تاریخ انتشار : سه شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۱:۴۸

شهروندان – احمد مسجدجامعی*:
همین چندماه پیش بود که به دیدار خانواده امید عباسی رفتم، جوانی بزرگوار، آتش‌نشانی که جان خود را برای نجات دختری 9ساله از دست داد.

او در دشوارترین شرایط تنفسی، ماسک خود را روی صورت دختر آسیب‌دیده در آتش گذاشت حتی به قیمت اینکه خود از ادامه زندگی بازبماند. نمی‌دانم آیا شهرداری به قول خود مبنی بر نامگذاری مکانی به نام این «خاطره غرورآفرین» وفا کرده است یا نه؟ این حرکت، بازتاب‌های مختلفی یافت و در گزارش‌ها و فضاهای عمومی و شبکه‌های اجتماعی، او را با جانباختگان شیمیایی مقایسه و حتی عنوان کردند که صفت «شهید»، برازنده رفتار اوست.

چندی قبل هم که روزنامه «شرق»، بار دیگر به سراغ رفتگر شریف رفته بود و «احمد ربانی» به تلخی گفت همچنان در آرزوی استخدام در شهرداری است، یاد آن «تصویر مروت» افتادم که رفتگری- دیرهنگام- انبانی از پول و زر را یافته و همان‌شب در «شرشر» باران، آن را به صاحبش بازگردانده است.

بیان تلاش «آن مرد» برای غلبه بر خواهش دل در برابر ارزش یک‌میلیاردتومانی کیف، بر شیرینی ماجرا افزوده بود. هنرمند گرامی داریوش مهرجویی و خانواده و همکارانش در فیلم برگزیده «نارنجی‌پوش»، از این حرفه شرافتمندانه قدردانی و شورایاران نیز با هزینه خود، او و خانواده‌اش را بر آستان‌ امیرالمومنین و سیدالشهدا (ع) میهمان کردند. آن روز نوشتم «جاودان شعله غیرت ولی برپاست…».

حالا باز هم با دیدن تصویر زیبای «همدلی» بچه‌های مریوان بر قاب «شرق»، حال‌وهوای همان‌روزها را دارم. آقای محمدیان، معلم دوست‌داشتنی بچه‌های عزیز مریوان، کاری انجام داد و صدایی از قلب و دل پاک او برخاست که بازتاب آن، جان‌های بسیاری را بر سر شوق‌وذوق آورد. او برای همدلی و همراهی با شاگرد کلاسش که در اثر بیماری و عوارض مصرف داروهای شیمیایی، موی خود را کاملا از دست داده بود، تمامی موهای سرش را تراشید تا «ماهان» در کلاس درس احساس تنهایی و احیانا شرمندگی نکند.

می‌دانیم بچه‌ها قلب‌های پاکی به وسعت آسمان‌ها دارند و از بدی و پلشتی به‌دورند. برای همین به تبعیت از معلم خود و البته همراهی با دوستشان، همگی سرهای خود را تراشیدند. به این می‌اندیشم که چه خوب بود مشابه این رفتارهای اخلاقی و انسانی را در بین بزرگ‌ترها به‌ویژه مسوولان هم شاهد بودیم.

ای‌کاش ما هم مانند دانش‌آموزان کلاس دوم دبستان «شیخ شلتوت» شهر مریوان که درس معلمشان را به‌خوبی پس دادند از عرصه «امتحان»، سرافراز بیرون می‌آمدیم. چه نیکو بود همگی ما، از خودمحوری و خودبزرگ‌بینی پرهیز می‌کردیم. امروز آقای محمدیان معلم بزرگ همه ماست. او از تبار ایرانیان پاک‌سرشت این سرزمین مینویی است.

*رییس شورای شهر تهران

شرق