تاریخ انتشار : چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۲:۱۵

شهروندان- امان الله قرایی مقدم*:
همانطور که از نام رسانه ملی پیداست، باید رسانه‌ای کاملا بی‌طرف و مردمی باشد و حقایق و اخبار را بدون طرفیت و تحت تاثیر گروه‌های خاص بودن ارائه دهد.

در اصل تعریف رسانه ملی، رسانه‌ای برای همه مردم است نه یک عده خاص. من فکر می‌کنم صدا و سیما همانطور که در برخی موارد خوب عمل کرده، در بعضی موارد هم عملکردی ضعیف داشته اما اظهار نظرها و تحلیل‌ها از کارکردهای مختلف رسانه ملی ما اغلب بدون در نظر گرفتن تمام جوانب امر بوده است.

گاهی فراموش می‌شود رسانه ملی توده عظیمی را در جامعه تحت پوشش خود قرار داده که سطح سواد و تحصیلات و آگاهی و فرهنگ آن‌ها یکسان نیست. افرادی که قومیت‌های گوناگون دارند و همانطور که امتحان کردیم و شاهد بودیم، کوچک‌ترین صحبتی نمی‌توان گفت و مراقب برخورندگی موضوع به قومیت‌های مختلف نبود.

از این قبیل محدودیت‌ها وجود دارد و در بسیاری موارد دست و پای رسانه ملی ما را می‌بندد. از طرفی برنامه‌های این رسانه می‌تواند مورد بهره برداری افراد و گروه خاص چه در بیرون و چه داخل کشور قرار بگیرد! من قبول دارم که کارکرد اجتماعی صدا و سیما به خصوص در زمینه کمک به کاهش آسیب‌های اجتماعی ضعیف بوده اما این را هم باید در نظر بگیریم که جامعه ما هم مثل بسیاری از جوامع ظرفیت بازگو کردن مسائل راندارد و اگر بخواهیم مسائل را بزرگ‌تر کنیم هراس اجتماعی به وجود خواهیم آورد.

در نتیجه تلویزیون تمام جوانب امر را کاملا محاسبه کند چرا که قدرت دیداری و شنیداری مردم ما همچنان قوی‌تر است و بیشتر هم تحت تاثیر آنچه می‌بینند و می‌شنوند قرار دارند. رسانه ملی ما به دلیل همین محدودیت‌ها و همچنین یک سری کم کاری‌ها در جلب اعتماد مردم مشکل داشته و دارد. این یک حقیقت است که رادیو و تلویزیون ایران نمی‌تواند هر مطلبی را بازگو کند، این است که در مجموع برنامه‌های آن اغلب وافی به مقصود و درمانگر نیست.

اما نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم حضور نامحسوس متنفذان و صاحبان قدرت و گروه‌های پشت پرده است، بر فرض که هیچ مشکل دیگری نبود، آیا آن‌ها اجازه پخش هر برنامه و بازگو کردن هر مطلبی را می‌دادند؟ صاحبان نفوذ که بیکار نیستند، آن‌ها عقاید و تمایلات خود را پیش خواهند برد. من گروه‌های ذی‌نفوذ را یکی از عوامل اصلی آنچه در حال حاضر کم کاری صدا و سیما نامیده می‌شود می‌دانم. دست و پای تلویزیون بسته است، آنچه را که دیکته شده می‌گوید.

 *جامعه شناس

 قانون