سرمای مشهد به کارتنخوابها امان میدهد؟
شهروندان:
در این روز و شبهای سرد و استخوانسوز مشهد که شاید نتوان هیچ جایگزینی برای گرمای دلنشین چهار دیواری خانه پیدا کرد، هستند کسانی که سقف خانهشان به بلندای آسمان گرفته شهر بهشت است و دیوارهایش به وسعت حریم نامشخص آن؛
هستند کسانی که سوز گرمای خانهشان به سردی کوچه و خیابانهای این شهر همیشه بیدار است؛ هستند کسانی که حسرت مأمن گرمی را دارند تا برای لحظهای چشم خود را بر روی تیرگیهای این دنیای فانی ببندند اما دریغ…
به گزارش ایسنا، در این شرایط سخت زمستانی، وضعیت زندگی این افراد بغرنجتر و لزوم همراهی و ساماندهی آنان جدیتر میشود و البته شایعاتی در مورد مرگ تعدادی کارتنخواب در منطقه نوده و کال زرکش مشهد شنیده شده که میتواند زنگ هشداری باشد برای مسئولانی که باید به وضعیت این بیخانمانها رسیدگی کنند، و نیز تلنگری برای وجدان آگاه و ناخودآگاه تکتک ما که ادعای انسانیت داریم…
چه کسی مسئول جمعآوری کارتنخوابهاست؟
خلیلالله کاظمی، معاون خدمات و محیط زیست شهردار مشهد در این زمینه به ایسنا – منطقه خراسان، میگوید: جمعآوری و نگهداری کارتنخوابها از وظایف معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری است.
حسین شادکام، معاون فرهنگی و اجتماعی شهردار نیز در این زمینه اظهار میکند: جمعآوری و نگهداری کارتنخوابها بر عهده معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری است اما افرادی که در کال زرکش، نوده و چهار متری قائنیها هستند، کارتنخواب نیستند بلکه معتادان پرخطری هستند که ستاد پیشگیری از مواد مخدر مسئول جمعآوری آنان است.
وی با اشاره به اینکه در بودجه سال ۹۲ شهرداری یک میلیارد تومان برای ستاد پیشگیری از مواد مخدر در نظر گرفته شده است، بیان میکند: تاکنون حدود ۵۰ درصد آن تخصیص یافته است.
شادکام ادامه میدهد: پس از پیگیریهای صورت گرفته در روز شنبه هفته جاری متوجه شدیم معتادان منطقه نوده و کال زرکش جمعآوری نشدهاند و پس از پیگیری مجدد شهرداری تا عصر روز دوشنبه ستاد پیشگیری از مواد مخدر اقدام به جمعآوری تعدادی از این افراد کرد.
مورد فوتی بر اثر سرمازدگی به پزشکی قانونی ارجاع نشده است
دکتر سیدآریا حجازی، مدیرکل پزشکی قانونی خراسان رضوی نیز به ایسنا – منطقه خراسان میگوید: در سال جاری تاکنون مرگی که بر اثر سرمازدگی باشد، به پزشکی قانونی ارجاع نشده است.
هیچ کارتنخوابی به علت سرما در مشهد فوت نکرده است
سرهنگ ماشاءالله صادقی، دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان میگوید: در چند روز گذشته ۵۸ نفر از معتادان پرخطر کال زرکش و نوده جمعآوری شدند اما هیچ یک از آنان بر اثر سرما فوت نکرده است.
وی با بیان اینکه این افراد کارتنخواب نیستند و فقط به دنبال سوءاستفاده و فرصت هستند، اظهار میکند: خود این افراد خواهان بازگشت به زندگی نیستند.
صادقی میگوید: اگر چه اعتبار کافی برای جمعآوری معتادان سطح شهر در اختیار نداریم اما بنا به دستور دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان، این افراد را جمعآوری کرده و به کمپها منتقل کردیم تا شب را در سرما سپری نکنند.
وی با انتقاد از کمک برخی خیریهها به این معتادان پرخطر، تصریح میکند: از خیران تقاضا داریم برای کمک به این افراد با نیروی انتظامی همکاری کنند.
محمد پذیرا، سرپرست سازمان فردوسهای شهرداری نیز با تکذیب شایعه فوت کارتنخوابهای مشهدی بر اثر سرما، میگوید: مسئولیت جمعآوری کارتنخوابهای سطح شهر در صورت فوت بر عهده سازمان فردوسهاست اما تاکنون هیچ کارتنخوابی در مشهد بر اثر سرما فوت نکرده است.
مرگ معتادان کارتنخواب بر اثر سرما واقعیت دارد
جمعیت دانشجویی مردمی امام علی(ع) یکی از تشکلهایی است که به افراد این منطقه کمک میکند. مصطفی آذری یکی از اعضای این جمعیت معتقد است بر خلاف اظهار نظر مسئولان در خصوص تکذیب خبر فوت معتادان کارتنخواب منطقه نوده و اسماعیلآباد، تعداد قابل توجهی از این افراد بر اثر سرما جان خود را از دست دادهاند که ایسنا از انتشار آماری که او میدهد، معذور است.
وی با اشاره به اینکه شنبه شب به همراه ۱۱ نفر از اعضای جمعیت برای توزیع پتو و مواد غذایی به منطقه نوده و اسماعیلآباد مشهد رفته است، میگوید: در آن شب تعداد معتادان منطقه حدود هشت نفر بود و بقیه برای فرار از سرما به گودالهای بیابانهای اطراف پناه برده بودند.
آذری ادامه میدهد: آرزو یکی از افرادی بود که به وی پتو و غذا دادیم و پس از اینکه او درخواست ما را برای انتقال به کمپ نپذیرفت، برگشتیم.
وی اظهار میکند: صبح روز بعد دوباره به این منطقه رفتم تا احوال آنان را جویا شوم؛ سراغ آرزو را گرفتم اما جنازه او را که بر اثر سرما یخ زده بود در بیابان نزدیک منطقه پیدا کردم.
آذری ادعا میکند به گفته سایر کارتنخوابهای منطقه تعداد زیادی از این افراد در چند شب گذشته بر اثر شدت سرما فوت کردهاند.
اگرچه مراجع رسمی تاکید دارند که سرمای ۱۸ درجه زیر صفر مشهد جان هیچ کارتنخوابی را نگرفته است اما نکته قابل تأمل این است که آیا به راستی بدن انسان تحمل دارد شب را در چنین سرمای استخوانسوزی در خیابان سپری کند؟!