جاودان در شعر فارسی
شهروندان – علی دهباشی:
دکتر مظاهر مصفا یکی از نوادر شخصیتهای فرهنگ و ادب ماست که متاسفانه ناشناخته باقی مانده است. بدون تردید در شعر فارسی و قصیدهسرایی، آثار او در تاریخ شعر معاصر ایران جاودان خواهد ماند.
کمتر تاریخ ادبیاتی است که منتشر شود و در آن، جایگاه ویژهای به سرودههای دکتر مصفا تعلق نگیرد. دکتر مصفا استادی چندوجهی است. در تصحیح متون مهمترین دیوانهای شعرای کلاسیک ما را با تحقیق و پژوهش چندین و چندساله تصحیح و منتشر کرده است که از آن جمله میتوان به دیوان سنایی و نزاری قهستانی اشاره کرد.
بدون شک تصحیح «مجمع الفصحاء» اثر رضا قلیخان هدایت، با ویرایش و شرح لغات مشکله کاری سترگ است که در پنجهزاروصدصفحه منتشر شده است (که تنها چاپ اول آن ۱۲سال به طول انجامید) یا دیوان نظیری نیشابوری که کاری درخشان در عرصه تصحیح متون به شمار میآید. دکتر مصفا یکی از شاگردان فرزانه استاد فروزانفر که استاد زمانه خود بود نیز میباشد و محضر ایشان را هم درک کرده است. وجه دیگر استاد، شیوه تدریس ایشان است که در طول ۶۰ سال تدریس، توانست دانشجویانی را تربیت کند که امروزه هر یک خود از استادان برجسته دانشگاههای معتبر کشور میباشند. در این میان باید از همسر شایسته و فرزانه استاد نیز نام ببریم که دکتر امیر بانوکریمی است و خود در خانه فضل و ادبیات زندهیاد امیری فیروزکوهی برکشیده شد. یکی از افتخارات مجله بخارا این است که استاد مصفا اجازه داد تا در یکی از شبهای بخارا دوستدارانش را گرد هم آوریم تا با آنها سخن بگوید. استاد سیوچندسال بود که در معرض دعوتهای گوناگون قرار داشت و هیچکدام را نپذیرفته بود و حسن ظن استاد به بخارا در حد و پایهای بود و هست که به آن مفتخریم.
آرزوی سلامتی استاد و بقایش را داریم و به زیستن در عصر او افتخار می کنیم.