تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۳ زمان انتشار : ۰۵:۰۱

شهروندان – محمد سلطانی‌فر*:
اتفاقاتی که در برخورد با رسانه‌ها تاکنون شکل گرفته است نشان از این مساله دارد که نه تنها ما نتوانسته‌ایم درمقابل هجمه وسیع رسانه‌ها کاری انجام دهیم، بلکه فقط اقدامات پارتیزانی در مقابل این روند شکل داده‌ایم.

یعنی به جای اینکه یک برنامه‌ریزی منظم و منسجم را انجام دهیم، اقدامات مقابله‌گرایانه و کندکننده در این فضا داشته‌ایم. طبق دیدگاه دانیل کالاهان انسان به ذات خودش حیوان تکنولوژیک است و اگر تکنولوژیک بودن از انسان گرفته شود، حیوانی بیش نیست. انسان مجبور است به جهت انسان بودن، با فضای تکنولوژی، خودش را همسان کند. تکنولوژی در همه ابعاد وجود دارد، مخصوصا در ابعاد رسانه‌یی آن. در طول سال‌های گذشته در برخورد با رسانه‌ها، هر آنچه انجام داده‌ایم، برخوردی پارتیزانی بود و بعد از مدتی رسانه‌ها ما را مجبور به تسلیم کرده‌اند.

برخورد با ویدیو، ماهواره، شبکه‌های اجتماعی، واتس آپ، وایبر و سیستم‌های مختلف، نه تنها راهگشا نبود، بلکه حرکتی تاخیری بود که حرص و ولع بیشتری را هم ایجاد کرد.‌ای کاش به جای برخورد‌های چریکی، با برنامه‌ریزی منسجم و منظم، خود را جزیی از حرکت جامعه رسانه و تکنولوژیک می‌کردیم و جایگاه و فهم خود را از تکنولوژی روشن‌تر می‌کردیم.

به این معنی که به جای اینکه برنامه‌های مقابله‌جویانه و ستیزه‌جویانه را در پیش می‌گرفتیم، مردم را از طریق سواد رسانه‌یی آموزش می‌دادیم که در تولید محتوا، در ارایه فرهنگ خودمان در فضای مجازی، در ارایه محتوایی که امروز شکل وسیع‌تری را می‌توانست به خودش بگیرد، جایگاه عالمانه‌تر و بهتری را در پیش می‌گرفتند.

اما مقابله ما در برابر تکنولوژی باعث شده حضور مردم منطقی و فهیم ما در فضایی که تحقیر شده است، جایگاه فرهنگ ایرانی را نازل کند. اگر از طریق رسانه ملی، دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش، سطح سواد رسانه‌ها را بالا می‌بردیم و آموزش‌های لازم را به مردم می‌دادیم، امروز می‌توانستیم فهم بالایی را از فضای مجازی از طریق رسانه‌ها داشته باشیم. اینکه می‌گویند دولت کانالی برای خودش داشته باشد، به نظر من صحبتی پارتیزانی است که در مقابل خواسته‌های عده‌یی خاص شکل می‌گیرد.

من معتقدم دولتی که رسانه داشته باشد و محلی از اختلاف با رسانه ملی داشته باشد، باید یک بار برای همیشه تکلیف داشتن رسانه رادیو و تلویزیون در بخش خصوصی را مشخص کند. مثل خیلی از کشورهای دنیا این اجازه را به همگان بدهیم که رسانه به صورت بخش خصوصی فعالیت کند. ما اگر موقتا به جای خصوصی‌سازی، نگاه اقتصادی‌سازی به رادیو و تلویزیون داشته باشیم، به دولت این حق را بدهیم و به عده‌یی دیگر ندهیم، باز اختلاف ایجاد و خواسته‌های بی ربط ایجاد می‌شود.

احساس می‌کنم باید با این رسانه و پدیده، مثل پدیده‌های دیگر نه مقابله‌جویانه، بلکه منطقی برخورد کنیم و با تصویب قوانین خاص، بخش‌های خصوصی که می‌توانند در این حوزه فعالیت کنند را به داشتن رسانه دعوت کنیم.

 *استاد روزنامه‌نگاری

اعتماد