پاسخ به روزنامه‌نگار یعنی پاسخ به مردم
شهروندان – علی‌اکبر قاضی‌زاده*:
روز جهانی آزادی مطبوعات، روزی نمادین است برای بزرگداشت یکی از مهم‌ترین عناصری که تاریخ بشر را دگرگون کرده و به تنهایی یکی از پایه‌های پیشرفت‌های امروز جوامع است.
کشور ما از نظر موقعیت و جایگاه مطبوعات با کشورهایی مانند عربستان، مصر و اردن قابل مقایسه است. در مقایسه با این سه کشور، ایران در زمینه جایگاه مطبوعات عقب نیست اما هیچ یک از این کشورها سابقه ۱۸۰ ساله مطبوعاتی و هزاران ساله فرهنگی ما را ندارند. در کنار این سابقه، تأثیری که فرهنگ و تمدن ایران بر فرهنگ و تمدن در دنیا گذاشته است، توقع رشد جایگاه مطبوعات را از کشور ما بالا می‌برد.
امروز تلاش‌های خوب و مؤثری برای مطبوعات صورت می‌گیرد اما نمی‌توان آن را کافی دانست و ادعا کرد که در این زمینه پیشرفت کرده‌ایم.
با این حال، آینده روزنامه‌نگاری و مطبوعات درخشان دیده می‌شود چون به استعداد افرادی که وارد عرصه مطبوعات شده‌اند امیدواریم و معتقدیم استعدادهای خوبی در این حوزه هستند.
روزنامه‌نگاران ما در بحران‌های خاص و شرایط دشواری که هر گاه در کشور به وجود آمده، نشان داده‌اند که توانایی و درایت مطبوعاتی و فرهنگی را دارند اما در کنار آن، باید برای رفع مشکلات این گروه نیز کوشید. از جمله مشکلاتی که هست، آموزش روزنامه‌نگاری، حقوق و قوانین حاکم بر کار روزنامه‌نگاران، امنیت شغلی و همان بحث آزادی‌ها و بالاخره در زمینه فناوری رسانه‌ای باید مورد توجه قرار گیرد و رفع شود.
امروز جامعه مطبوعاتی ما از روزنامه‌نگاران تراز اول دنیا چیزی کم ندارند بنابراین اگر شرایط روزنامه‌نگاری در کشور مهیا و مسئولان پاسخگو باشند، آینده درخشانی در انتظار روزنامه‌نگاران خواهد بود. روز جهانی آزادی مطبوعات یعنی روز پاسخ دادن به روزنامه‌نگار که به منزله پاسخ دادن به تعداد زیادی از مردم (مخاطبان روزنامه‌ها) است.
در برابر مطبوعات باید پاسخگو بود و باید دانست که با ایجاد محدودیت برای رسانه‌ها و مطبوعات و شکایت از آن‌ها هیچ مشکلی حل نخواهد شد.
*مدرس روزنامه‌نگاری دانشکده خبر
ایران
