وعدههای ممکن
شهروندان – داریوش قنبری*:
سفرهای استانی دکتر روحانی را با توجه به تفاوتهایی که با سبک و سیاقهای سفرهای دولت گذشته داشته است، میتوان مثبت ارزیابی کرد. تفاوتهایی از این جهت که سفرهای دولت اختیارات مدیران استانی را سلب نمیکند و صرفا جنبه یک دیدار مردمی دارد.
در واقع این سفرها فرصتی است تا دولت و شخص رییسجمهور مسائل و مشکلات کشور را بیان کرده و گزارشی از عملکرد دولتمردان ارائه داده و از نزدیک هم توجهی به وضعیت استانها داشته باشد؛ سفرهایی که در دولت گذشته با روشی متفاوت و هدفی دیگر دنبال میشد. مشکل اصلی در آن سفرها تشکیل جلسات هیات دولت در استانها بود که عملا اینگونه جلسات دست مدیران استانی را بسته و مدیریت کشور را که نیاز به نوعی عدم تمرکز داشت به یک مدیریت کاملا متمرکز تبدیل میکرد.
اکنون دیگر اقدامی از سوی دولت صورت نمیگیرد که اختیار مدیران استانی را از مدیریت استان محدود سازد و وعدههایی داده نمیشود که برآورده شدن آن غیر ممکن باشد. به هر حال ایشان در این سفرها خواستههای مردم را دریافت میکنند و در جریان مطالبات مردم قرار میگیرند.
اگر سفرهایی با این اهداف بهگونهیی برنامهریزی شود که تا پایان این دوره از ریاستجمهوری سفری به هر استان شکل بگیرد، بسیار مفید خواهد بود. البته دستاوردهای مهمی نیز این سفرها میتواند داشته باشد. فرصت روحانی برای ارائه گزارش وضعیت کشور به مردم، اطلاع یافتن از مطالبات استانها و نهایتا ایجاد نوعی صمیمیت که در حاشیههای این سفرها پدید میآید و ارتباطات معنوی که با مردم ایجاد میشود از جمله این دستاوردهاست.
اما گاهی با آغاز سفرهای استانی بحثهایی ممکن است در مورد پوپولیست بودن دولت روحانی مطرح شود، همانطور که در سفرهای گذشته شاهد آن بودهایم. اما با کمی مقایسه بین سفرهای دولت یازدهم با سفرهای دولت گذشته میتوان پاسخی مناسب به آن داد. مسائلی که در سفرهای گذشته مطرح میشد اصرار دولت قبلی بر آن بود که به همه «بله» بگوید، بدون اینکه ظرفیت واقعی دولت و کشور را در نظر بگیرد و حتی اقدام به شناسایی ظرفیتها برای اجرای وعدههای داده شده کند. اما این دولت به دنبال پاسخگویی مطالبات مردم به هر نحوی نخواهد بود.
در سفر قبلی دولت یازدهم به استان خوزستان ارزیابی یکی از مسوولان دولتی این بود که اگر وعدههای دولت گذشته در این استان بخواهد اجرایی شود ۲۳ هزار میلیارد تومان نیاز به اعتبار دارد. دولت گذشته با شناخت محدودیتها، به شکلی پوپولیستی، پروژههایی را شروع کرده و وعدههایی را بیان کرد که امکان اجرای آن در شرایط آن زمان کشور وجود نداشت. اما آنچه که تاکنون در این سفرها ملاحظه شده، این است که مجموع مطالبات مردم از دولت به یک سری کارهای کارشناسی معطوف میشود.
حتی در سفر دولت یازدهم به ایلام وعدههای زیادی مطرح شده اما وعدههایی که برای دولت ایجاد تعهد کند بدون اینکه توجهی به امکانات کشور داشته باشد، وجود ندارد. این تصمیمات نشانگر این است که سفرهای دولت روحانی پوپولیستی نبوده و ایشان قصد دادن وعدههایی برای رسیدن به رضایت کاذب مردم را ندارند. دولت به دنبال این است که امکانات کشور را در نظر گرفته، مطالبات اولویتبندی شده و کارهای کارشناسی لازم انجام شود. کارهایی که با منطق کار علمی سازگاری دارد و میتوان امیدوار به تحقق وعدههایی که توسط دولت یازدهم اعلام میشود، بود.
*نماینده سابق مجلس
اعتماد