تاریخ انتشار : جمعه ۲۲ آذر ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۱:۴۱

شهروندان – دکتر فیروزه حسینی:
یکی از مشکلات بزرگ جوامع غرب‌زده جهان‌سومی مقاومت در برابر علم و جریان‌های مبتنی بر فکر و عمل داخلی است. برعکس کشورهای پیشرفته که به جز عده‌ای اندک که می‌اندیشند، باقی موظف به عملیاتی کردن تفکرات آن بخش بسیار قلیل از جامعه هستند، در جهان سوم همه با هم فکر می‌کنند و در بین تزاحم درست و غلط، افراد برای اجرای یک نسخه واحد پیش قدم نمی‌شوند.

مساله تحدید نسل ایرانیان تنها یکی از این موارد مهم است که چیزی نمانده نسل ایرانی را منقرض کند! اول که برخی کارشناسان از این توطئه بزرگ پرده برداشتند گروه‌هایی از به اصطلاح منورالفکرهای وطنی در مقابل به نشخوار تفکرات موهوم و ضد علمی نهادهای بین‌المللی پرداختند! بعد که رهبری پس از ۱۴ سال تذکر صریح به مسؤولان در مقام عمل به ماجرای خطاکاری همه مدیران وقت کشور ورود کرده و حتی به صورت رسمی در پیشگاه ملت از خداوند متعال طلب غفران کردند، بخشی از صاحب منصبان آن دوران ناباورانه به سمت دیگری روی برگرداندند و برخی دیگر وقیحانه به دفاع از سیاست‌های غلط رونویسی شده از دستورالعمل‌های دیکته شده برای جهان سوم خصوصا منطقه خاورمیانه پرداختند! حال در میانه کوته‌فکری‌های لجوجانه آنها که با تشکیل سازمان‌های مردم نهاد تحت مدیریت مالی مستقیم سازمان‌های بین‌المللی و بانک جهانی طرح بی‌نظیر «تحدید خانه به خانه نسل ایرانیان» را پیاده ساختند، کشور همچنان با کم‌توجهی دولت و مردم به هشدارهای دلسوزان به سمت بحران‌های اقتصادی و سیاسی ناشی از کاهش شدید نرخ رشد جمعیت در آینده نه چندان دور در حال حرکت است.

اکنون ما باید به چند سوال مهم و ضروری در مقطع فعلی پاسخ دهیم:

الف- اگر حقیقتا مدیریت و برنامه‌ریزی برنامه کاهش جمعیت ایرانیان که در جهان بی‌نظیر اعلام شده برعهده دولت بوده چطور اکنون برنامه‌ای مشابه با همان خصوصیات سفت و سخت با هدف افزایش نرخ جمعیت در دستور کار همه بخش‌های دولت قرار ندارد؟

ب- با توجه به نرخ صفر درصدی رشد جمعیت در برخی کشورهای پیشرفته قطعا برنامه‌های مدونی برای افزایش جمعیت نیز در سازمان ملل و مراکزی همچون فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های تنظیم خانواده (IPPF) وجود دارد. اگر توطئه‌ای در کار نبوده چطور برنامه‌های مقابله با کاهش جمعیت در ایران هنوز از سوی این نهادهای بین‌المللی مشابه دهه ۷۰ و ۸۰ در اختیار دولت قرار داده نشده است؟!

ج- آیا این بار با هدف جلوگیری از فاجعه اقتصادی- سیاسی در مهم‌ترین کشور خاورمیانه، نهادهای بین‌المللی حاضر به پرداخت هزینه‌های میلیون دلاری به ان‌جی‌اوهای مورد علاقه‌شان همچون انجمن تنظیم خانواده دکتر ملک افضلی یا همیاران هستند؟

براساس اسناد رسمی موجود، مجموعه‌ای از نهادهای بین‌المللی در فاصله سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۵ با هدف ارائه برنامه، تربیت نیرو و تشکیل و آموزش سازمان‌های مردم‌نهاد، امضای قراردادهای تحدید نسل با نهادهای دولتی همچون سازمان برنامه و بودجه، صدا و سیما، وزارت علوم و وزارت بهداشت به کشور سرازیر شدند.

ارقامی که توسط بانک جهانی و سازمان بین‌المللی جمعیت سازمان ملل (UNFPA) در این بازه زمانی با هدف کاهش نرخ جمعیت هزینه شده به اندازه‌ای عجیب و غریب است که گمان می‌رود هزینه تمام لوازم تنظیم خانواده استفاده شده در کشور اعم از کاندوم و قرص و حتی اعمالی چون وازکتومی رایگان و توبکتومی مستقیما توسط چنین نهادهایی پرداخت شده است! جالب توجه است که برخی اساتید دانشگاه مورد اطمینان همین نهادهای بین‌المللی کماکان از تاجران بزرگ طرف قرارداد با بزرگ‌ترین شرکت‌های واردات لوازم تنظیم خانواده به کشور هستند و در این میان از سودهای میلیاردی در طول سالیان بهره‌مند برده‌اند.

این ماجرا به اندازه‌ای برای نهادهای غربی شیرین تمام شده که هم‌اکنون برنامه تحدید نسل اجرا شده در ایران به واسطه برخی از مشاوران ایرانی، آمریکایی و اسرائیلی سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی در حال اجرا در سایر کشورهای اسلامی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا از جمله مصر، لیبی، نوار غزه و عراق است!

 چه باید کرد؟

مرور گذشته تلخ پرونده تحدید نسل تنها برای عبرت گرفتن از تاریخ مفید است و مبارزه با طرح‌های وارداتی که به نام نسخه‌های جهانی به صورت رایگان به مسلمین پیش‌کش می‌شود! ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که واکسن و آب و غذا و دارو در آن رایگان نیست اما با واسطه‌گری نهادهای بین‌المللی کاندوم و قرص جلوگیری از بارداری را با لبخند، «رایگان» به مردم جهان سوم هدیه می‌کنند! و به‌‌رغم پایش دائمی استانی نرخ جمعیت در بزرگ‌ترین کشور شیعه جهان هرگز زنگ‌های هشدار را برای دولت‌ها به صدا در نمی‌آورند.

همه اطلاعات تاریخی نشان می‌دهد در صورتی که «دولت» حقیقتا تصمیم به برنامه‌ریزی جدی و ورود به پرونده افزایش نرخ رشد جمعیت بگیرد بخشی از مشکلات قابل حل خواهد بود. اگر دولت هاشمی رفسنجانی توانست تحدید نسل را به نام تنظیم خانواده به واسطه بسیج همه نهادهای دولتی و غیر دولتی وارد جزء به جزء زندگی ایرانیان کند قطعا دولت روحانی نیز می‌تواند با اجرای طرح‌هایی همچون «زایمان طبیعی رایگان» و استقرار کلینیک‌های باروری سراسری، به فاز کنترل بحران جمعیت ورود کند. حال که دولت تصمیم به حذف تدریجی یارانه‌های مردمی گرفته و امید زیادی به بهبود وضعیت اقتصادی به‌واسطه تحرک دستگاه دیپلماسی در دل ملت ایجاد کرده، می‌تواند با تغییر مسیر بخشی از بودجه هدفمندی به پروژه ترویج باروری آگاهانه هم از وقوع زودهنگام بحران‌های اقتصادی ناشی از رشد منفی جمعیت جلوگیری کرده و هم به واسطه ترویج زایمان طبیعی هزینه‌های سرسام‌آور سزارین در جامعه ایرانی را مستقیما برای طرح سلامتی مادران و نوزادان هزینه کند.

در واقع با طرح رایگان زایمان طبیعی که سقف هزینه تقریبی آن چیزی در حدود ۵۰۰ هزار تومان با بیمه تامین اجتماعی برای کشور تمام می‌شود می‌توان از هزینه‌های چندین میلیون تومانی سزارین و مراقبت‌های گرانقیمت پس از آن که به صورت غیر مستقیم از کانال شبکه بهداشت به دولت صدمه جدی مالی وارد می‌سازد، جلوگیری کرد. در بسیاری از کشورهای اروپایی همچون هلند در اولین قدم طرح افزایش نرخ جمعیت همین طرح به اجرا گذاشته شده است یعنی اگر دولت فخیمه مایل به اجرای پروژه‌های سازمان ملل در جهان اول نیز باشد از این منظر طرح مذکور قابل دفاع است! مخلص کلام اینکه عمل به تفکرات یک گروه واحد از عقلا بهتر از دست روی دست گذاشتن و ساعت‌ها بحث بی‌مورد غیر تخصصی در موارد حیاتی است.

ممکن است برخی آقایان هرگز حاضر به عذرخواهی بابت بخشی از اقدامات گذشته نشوند یا گروهی از اپیدمیولوژیست‌ها به هیچ وجه ارتباط مستقیم بروز بحران‌های اقتصادی و کاهش نرخ رشد جمعیت را نپذیرند. ما باید قبول کنیم جدل همگانی راه مناسبی برای تصمیم‌گیری درباره آینده کشور نیست. آنچه ضرورت دارد ورود سریع دولت، صدا و سیما، آموزش و پرورش، مجلس شورای اسلامی و همه دلسوزان جامعه ایرانی به حیطه افزایش نرخ رشد جمعیت است. اول فضاسازی مدیران جامعه سپس ترغیب مردم… فراموش نکنیم با تبلیغات یکجانبه، بدون هزینه و بسیج امکانات، شعارهای با قدمت ۳۰ سال از دور خارج نخواهند شد. چنین نکنیم عاقبت همان است که سازمان‌های بین‌المللی و بانک جهانی برنامه‌ریزی کرده‌اند!

 وطن امروز