هلالاحمر حامی شادی کودکان بیمار
شهروندان:
«برنامههای هلالاحمر فقط نباید برای بچههای سالم اجرا شود و بچههایی که مریضی دارند و بیمارند هم باید عضو هلالاحمر باشند و به آنها رسیدگی شود.» اینها را سلیمه ترکیان میگوید که مربی تیمهای غنچههای هلالاحمر است. غنچههای هلالاحمر بچههای ۴ تا ۶ ساله هستند که از ۳سال پیش طی طرحی عضو هلالاحمر شدند.
اوایل اجرای این طرح تنها چند مهدکودک در تهران حامی طرح شدند، اما حالا طرح غنچههای هلال وارد فاز تازهای شده است. فازی که انگار از شهر اهواز و استان خوزستان شروع شده.
دوستداشتن مهمترین اتفاق در دنیاست
کودکان هموفیلی شهر اهواز عضو کانون غنچههای هلالاحمر شدند. سلیمه ترکیان مربی این کانون معتقد است هلالاحمر فقط کارش امداد و کمکهای اولیه نیست، او میگوید: «این کانون با هدف ایجاد مهرورزی و نوعدوستی بین بچهها ایجاد شده، باید توجه داشت که نباید هلالاحمر را فقط با نام امدادونجات بشناسند و نباید طوری باشد که عده کمی هلالاحمر را به نوعدوستی و مهرورزی بشناسند.» ترکیان درباره این کانون توضیح میدهد: «کانون غنچههای هلال، کانون فعالی است و با توجه به این طرح نباید کودکان هموفیلی را استثنا قرار دهیم.
این کودکان باید با حداقل کاری که میکنند برای جامعه مفید باشند و نباید کوچکترین ضربهای چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی به آنها بخورد.» سلیمه ترکیان با اشاره به شرایط بچههای عضو کانون هموفیلی توضیح میدهد: «برای ایجاد کانون هموفیلی مشکلات زیادی داشتیم، این بچهها با توجه به بیماریای که دارند باید مراقب باشند که به آن ها ضربهای وارد نشود. چون پوستشان طوری است که زود کبود میشود.» وی در ادامه میگوید: «ما در کانون غنچههای هموفیلی به کودکان یاد میدهیم که دوستداشتن مهم است و در کنارش به آنها می گوییم که روی پای خودشان بایستند.»
آموزشهای امدادی در کنار آموزش مهربانی
سلیمه ترکیان، درباره مباحثی که به این کودکان آموزش داده میشود، توضیح میدهد: «سعی میکنیم با آنها هم مثل سایر غنچهها و بچههای کانونهای دیگر رفتار کنیم و فعالیتها یکسان باشد، اما با توجه به اینکه باید مراقب باشیم تا به آنها ضربه نخورد، سعی میکنیم در آموزش کمکهای اولیه محتاط باشیم و طوری کار کنیم که به آنها صدمهای وارد نشود. مثلا عمده مشکل این بچهها خونریزی است و ما در کلاسهای امداد و کمکهای اولیه به آنها یاد میدهیم که چطور جلوی خونریزی را بگیرند.»
ترکیان درباره فضای نگهداری از این بچهها توضیح میدهد: «یک آپارتمان برای این بچهها قرار دادیم که در آن بخشهای مختلفی درست کردهایم و اتاقی هم برای بازی آنها درنظر گرفتهایم. در این کانون بچهها دور هم جمع میشوند و شادی میکنند و سعی میکنیم در جشنهای مختلف و در شادیها سهیم باشند.»
هلالاحمر اولین حامی شادی کودکان بیمار
سلیمه ترکیان معتقد است، سازمانهای دیگر برای شادی کودکان بیمار فعالیتهای خوبی انجام نمیدهند، وی در اینباره توضیح میدهد: «متاسفانه حتی کانون هموفیلی هم خیلی به بچههای بیمار در زمینه شادکردن آنها و شرکتدادن آنها در مراسم مختلف فعال نیست و فقط در جشن جهانی کودک بچهها را دور هم جمع میکند، اما در کانون غنچههای هموفیلی سعی کردهایم این بچهها را در بازههای زمانی مشخص دور هم جمع کنیم که نقاشی بکشند، بازی کنند و متوجه باشند بهخاطر بیماریشان تفاوتی با دیگران ندارند.» ترکیان، درباره اهداف شخصیاش برای ایجاد این کانون توضیح میدهد: «رشته من تصویرسازی است و کار هنری میکنم و شاید هیچ ارتباطی با فعالیتهای درمانی نداشته باشد، اما عاشق بچهها و در هلالاحمر مربی غنچهها هستم.»
وی درباره آشناییاش با این کودکان میگوید: «با کمک دوست روانشناسم با کانون هموفیلی آشنا شدم و تصمیم گرفتم این طرح را به هلالاحمر معرفی کنم و با موافقت مسئولان کار را شروع کردیم.» ترکیان درباره مشکلاتی که در اجرای این طرح پیشرویش بوده توضیح میدهد: «اول اصلا فکرش را نمیکردیم که از طرح استقبال شود اما کمکم دیدیم که خود خانوادهها هم به کانون میآیند و کنار بچههایشان فعالیتهای ما را تماشا میکنند و خیلی از این طرح راضی هستند. الان ۱۱ نفر هستند که از خود اهواز میآیند و چند نفری هم از روستاها و مناطق اطراف به کانون سر میزنند.»
وی ادامه میدهد: «همان اولینباری که با بچهها روبهرو شدم موقع خداحافظی بچهها برایم دست تکان میدادند، روانشناسهایی که با این بچهها کار میکردند میگفتند که این بچهها خیلی کم پیش میآید که اینقدر زود با کسی خودمانی شوند.»
همدلی غنچههای هموفیلی
اکتفا معلاپور روانشناس است و در کانون کودکان هموفیلی فعالیت میکند. دوستی او با سلیمه ترکیان باعث شد تا اولین کانون غنچههای هموفیلی هلالاحمر تاسیس شود. معلاپور درباره روحیه این بچهها و در پاسخ به این سوال که آیا کنار هم قرار دادن آنها و دیدن ناتوانیهایشان بر یکدیگر تاثیر منفی میگذارد یا نه پاسخ میدهد: «برعکس روحیه آنها مضاعف میشود. بیماری این بچهها در حد سرطان و تالاسمی نیست و تنها مشکل آنها خونریزی است و همین باعث ناراحتیشان میشود. ما در کانون هموفیلی استان دکتر و مهندس هم داریم.»
وی ادامه میدهد: «در همین کانون غنچهها دیدهام که بچهای دچار خونریزی میشود و بچههای دیگر به او کمک میکنند. این بچهها نیاز به همدلی دارند. با توجه به شرایطی که دارند خودشان به اجبار بلد شدهاند که چطور جلوی خونریزی را بگیرند و کلاسهای هلالاحمر هم کمک میکند تا نکات دیگر را یاد بگیرند.»
بچههایی که حتی حرف هم نمیزدند
معلاپور مشکل بزرگ بچههای مبتلا به بیماری تالاسمی را افسردگی میداند، وی در اینباره توضیح میدهد: «افسردگی مشکل اصلی این بچههاست. در مدرسه این بچهها نمیتوانند مثل دوستانشان فعالیت کنند. نمیتوانند بدوند، تفریح کنند یا سرگرمی داشته باشند. به همین خاطر از مدرسه گریزانند.»
وی ادامه میدهد: «وقتی کلاسهای نقاشی را شروع کردیم، بعضی از این بچهها حتی نمیتوانستند صحبت کنند. اما در کانون غنچهها و با کلاسهای مختلفی که برای آنها گذاشته شد این بچهها خیلی حالشان بهتر شد و شرایط بهتری از نظر روحی پیدا کردند. باید به این نکته هم توجه داشت که شرایط روحی بهتر به بهبود شرایط جسمی آنها کمک میکند.»
کانونهای حمایتی کم هستند
اکتفا معلاپور مشکل دیگر بیماران هموفیلی را کمبودن حمایتها میداند و دراینباره توضیح میدهد: «متاسفانه مواردی بوده که در خوزستان به خاطر کمبودن کانونهای حمایتی بیمارانی که در روستاها زندگی میکنند و با بیمارستان فاصله دارند، بعضیها در راه رسیدن به بیمارستان جان سپرده اند.» معلاپور حمایتهای هلالاحمر را مفید میداند و توضیح میدهد: «با طرح کانون غنچههای هموفیلی و حمایتهای هلالاحمر آموزشها گسترش پیدا میکنند و خوشحالم که تا کنون از این طرح استقبال راضیکنندهای شده است.»
وی در پایان درباره اقدامات دیگر کانون هموفیلی و کانون غنچههای هموفیلی توضیح میدهد: «کانونهای هموفیلی در سراسر کشور خیلی فعالند و هم اکنون خوشحالم که کانون غنچههای هلالاحمر هم اضافه شده است. در کانونهای هموفیلی سعی کردهایم کلاسهای متنوعی برای این بچهها برگزار کنیم.»
وی ادامه میدهد: «با همکاری دانشگاه چمران شهر اهواز کلاسهای ریاضی برای این بچهها برگزار میکنیم و به آنها در کانون مشاوره رایگان میدهیم. دورههای گفتاردرمانی هم برایشان برگزار میکنیم و قرار است برای درمان افسردگی این بچهها با پزشکان متخصص همکاری داشته باشیم.»
محسن خسروجردی
شهروند