نوای خوش موسیقی در کوچه‌های شهر
اگر گذارتان به شهرک اکباتان بیفتد، غروب‌ها مراکز خرید این شهرک، حال و هوای دیگری دارد. رهگذران نواهایی دلنشین از ویولن، سه‌تار، آکاردئون و دیگر سازها را می‌شنوند که هنرمندان گمنامی می‌نوازند.
قبلاً افراد غیربومی بودند که آهنگ‌های شادی در کوچه و خیابان برای مردم اجرا می‌کردند اما پدیده‌ای که اکنون در تهران و اغلب شهرهای بزرگ به چشم می‌خورد، از جنس دیگری است. اینان فقیر و دوره‌گرد نیستند، اغلب نوازنده دوره‌دیده یا فارغ‌التحصیل رشته موسیقی هستند که با لباس‌هایی شیک و تمیز و در یک جای ثابت، ملودی‌هایی اغلب غم‌انگیز اجرا می‌کنند.
در اینجا آدم‌های غالباً بی‌هدفی که برای گذران وقت در پاساژها پرسه می‌زنند، گاه مسحور هنرمندی این نوازندگان می‌شوند و خود را در جلوی مغازه‌ها مشغول می‌کنند تا لحظات بیشتری از این نواهای دل‌انگیز لذت ببرند.
بدیهی‌ترین عملکرد موسیقی، انتقال احساسات است. نوازنده با اجرای موسیقی می‌تواند احساس خود را به شنونده انتقال دهد. موسیقی به عنوان عنصری غیرقابل تعریف، انرژی‌های مثبت و منفی را برای هر جسم زنده‌ای به دنبال دارد. واقعیت این است که بعضی وقت‌ها خود ما برای رسیدن به آرامش بیشتر، هیچ تلاشی را در ارتباط با جست و جوی وسیله‌ای برای بهتر شدن نگرش خود نسبت به زندگی نداریم.
برای استفاده بهتر از موسیقی، باید از شنیدن مستقیم آن خودداری کرد تا تمام نت‌های دلنشین، توأم با فضایی باز به گوش بخورد. روانشناسان تاکید می‌کنند که گوش دادن روزانه به موسیقی آرامش‌بخش، روشی ساده و در عین حال موثر برای بهبود سطح سلامتی جسمی و روانی است. شنیدن موسیقی‌های آرام و خوشایند، موجب افزایش احساسات مثبت و کاهش میزان استرس شنوندگان می‌شود.
یک متخصص روانشناسی، با مطالعه روی ۲۰۷ شرکت‌کننده دریافت، گروهی که روزانه ۳۰ دقیقه به موسیقی مورد علاقه خود گوش می‌دهند، پس از دو هفته بیشتر احساس مثبت را تجربه می‌کنند، در حالی که گروه دیگری که به موسیقی گوش نمی‌دهند، این تغییرات مثبت احساسی مشاهده نمی‌شود. این آزمایش‌ها تائید کرد افرادی که موسیقی گوش می‌دهند، سطح هورمون استرس موسوم به کورتیزول در خونشان به مراتب کمتر است. هرچه تمایل بیشتری به شنیدن موسیقی‌های ملایم وجود داشته باشد، به همان نسبت استرس کمتری تجربه می‌شود. البته این تاثیرگذاری در افراد مختلف متفاوت است اما به طور کلی برای تجربه احساسات مثبت می‌توان به موسیقی مورد علاقه خود گوش داد.
پس موسیقی اجرا شده در خیابان به سلامت مردم کمک می‌کند. اجرای موسیقی در خیابان، پدیده تازه ای نیست و در جهان سابقه طولانی دارد. حتی در بسیاری کشورها، سالانه فستیوال‌های موسیقی خیابانی با این نوازندگان برگزار می‌شود. در این میان، گروه‌های مختلفی نیز هستند که به دلیل مشکلات برگزاری کنسرت، در خیابان مخاطبان خود را جذب می کنند و بسیاری نیز از همین راه به شهرت رسیده‌اند. برخی دیگر از نوازندگان خیابانی هم نوازندگی را برای به دست آوردن پول و امرار معاش انجام می‌دهند.
گفته می‌شود، در تهران موسیقی خیابانی از سال ۱۳۸۰ پا به عرصه گسترده فرهنگ شهری گذاشته است. در شهرهای بزرگ دنیا مرسوم است که حتی نوازندگان مشهور و چیره‌دست هم، گاهی در خیابان برای شادی مردم اجرا می‌کنند. در همین استانبول ترکیه، خیابان زیبایی به نام «استقلال» وجود دارد که از غروب تا پاسی از شب، نوازندگانی از ملل مختلف و چهارگوشه جهان، در کنار پیاده‌رو برای رهگذران موسیقی اجرا می‌کنند.
خلاصه کلام اینکه امروز مردم ما نیاز به امید، آرامش و شادی دارند. موسیقی ملایم و سحرانگیز این جوانان هنرمند، مردم را شاد و امیدوار می‌کند. کاش نهادی، سازمانی پیشقدم می‌شد و برای اعتلای هنر موسیقی، بستر لازم را در سطح شهر فراهم می‌کرد تا مکان‌هایی مشخص و ثابت در گذرگاه‌های عمومی، ایستگاه‌های مترو و بوستان‌های شهری برای این هنرمندان فراهم شود. مردم از شنیدن صدای موسیقی لذت می‌برند. این نوازندگان نشاط و شادی را حمایت کنیم.
