نبود دارو، مشکل اصلی شیمیایی‌ها
شهروندان – فائق عبدالله‌زاده*:
مطابق آمار رسمی که در دست ما است، ۸هزار نفر از مجموع ۱۶هزار نفر جمعیت سردشت در سال ۱۳۶۶ یعنی در زمان حمله شیمیایی به این شهرستان، مصدوم شده‌اند. یعنی حدود نیمی از جمعیت این شهرستان در حمله شیمیایی سال ۶۶، در سطوح مختلف مصدوم شده‌اند اما متاسفانه تاکنون ۱۵۰۰ نفر از این مصدومان، تحت‌پوشش قرار دارند و به آنها درصد جانبازی تعلق گرفته است.
آنچه جای تاسف دارد، ۶۵۰۰نفر از جانبازان شیمیایی ما هنوز بعد از گذشت حدود ۲۷ سال، تعیین‌تکلیف نشده‌اند و خدماتی هم که ادارات و سازمان‌های ذیربط ارایه می‌کنند، کفاف این تعداد از مصدومان را نمی‌دهد. سال گذشته جمعیت هلال‌احمر، کاروانی به نام سلامت با حضور تعدادی از متخصصان مرکز به شهرستان سردشت گسیل داشت که با استقبال بسیار خوب مردم مواجه شد.
در این کاروان، ویزیت بیماران و مصدومان شیمیایی صورت گرفت و تحویل دارو هم رایگان بود، به همین دلیل بازتاب خوبی در سطح شهرستان داشت اما موضوعی که قابل‌اهمیت است؛ این کاروان‌ها باید به‌صورت مستمر، در طول سال ادامه داشته باشد تا مردم بتوانند نیازهای پزشکی خود را در نبود تیم پزشکی متخصص مقیم در شهرستان سردشت، برآورده کنند؛ متاسفانه غیر از برنامه کاروان‌سلامت که در سال گذشته با همکاری هلال‌احمر استان تهران برگزار شد، خدمت دیگری به مصدومان شیمیایی، انجام نشده است.
جای خوشوقتی است که امسال قرار است برنامه بزرگداشت حادثه سردشت با حضور مقام‌های کشوری، پرشکوه‌تر برگزار شود و با حضور وزیرامور خارجه و وزیر کشور و دیگر مسئولان این روز گرامی داشته می‌شود؛ حتی قاضی رئوف عبدالرحمن هم دعوت شده است، قاضی‌ای که حکم اعدام صدام حسین را صادر کرد(که مطابق اخبار تایید نشده چند روز پیش توسط داعش اعدام شده است).
با این حساب اما هنوز مشکلات جانبازان شیمیایی سردشت حل نشده و در این مقطع، بزرگترین مشکل آنها، نبود دارو است. ما برای این کار درخواست هم داده‌ایم، به مسئولان گفته‌ایم با توجه به وضعیتی که مصدومان شیمیایی سردشت دارند، نیاز به داروخانه‌ای که بتواند داروهای این گروه از بیماران را تامین کند، بیش از دیگر امکانات است زیرا اکنون مصدومان شیمیایی سردشت مجبور هستند برای تهیه دارو با طی مسافت زیاد و سخت، به شهرستان ارومیه آمد و رفت داشته باشند.
در این زمینه با وزیر بهداشت، معاون وی و دیگر مسئولان محلی و کشوری، رایزنی داشته‌ایم اما متاسفانه هنوز این داروخانه، راه‌اندازی نشده درحالی‌که ما در شهرستان، به صورت کامل مهیای تجهیز و راه‌اندازی داروخانه هستیم. حتی خیری در شهرستان هست که ساختمان داروخانه را به‌طور کامل متقبل شده و در صورتی که مجوز داروخانه از سوی مسئولان ذیربط صادر شود، وی ساختمان را برای داروخانه، اهدا می‌کند.
موضوع قابل‌توجه درباره مجوز داروخانه هلال‌احمر در سردشت، این است که کمیسیونی که قرار است مجوز داروخانه را صادر کند، بیش از یک‌سال است هنوز تشکیل نشده و مطابق اطلاعی که به ما داده‌اند، صدور مجوز به تشکیل این کمیسیون بسته است. این درحالی است که کلیه مسئولان، قول موافق داده‌اند و چه مسئولان محلی و چه مسئولان استانی و کشوری موافقت خود را با احداث داروخانه در سردشت، اعلام کرده‌اند.
به هر روی پرداختن به مشکلات جانبازان شیمیایی، اهمیت ویژه دارد و باید به روند امور سرعت داد زیرا همین چند وقت پیش، در ۱۷ خرداد ماه سال جاری، یکی از جانبازان شیمیایی که در روز ۷تیر ۶۶، مصدوم شده بود به درجه رفیع شهادت نایل آمد. جانباز ۷۵ درصد، «انور خلیل‌پور» در ۵۱ سالگی بر اثر عوارض ریوی ناشی از بمباران شیمیایی این شهرستان به شهادت رسید.
*رئیس هلال‌احمر سردشت
شهروند
