نقش خاص و پراهمیتی قائل هستند که از آنها تنها نمی­ توان تعبیر به ادبیات سیاسی کرد بلکه می­ توان گفت در نزد امام و دیدگاه ایشان در واقع مردم نقش فاعلی را در تحقق حکومت داشته و به عبارتی نقش آنان به گونه ­ای است که باید گفت اراده مردم بر حکومت به شکلی تبلور یافته و خود را نشان می­ دهد و به قول حضرت امام (ره) با اراده ملت­ ها، اراده ­ای که تَبَع اراده خداست، اراده ­ای که برای خداست غیر ممکن­ ها ممکن می ­شود.