سه نکته درباره بازار مسکن
شهروندان:
تداوم رکود در بازار مسکن مشکلات فراوانی را برای فعالان این صنف ایجاد کرده است.
رکود همواره سبب کاهش قابل توجه سرمایهگذاری در بازار مسکن میشود و در نتیجه با از راه رسیدن اولین سیگنالهای افزایش قیمت، بازار به شدت آسیب پذیر شده و افزایش ناگهانی قیمتها رخ خواهد داد. طبیعتا رشد ناگهانی قیمتها موجی دوباره در بازار به راه میاندازد و بازار مسکن را از حالت عادی خارج میکند.
این چرخه معیوب سالهاست در حال تکرار است و به نظر میرسد باید آن را در نقطهای شکست تا امکان عادی شدن روند بازار فراهم شود. مسکن در ایران کالایی استراتژیک و سرمایهپذیر است. بسیاری از ایرانیان برای مقابله با تورم بر آن میشوند پول خود را به مسکن تبدیل کرده و از اجاره ماهانه آن بخش مهمی از هزینههای زندگی خود را تامین کنند. در این میان شمار خانوارهایی که دسترسی به مسکن ندارند و مجبورند نسبت به اجاره آن اقدام کنند کم نیست. در شرایطی که ایران سالانه به یک میلیون واحد مسکونی جدید نیاز دارد حجم تولید مسکن بسیار کمتر از این حرفهاست و این نیاز انباشته همواره بازار مسکن را تحت تاثیر قرار میدهد. در حال حاضر که دولت بررسی اعطای وام صد میلیونی یا تامین ۵۰ درصد قیمت یک خانه با استفاده از تسهیلات بانکی را دردستور کار دارد، باید به نکاتی توجه داشت :
اول – اعلام خبر سبب میشود بازار واکنشهایی منفی را داشته باشد و تازمان اجرایی شدن طرح طبیعتا قیمتها چنان افزایش مییابد که دیگر این تسهیلات نمیتواند تامین کننده ۵۰ درصد قیمت واحد مسکونی باشد.
دوم – ایجاد شرایطی برای تجهیز منابع مالی خانوار با استفاده از پسانداز خانوارها طرح بسیار مفیدی است اما تورم موجود در جامعه میتواند ارزش این پسانداز را تهدید کند. به نظر میرسد تا زمانی که نرخ تورم در جامعه کنترل نشود، کار روی چنین طرحهایی فایده چندانی را در بر نخواهد داشت.
سوم – مسکن یک کالای استراتژیک است که هم اینک بخش مهمی از درآمدهای خانوار را میبلعد. به عنوان مثال یک اجارهنشین مجبور است حداقل نیمی از درآمد خود را برای هزینههای اجاره پرداخت کند و در نتیجه فشار به خانوارها بسیار بالاست. ضرورت دارد دولت همزمان با برنامه کلی کنترل تورم، ابزارهای تشویقی برای انعقاد قراردادهای بلند مدت اجاره را به کار گیرد تا در سایه ثبات میزان اجاره خانوارها امکان برنامه ریزی برای آینده خود را بیابند.
هانیه عسگریان
قانون