تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۰:۲۴

شهروندان:
بازگشت به خدا و از بین بردن آثار گناه به واسطه پشیمانی از آن و عزم بر ترک گناه، به دل صفای خاصی می‌بخشد و طهارت و پاکی را به آن باز می‌گرداند، ازاین‌رو، آرامش ویژه ای در دل پدیدار می‌شود.

نکته دیگر، تأکید فراوان قرآن و سخنان معصومان علیهم السلام بر مردم دوستی و مدارای با مردم و نیز تشویق به وابستگی آدمیان به یکدیگر و تقویت این احساس است، چنان که می‌فرماید: «انَّما الْمُؤمِنُون اِخْوَة.» (حجرات: ۱۰)

خداوند در قرآن کریم می‌خواهد که پیروانش در کارهای نیک، به یکدیگر کمک کنند و از کینه توزی بپرهیزند و در پرتو عمل به این دستورهای سازنده به آرامش ژرف دست یابند.

محمد عثمان نجاتی، از روانشناسان بنام معاصر، یکی دیگر از عوامل آرام بخش را شرکت در مراسم مذهبی می‌داند و می‌گوید: این گونه مراسم‌ها در ایجاد هویت جمعی، برقراری روحیه همبستگی و همکاری اجتماعی و در نهایت، اضطراب‌زدایی و آرامش‌زایی تأثیر شایانی دارد.

در کنار این مراسم‌ها، انجام دادن تکلیف‌های دینی همچون نماز بسیار مؤثر است. «وقوف خاشعانه و خاضعانه انسان در نماز، در برابر خداوند متعال، به وی نیروی معنوی می‌بخشد که حس صفای روحی و آرامش قلبی و امنیت روانی را در او بر می‌انگیزد.

البته در صورتی که مراسم نماز به درستی و شایستگی برگزار شود، تمام اعضای بدن و حواس خود متوجه خدا می‌شود و از همه سرگرمی‌ها و دنیا روی برمی‌گرداند و این امر سبب ایجاد حالتی از آرام‌سازی کامل و آرامش روان و آسودگی عقل در انسان می‌شود.