جشنواره شعر فجر بهانهای برای تخریب وزارت ارشاد بود
شهروندان:
پس از پایان هشتمین جشنواره شعر فجر حواشی بسیاری دامان این جشنواره را گرفت. رسانههای منتقد تقریباً به تمام شئون جشنواره حمله کردند و همه تصمیمات و اتفاقات آن را به تیغ تیز نقد سپردند و به طور کلی این جشنواره را زیر سؤال بردند.
عبدالجبار کاکایی دبیر هشتمین جشنواره شعر فجر که از نقد منتقدان بیبهره نبود در گفتوگوی کوتاهی با خبرنگار ما به نکات مهمی اشاره کرد.
او در مقام مقایسه این دوره از جشنواره شعر با دورههای پیشین میگوید: «آثاری که در دورههای گذشته به جشنواره فجر ارسال میشد پس از داوری دپو و بعد هم خمیر میشد یعنی این آثار از داخل گونی می آمد و داخل گونی میرفت.»
وی میافزاید: «نخبگان فرهنگی جامعه، مطبوعات یا سایتهای خبری هیچگاه با این آثار تماس مستقیم نداشتند البته آثاری که سالهای گذشته ارسال میشد همه الزاماً اشعار صددرصد مورد قبول آقایان منتقدین هم نبود تا فکر کنید امسال اوضاع تغییر کرده و به شکل دیگری در آمده است.»
کاکایی در ادامه اظهار میدارد: «آثار امسال جشنواره چهره عمومی شعر جوان ایران است که در آن صداهای متفاوتی چون اشعار آیینی، اعتراضی و اجتماعی وجود داشت. این جشنواره مانند یک آیینه، صادقانه چهره شعر معاصر ایران را از طریق یک سایت درمقابل چشمان شما میگذارد یعنی هرکسی قادر است به گنجینه آثار دست پیدا کند و با یک کلیک ساده آثار را مطالعه کند.»
دبیر هشتمین جشنواره فجرخاطرنشان میکند: «به اعتقاد من اتفاق عجیب و غریبی در جشنواره امسال نیفتاده فقط مسئولان بیدار و هوشیار شدند. شعر جوان ما شعر اعتراضی است که بایستی آن را بپذیرید و تحقیر و انکارش نکنید.»
وی در ادامه گفت:منتقدان چه مقدار تسلط برادبیات معاصر بویژه شعر جوان دارند که اظهار نظر میکنند؟ این منتقدان میتوانند نگاهی به فضاهای مجازی داشته باشند و در آنجا از طریق ارتباط مستقیم با شعر جوان شاهد ظهور نسل جوانی باشند که هیچ خصومتی با نظام ندارد. نسل جوان معترض به آزادیهای اجتماعی، موضوعات سیاسی و دیگر مسائل است. رفتار با این نسل میتواند راهبردی تازه برای مدیران جدید نظام باشد.
وی در ادامه میافزاید: «پوشاندن، انکار و تحقیر گروه اندکی که خالق این آثار هستند هیچ فایدهای ندارد. اتفاقاً از بین نامزدهای برگزیده که به تأیید داوران رسیده، تعدادی از آنها در گروههای قبل داور بودند و از بین برگزیدهها گلچین شده در آثار آنان شعرهای اعتراضی و متفاوت وجود دارد و این نشان میدهد آن دستچینهایی که قبلاً برای آنها نمایش داده میشد به نوعی اغفال کردن مدیران فرهنگی بوده است یعنی مدیران و مسئولانی که پیش از این جشنواره شعر برگزار میکردند شعرها را از گونی پست پیشتاز تحویل میگرفتند و بعد از آن هم تحویل بایگانیها میدادند و بعد آن را به صورت یک کتاب پاکیزه جلوی چشمان مسئولان میگذاشتند. این افراد واقعیتها را نگفتند. اما ما واقعیتها را جلوی چشمان گذاشتیم.»
کاکایی گفت: «شعرجوان رفتار صادقانهای دارد و نشان دادن چهار شعر از بین هشت هزار شعر و نمایش آن به شکل مضحک از سوی رسانهای که دبیر آن نسبتی با ادبیات ندارد نهایت بیانصافی است. و بعد از آن توهین و افترا به صاحبان آثاری که فرزندان جانباز و شهید بودند نشان از رفتار امنیتی است. ما اعتقاد داریم نظام جمهوری اسلامی نظام مقتدری است و باید مدبر باشد. اما کسانی که آمدند پشت تریبون شعر خواندند کسانی بودند که با اجازه شورای سیاستگذاری این کار را کردند و تمامی اسامی از سوی ۱۴شاعرکه به نظر من ویترین اصلی شعر انقلاب محسوب میشوند در شورای سیاستگذاری مصوب شده است. اگر آقایان، مخالف پشت تریبون آمدن این شعرا هستند درواقع بگویند ما شعر انقلاب را به عنوان مشاور هم قبول نداریم.»
وی ادامه داد: «کسانی که اعتراضی به این جشنواره دارند و انتقاد میکنند باید آستانه تحمل انتقاد خود را بالا ببرند. البته به اعتقاد من این اعتراض تنها انتقاد کردن از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است این جشنواره فقط بهانه و یک وسیله برای آنها شده است.»
ندا سیجانی
ایران