برای حل آسیبها نیاز به یک بسیج عمومی داریم
شهروندان – زهرا تالانی:
نشست این هفته موسسه رحمان در مورد آسیبهای اجتماعی بود. اما نگاهی متفاوت و نو به آسیبها شد و درمورد آسیبهای سه یعدی و سه بعدی صحبت شد.
سخنران این مراسم دکتر داور شیخاوندی استاد دانشگاه بود.او سابقه تدریس در دانشگاه‌های تهران، ابوریحان، علامه، دانشکده انگلیسی زبان سابق دماوند، دانشکده رسانه‌ها را دارد و تألیف و ترجمه ۲۴ عنوان کتاب در حوزه‌های جامعه‌شناسی آموزش و پرورش، آسیب‌شناسی اجتماعی، آموزش و پرورش تطبیقیاز دیگر سوابق او است.
او در این نشست ابتدا تعریف معنای لغت اجتماعی پرداخت و گفت: این لغت را در جامعه شناسی به community ارجاع می دهیم که این در واقع گروه های نسبتاً کوچک، همگن، هم ساز، هم هدف است اما اجتماع، عده نسبتاً کوچکی هستند که در خاک، خون، خوی و فرهنگ با هم شریک اند.
او ادامه داد: در جماعه شناسی از اصطلاح دیگریبه نام “societal community” است که من آن را “جامعتی” ترجمه کرده ام و دوستان من به “جامعه ای” برگردانده اند. در واقع این “اجتماع جامعه ای” یا “جامعتی” است، این اصطلاح کل کشور را در برمی گیرد و به همین مناسبت ما هر جا از اشتراکات سخن می گوییم، حتی درکشور، می تواند اجتماع باشد مثل “اجتماع جامعتی” که سطح کلان کشور را در برمی گیرد.
او در مورد آسیبها گفت: هر آسیب بزرگ شهرییا کلان می تواند مصادیق اش فردییا گروهی باشد، برای همین من معتقدم که آسیبهای ما در ایران سه بعدی است. یعنی هم اجتماعی و هم جامعوی و هم جامعتی ( کشورگیر) است.
او در این زمینه مثالی زد و گفت: اعتیاد یک آسیب است که فرد،خانواده و جامعه را درگیر می کند پس سه بعد دارد.
شیخاوندی افزود: اگر بخواهم آسیب را به طور کلاسیک تعریف کنم باید بگویم که کردارها، رفتارها و حتی افکاری هستند که با هنجارهای حاکم یا هنجارهای مربوط به اقشار جامعه، انطباق درستی نداشته باشند.
او با بیان اینکه من معتقدم آسیبها سه بعد دارند گفت: چون مسأله سه بعدی است درمان آن هم سه بعدی است یعنی باید از خانواده شروع کنیم، باید تمهیداتی ببینیم که از آسیب زدگی نسل های بعدی جلوگیری شود، بعد به مدرسه می رسیم،یعنی حوزه های مدنی جامعوی و آن هر چه که به دولت مربوط یا جامعتی است.
او ادامه داد: متأسفانه، بسیاری از مسئولان، از هر گروهی که باشند، مهارت و درایت و تخصص لازم برای شغل و برخورد با مردم را ندارند. روی این اصل، ما با یک پیچیدگی روبرو هستیم که کار را بسیار سخت می کند.
شیخاوندی گفت: مسئولان اگر علاقه مند به کاهش آسیبها هستند، باید کسانی را که دغدغه های رفاه و وفاق مردم را دارند جمع و حرکتی را آغاز کنند تا گام هایی را در این زمینه بردارند. برای این اقدام های جامعتی نیاز به یک بسیج عمومی داریم.
او افزود: مدتی است که اراذل واوباش ا اعدام می کنند، اما این گره گشا نیست و اعدام تنها مجرم را از بین می برد نه شرایط و علل منتج به اعدام را.
او با بیان اینکه برخی آسیبها از خانواده شروع می شود ادامه داد:افراد در خانواده طور دیگری تعلیم دیده‌انداما وقتی به مدرسه می روند با تعلیمات دیگری روبرو می شوند و همین سبب ناسازگاری فرد با مدرسه و خانواده می شود.
شیخاوندی افزود: ما در حال گذار از اجتماع سنتی به جامعه صنعتی مدرن هستیم اما سنت های خوب بد قومیت را حفظ کرده ایم و آن ها را در شهرها ادامه می دهیم.
او در این زمینه مثالی زد و گفت: مثلا جمله” قابل نداره” مخصوص شهرها و روستاهای کوچک است که همه همدیگر را می شناسند نه شهربزرگی مانند تهران اما ما در درستوران و فروشگاه که می رویم فروشنده بدون آنکه ما را بشناسد این جمله را استفاده می کند.
