سوالات کودکان را جدی بگیریم
درابتدای طفولیت، از حدود دو، سه سالگی که کودک سخن گفتن را آغاز میکند، سوالاتی از اطرافیان و و الدین خود میپرسد که پاسخگویی به آن سوالات اهمیت زیادی در رشد ذهنی کودک دارد. ذهن کودکان در واقع مانند حافظه قوی اما خالی یک کامپیوتر است که باید به آن برنامه و خوراک اطلاعاتی داد.
حافظه آنها از طریق پاسخهایی که از شما دریافت میکند بارگذاری میشود.پس درستی و قابل فهم بودن پاسخ شما میتواند اهمیت بسیار بالایی در شکلگیری ذهن و نگاه او به جهان اطراف داشته باشد.اما به خاطر داشته باشیدهرگز به آنها پاسخهای پیچیده ندهید و آنها را برای پرسیدن سوالاتش استهزا و سرزنش نکنید. پرداختن صحیح به این «این چیه؟» ها و «چرا » ها موجب رشد و تقویت ذهن کودک میشود.
کودکان و غذای فکر آنان
کودکان به همان شکلی که از نظر جسمی به خوراک نیاز دارند تا بتوانند رشد جسمی داشته باشند به همان صورت نیازمند غذای فکری هستند تا همزمان با رشد جسمشان، تفکرشان نیز رشد کند. این رشد از طریق همین پرسشها اتفاق میافتد. هر سوالی که کودک میکند و هر جوابی که میشنود، او را در رسیدن به اعتلای فکری یاری میکند.
روانشناسان معتقدند که کنجکاوی کودک بیهدف نیست بلکه بر اساس امکانات طبیعی، حس کنجکاوی زمینه شناسایی آنان را فراهم می سازد. روی این اصل یکی از اساسیترین پایههای تربیت بر محور پاسخهای صحیح کودکان قرار داده شده است. ضمناپدران و مادران با بررسی این سوالات به روحیات آنان پی برده، بهتر خواهند توانست فرزندان خویش را پرورش دهند.
ممکن است این رگبارهای بیپایان گاهی شما را به ستوه بیاورد اما سعی کنید به سوالاتی که میتوانید، با آرامش و دقت پاسخ بدهید. در این خلال چنانچه جواب سوالی را نمیدانستید از گفتن اینکه جواب سوال را نمیدانید، نترسید. در عوض سعی کنید با مشارکت یکدیگر تیمی از کارآگاهان ماجراجو تشکیل دهید و با هم به دنبال پاسخ آن بگردید.
چه باید بکنید و چه نباید بکنید
میتوان قبل از پاسخ گفتن به سوال آنهادرابتدا با خوشرویی نظر خود کودک را درمورد سوالش جویا شد و درصورت صحیح بودن پاسخش به تایید و تحسین او اکتفا کرد .
چنانچه آمادگی و حوصله پاسخگویی در شرایط خاصی را ندارید، با خوشرویی قول پاسخگویی در وقت دیگر را به کودک بدهید.
در هنگام پاسخگویی به او نباید بیحوصلگی به خرج داد.
هرگز نباید کودک را برای سوالاتش سرزنش کرد.
پاسخ ها نباید پرت و دروغ باشد.
ضمنا مبنای پاسخگوییها نباید ذهنیتهای خودتان باشد. بلکه باید حد ذهنیت کودک را در پاسخها در نظرگرفت.
منبع: روزنامه قانون