دستکاری حافظه به فراخور شرایط
شهروندان – فرهاد اصلانی*:
به خاطر دارم سالهای پیش در سفری به فرانسه برای ضبط سریال «خاطرات یک خبرنگار» به هر آژانس خبری که در پاریس سر میزدیم با هزاران قطعه عکس و فیلم در خصوص انقلاب ایران مواجه میشدیم که انصافا حیرتآور بود و میشد با مبلغی پول از آن آرشیو بهرهمند شد.
البته این مهم فقط مربوط به انقلاب ایران نبود در هر رویداد و واقعهیی که در جایجای جهان اتفاق افتاده بود اسنادی به صورت عکس و فیلم موجود بود که میتوانستید از آنها بیهیچ محدودیتی استفاده کنید.
اما آنچه را من در این سالها در کشورم که صاحب اصلی انقلاب بوده و هست دیدهام حذف و سانسور بخشهایی از وقایع انقلاب بوده که سال به سال هم بیشتر شده در واقع کسانی سعی کردند که حافظه انقلاب را به فراخور شرایط دستکاری کنند و به قولی برای حل مساله، صورت مساله را پاک کنند انگار سانسور همچون گیاه هرزی از همان ابتدا به درخت جوان و خوشقامت انقلاب پیچیده شد.
حذف و سانسور در همه سطوح، چه در تاریخ و چه در سیاست و چه اقتصاد و چه در خبر و انعکاس مسائل ریز و درشت اجتماعی از سیل و زلزله گرفته تا بیماریهایی مثل ایدز که جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است، اعمال میشود.
برکات سانسور باعث شده است که ما امروزه فسادهای مالی را که در اقتصاد ایران گاه و بیگاه اتفاق میافتد تمام و کمال بازتاب نمیدهیم چون مصلحت نیست و ممکن است دشمن شاد شویم. مهم نیست مدیران ما فاسد شوند مهم این است که دشمنانمان شاد نشوند. ما اخبار و آمار جرم و جنایت، فقر و فساد و اعتیاد را چندان که شایسته است در رسانهها منعکس نمیکنیم چون ممکن است همت مدیران دلسوز ما را در عرصه مدیریتشان زیر سوال ببرد. آگاهی دادن به جامعه چندان برای ما مهم نیست!
ما کتابها و مطبوعات را جوری سانسور میکنیم که نویسنده از کرده خود پشیمان شود. بدین وسیله سطح مطالبات اجتماعی را ما تعیین میکنیم.
در فیلمها و سریالهایی که میسازیم به همه اقشار نمیپردازیم و مسائل اجتماعی را به چالش نمیکشیم چرا که این سیاهنمایی است و آب به آسیاب دشمن ریختن و بدتر از همه ممکن است عدهیی از عزیزانمان را آشفته کند و نظم جامعه به هم بریزد.
مهم نیست که با ایجاد پارازیت چه اثرات وحشتناکی بر جسم، روح و روان مردممان میگذاریم مهم این است که این بهترین راه برای مبارزه با ماهواره و تهاجم فرهنگی است!
ما حالا آنقدر در حوزه سانسور متبحر شدهایم که وقایع ورزشی جهان را همچون والیبال و فوتبال که خود در آن شرکت کردهایم به شکلی که دوست داریم، پخش میکنیم. مهم نیست با اعصاب و روان جوانانمان بازی میکنیم مهم این است که مدیرانمان راضیاند.
در نهایت باید بگویم که خدا را شکر در همه حوزهها سانسورچیهای خوبی تربیت کردهایم که همگی از دلسوزان هستند و باعث میشوند ما حالمان خوب باشد ولی تو باور نکن…
*بازیگر
اعتماد