روزنامه قانون نوشت؛ حضور حماسی مردم در مراسم بدرقه اسطوره های غیرت وشرف، شوری تاریخی به پاکردکه حکایت از قدرشناسی،همدلی و اتحادمردم ایران زمین داشت. اتحادی که با نحوه برگزاری مراسم به نقطه اختلاف تبدیل شد و «سونامی» اعتراضی عظیم را شکل داد.

اعتراض به سوءاستفاده جریانات سیاسی از مقام شامخ شهدا از زمان برگزاری مراسم تشییع به راه افتاده است وهمچنان هم ادامه دارد. در روزهایی که بیشترازهرزمان دیگری نیازبه همدلی وهمزبانی است،تبدیل مراسم وداع با شهدای عزیز به میتینگ سیاسی اعتراض به مذاکره کنندگان هسته ای وحمایت از ادامه تحریم ها، اعتراض وانزجار عمومی رادر پی داشت.

دراین مراسم علاوه براینکه تابلو هاو تراکت هایی بامضمون محکومیت مذاکرات هسته ای به‌صورت گسترده وسازمان یافته پخش شده بود،صدا و سیما و دیگر رسانه‌های منتقددولت تلاش کردند پیام شهدا رابه ملت و دولتمردان به ادامه چانه زنی های عوامانه و لجبازی برسرمواضع (بعضا منافع) خوددرموضوع هسته ای تقلیل دهند. آیا غواصان عزیز و شهیدمان فقط و فقط برای این منظور به آب زده بودند و رزمندگان خط شکن برای پرونده هسته ای به مقام شهادت نایل شدند!؟ درباره این موضوع یادداشت ها و مطالب مختلفی در رسانه‌های جمعی و شبکه های اجتماعی منتشر شده است؛اما تمایل دارم به مسئله سوءاستفاده ازشهدا از دو زاویه اشاره کنم:

نخست اینکه از منظر جامعه شناسی من وشما و دیگر مردم ایران بعداز تحریم های اقتصادی و بافشارهای طاقت فرسا،چنان دست و پا بسته شدیم که آرام آرام اقتصاد ایران به اغمامی رفت.شایدبه همین خاطر بودکه رهبرمعظم انقلاب سه ماه قبل ازروی کار آمدن دولت روحانی در نخستین روز سال ۱۳۹۲ در حرم مطهر رضوی فرمودند:«آمریکایی‌ها اظهار خوشحالی کردندوگفتند که فلانی اعتراف کردکه تحریم‌هااثر گذاشته. بله،تحریم‌ها بی‌اثر نبود؛می خواهند خوشحالی کنند، بکنند. تحریم‌هابالاخره اثر گذاشت؛ این هم یک اشکال اساسی در خود ماست. اقتصاد ما دچار این اشکال است که وابسته به نفت است. ما باید اقتصاد خودمان رااز نفت جدا کنیم؛دولت‌های ما در برنامه‌های اساسیِ خودشان این را بگنجانند.»

اساسا واقع بینی رهبری دراثرگذاری تحریم‌هاموجب شدکه استراتژی مذاکره و نرمش قهرمانانه پیش گرفته شودتافشارهای اقتصادی مردم را از پای در نیاورد.اماآنهایی که امروز به این مذاکرات اعتراض دارند یااز دیدگاه‌های رهبری بی خبرندیاخود را به بی‌خبری زده اندومی خواهند مردم ایران را به این ورطه سوق دهند.

دوم اینکه متاسفانه سوءاستفاده از شهدا موضوعی جدید نیست و شاید از ابتدای انقلاب این روند در جریان بوده و همچنان نیز ادامه دارد.نمونه بارزآن به مسئله اعلام تعداد شهدای واقعه هفتم تیر بر می گردد.

آن‌طور که آقای هاشمی رفسنجانی درخاطرات خود می آورد تعداد شهدا ۷۲ نفر اعلام می شود در حالی‌که بیشتر از اینها بوده است .ایشان در «خاطرات روزانه آیت ا… هاشمی رفسنجانی سال ١٣۶٠ – عبور از بحران» می آورد:« سه شنبه ۹ تیر ۲۷ شعبان – ۳۰ ژوئن اول صبح در مجلس، تعدادی از آیات سوره آل عمران، در رابطه با جنگ احد را مطالعه‏کردم که خیلی شبیه شهدای پریشب بودند، آقای بهشتی، حمزه و دیگران [سپاه اسلام]؛ جلسه‏هیأت رئیسه داشتیم. معلوم شد، تاکنون بیست وهفت نماینده شهید شده‏اند و بقیه شهدا تاهفتادوسه نفر از اعضای دستگاه قضایی و دولت، (چهار وزیر و عده‏ای معاون) و اعضای ‏حزب جمهوری اسلامی بوده‏‌اند. ۹ مجروح نماینده در بیمارستان‌ها داریم. مردم از صبح زود برای تشییع جنازه شهدا، در اطراف مجلس جمع شده بودند و عزاداری ‏می‏‌کردند….»

به احتمال قوی نیت آقای هاشمی و مسئولان وقت خیر بوده وقصد داشتند شهدای انفجار حزب جمهوری تداعی‌گر شهدای صدر اسلام شود.

شاید نیت برگزار کنندگان مراسم تشییع شهدای غواص، رزمنده و خط شکن نیز از طرح مسئله هسته ای کمک به یک موضوع ملی بوده است ولی در هر دو مورد سوء استفاده رخ داده است.

در موضوع اول یک دروغ آماری هم چاشنی کار شده است  و نتیجه این روندها و شیوه ها آن شده است که امروزه جامعه ایران به لحاظ اخلاقی سقوط کرده است . سقوطی که قطعا و یقینا روح شهدای عزیزمان را آزار می دهد و با اهداف عالیه آنها در تعارض است.