تاریخ انتشار : جمعه ۸ شهریور ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۰۷:۱۶

شهروندان – زینب مجلسی راد:
تاکنون بسیار با خود اندیشیده‌ایم که چرا مشکلات، مردم جامعه ما را احاطه کرده است و هر روز سختی تازه‌ای روی به سویمان می‌آورد. مردم، در پی آسایش، به هر دری می‌زنند. در این میان گروهی دست به دامان خدا شده و دست نیاز به سویش دراز کرده و از او می‌خواهند مشکلات را از جامعه بردارد و آینده‌ای روشن را برایمان به ارمغان آورد.

براى پایان دادن به مشکلات باید دست به انقلابى از درون زد، یک انقلاب فکرى و فرهنگى، یک انقلاب ایمانى و اخلاقى و هنگام گرفتارى در چنگال بدبختی‌ها باید فورا به جست‌وجوى نقطه‏‌هاى ضعف خویشتن پرداخت و آنها را با آب توبه و بازگشت به سوى حق از دامان روح و جان خود شست، تولدى تازه پیدا کرد و نور و حرکتى جدید، تا در پرتو آن بتوان ناکامی‌ها و شکست‌ها را به پیروزى مبدل ساخت.

از احکام اعمال این است که بین اعمال انسان و حوادثى که رخ مى‏دهد ارتباط وجود دارد، البته منظور از اعمال تنها حرکات و سکنات خارجیه‏اى است که عنوان حسنه و سیئه دارند، نه حرکات و سکناتى که آثار هر جسم طبیعى است، آیات زیر به خوبی این مطلب را بیان می‌دارند:۱ وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ؛ و آنچه مصیبت که به شما مى‏رسد به خاطر کارهایى است که به دست خود کرده‏اید، البته خداى تعالى از تاثیر بسیارى از کارهاى شما جلوگیرى مى‏کند. سوره شورا آیه ۳۰٫۲ إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ، حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ إِذا أَرادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوْءاً فَلا مَرَدَّ لَهُ؛ به درستى خداوند نعمت هیچ قومى را سلب نمى‏کند و وضع آنان را تغییر نمى‏دهد تا خودشان وضع خود را تغییر دهند و چون خدا براى قومى بدى بخواهد دیگر برگشتى برایش نیست. (سوره رعد آیه ۱۲).۳ ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلى‏ قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ؛ و این بدان جهت است که خدا هرگز چنین نبوده که نعمت قومى را تغییر دهد و به عذاب مبدل سازد، مگر وقتى که آنان وضع خود را تغییر داده باشند. (سوره انفال آیه ۵۳).

ظاهر این آیات بیانگر آن است که میان اعمال و حوادث جهان تاحدى ارتباط وجود دارد و حوادث خیر از اعمال خیر و حوادث بد از اعمال بد ناشی می‌شوند.دو آیه زیر به وجود این ارتباط تصریح نموده و می‌فرمایند:۱ وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ، وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ اگر اهل بلاد ایمان مى‏آوردند و تقوا پیشه مى‏کردند، ما برکت‏هایى از آسمان بر آنان مى‏گشودیم و لیکن تکذیب کردند و ما به جرم این عادتشان گرفتیم. (سوره اعراف آیه ۹۵).۲ ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ، لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا، لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ؛ فساد در خشکى و دریا اگر پیدا شد به خاطر اعمالى است که مردم کردند، تا خدا بعضى از آنچه را که کردند به ایشان بچشاند. تا شاید برگردند. (سوره روم آیه ۴۱).

در نتیجه حوادثى که در عالم حادث مى‏شود، تا حدى تابع اعمال مردم است، اگر نوع بشر طبق رضاى خدا عمل کند و راه طاعت او را پیش گیرد، نزول خیرات و باز شدن درهاى برکات را در پى دارند و اگر این نوع از راه عبودیت منحرف گشته، ضلالت و فساد نیت را دنبال کنند و اعمال زشت مرتکب گردند، باید منتظر ظهور فساد در خشکى و دریا و هلاکت امت‌ها و سلب امنیت و شیوع ظلم و بروز جنگ‌ها و سایر بدبختى‏ها باشند، بدبختى‏هایى که راجع به انسان و اعمال انسان است. چنین اجتماعی در کنار این رویدادها باید در انتظار ظهور مصائب و حوادث جوى، مانند سیل و زلزله و صاعقه و توفان و امثال آن باشد. خداى سبحان در کتاب مجیدش به عنوان نمونه داستان سیل عرم و طوفان نوح و صاعقه ثمود و صرصر عاد و از این قبیل حوادث را ذکر فرموده است.

نتیجه

رسیدن به قله‌های موفقیت و رهایی یافتن از مشکلات تنها زمانی امکان‌پذیر است که آدمی جان خویشتن را تطهیر کرده و برای دستیابی به نعمات الهی با تمام قوا تلاش نماید. هر یک از افراد جامعه وظیفه دارند برای بهبود شرایط حاکم بر اجتماع تمام توان خویش را به کار گیرند علاوه بر دعا و توکل بر ایزد یگانه تا به سعادت دنیا و آخرت دست یابند.