احساس طردشدگی اجتماعی در نیمی از جوانان تهرانی
شهروندان:
رئیس مرکز مطالعات و پژوهشهای راهبردی وزارت ورزش و جوانان با اعلام اینکه بیش از نیمی از جوانان استان تهران درخطر احساس طرد اجتماعی بالاتر از حد متوسط هستند، گفت: این جوانان در وضعیت محرومیتهای چندگانه و مزمن بهسر میبرند.
محمدتقی حسنزاده افزود: طی تحقیقات مرکز مطالعات و پژوهشهای راهبردی وزارت ورزش و جوانان در سال ۱۳۸۸ که روی ۱۲۰۰ نفر از جوانان شهر تهران، اسلامشهر، ورامین و پاکدشت انجام شد قریب نیمی از آنها از محرومیتهای چندگانه مزمن و انباشت شده در رنج بوده و احساس طرد را تجربه کردهاند.
ایسنا نوشت؛ وی با اشاره به ابعاد سهگانه طرد عینی گفت: در بعد محرومیت مادی که شامل مولفههای فاصله درآمد و هزینه و سرانه درآمد خانوار، بدهی معوق و وابستگی درآمد است، ۴۱ درصد جوانان مورد مطالعه بالاتر از حد میانگین بوده و بهطور نسبی طرد شدهاند. همچنین در بعد محرومیت از حقوق اجتماعی اساسی که ترکیبی از مولفههای آموزشی، مراقبت بهداشتی، مسکن، محله مسکونی مناسب و ازدواج است، ۴۵ درصد از افراد مورد مطالعه بالاتر از حد میانگین و دچار طرد اجتماعی شدهاند. وی افزود: در محرومیت از ادغام اجتماعی- فرهنگی که شامل مشارکت در کار و اشتغال، مشارکتهای اجتماعی رسمی و غیررسمی و امکانات فرهنگی- فراغتی مناسب است نیز حدود ۸/۴۸ درصد از جوانان مذکور بالاتر از میانگین شاخص بوده و آنها دچار طرد یا عدم ادغام اجتماعی- فرهنگی کافی هستند.
جوانان ۲۵ تا ۲۹ سال بیشتر در معرض طرد
رئیس مرکز مطالعات و پژوهشهای وزارت ورزش و جوانان با بیان اینکه جوانان مطرود بهویژه از حیث حقوق اجتماعی اساسی یعنی حق آموزش و ازدواج، مسکن، بهداشت و سلامت، فراغت و مشارکت اجتماعی دچار ضیق امکانات و مشکلاتی به مراتب شدیدتر و دیرپاتر از محرومیتهای پایه و اولیه هستند، افزود: جوانان رده سنی ۲۵ تا ۲۹ سال در مقایسه با گروه سنی پایینتر بیشتر در معرض خطر طرد اجتماعی هستند و به شکل معناداری از میزانهای بالاتر طرد در تمام ابعاد رنج میبرند.حسنزاده طرد اجتماعی را فراجنسیتی دانست و اظهار کرد: طرد اجتماعی به جز ابعاد اقتصادی که در آن دختران و زنان جوان بیشتر دچار آسیب هستند در ابعاد دیگر اساسا فراجنسیتی بوده و عموم جوانان و نوجوانان اعم از دختر و پسر را درگیر ساخته است.
وی با اشاره به خطر طرد ذهنی جوانان خاطرنشان کرد: فاصله تصورات و انتظارات جوانان ازواقعیت زندگیشان درحوزه نیازهای اساسی مدنظر آنان از شاخصهای کلی طرد ذهنی است که حدود ۵۶ درصد از جوانان و نوجوانان دچار طرد ذهنی یا احساس دورافتادگی نسبی از منابع، امکانات و فرصتهای مادی و غیرمادی لازم هستند که رقمی بالا و قابل تامل و از نظر فردی و اجتماعی خطرساز است. حسنزاده در تشریح چگونگی بهوجود آمدن طرد اجتماعی گفت: در چشمانداز طرد اجتماعی فقر و محرومیت زمانی بهوجود میآید که گروهها یا بخشها از یک جامعه به دلایل اغلب غیرارادی و ناخواسته و در یک روند تدریجی و انباشتی دچار زنجیرهای از محرومیتها یا فقدانهای اساسی شده و از آنچه برای یک زندگی معمول، سالم و بهنجار فردی و اجتماعی در هر جامعه لازم است، جدا و دور میگردند. وی افزود: افراد و گروههای مذکور بر حسب خصایص، شرایط، حوادثی در گذشته زندگی خود که بین آنان و دیگران تفاوت ایجاد میکند، از جریان اصلی توزیع منابع و فرصتهای اجتماعی جدا یا بیرون رانده میشوند، این جداشدگی یا طرد که ماهیت و خصلتی پویا و تجمعی دارد، نهتنها وضعیت فعلی زندگی آنان را به شکل منفی متاثر میسازد؛ بلکه به آینده آنان و فرزندانشان نیز جریان و انتقال پیدا کرده و آنها را در معرض خطر، تهدید و آسیبدیدگی جدی قرار میدهد.