در نقد رفتارهای غیرتخصصی صدا‌و‌سیما
شهروندان – علی‌اکبر قاضی‌زاده*:
اصولا در تمام کشورهای متمدن که در آنها رسانه به معنای تخصصی در آن وجود خارجی دارد خبرنگاران در رشته‌های مختلف مقیم می‌شوند مثلا خبرنگار حوزه کشاورزی با وزارت کشاورزی آن کشور اخت می‌شود.
شاید نمونه ملموس‌تر آن خبرنگار مجلس باشد؛ خبرنگاران مجلس تمام جلسات علنی را شرکت می‌کنند و در جریان گرایشات نمایندگان مردم هستند و به دوره‌های قبل به خوبی اشراف دارد در نتیجه هر گاه نیاز باشد خبرنگاری برای مصاحبه با مجلس بفرستیم قطعا به همین خبرنگاران رجوع می‌شود.
مشابه همین صورت، خبرنگاری در مقابل رییس‌جمهور می‌نشیند که خبرنگار حوزه ریاست‌جمهوری است؛ به این معنا که این خبرنگار از سال‌ها قبل در حوزه ریاست‌جمهوری فعالیت کرده در نشست‌ها، سفرها و کنفرانس‌های تخصصی ریاست‌جمهوری حضور پیدا کرده و به عبارتی در این حوزه صاحب نگاه است.
این خبرنگار پیشینه سیاسی و جایگاه شخصیتی رییس‌جمهور را به درستی می‌شناسد و این آدم فردی است که صلاحیت مصاحبه رودر رو و عمقی با ریاست‌جمهوری را دارد. این خبرنگاران با ریزه‌کاری‌ها، چم و خم، تلخ و شیرین و در نهایت خشک و تر حوزه مربوطه آشنا هستند. حالا در اتفاقی که در هفته گذشته رخ داد به نظر من آقای روحانی حق داشت که در انتخاب خبرنگار مربوطه نظر دهد زیرا صدا و سیما در این زمینه تخصصی عمل نمی‌کند و امکان دارد هر خبرنگاری را برای گفت‌وگو انتخاب کند.
در حالی که مصاحبه آدابی دارد که رییس‌جمهور نمی‌تواند در آن واحد هم خبرنگار رو‌به‌رویش را توجیه کند و هم مردم را. درست این است که خبرنگار حوزه ریاست‌جمهوری از بودجه‌های مملکتی، کابینه، سوابق شغلی، گرایشات دولت، ارقام درآمد و بدهی دولت، اختلافات جاری در مسائل روز و خلاصه تمامی مسائل این حوزه مطلع باشد تا بتواند رو‌به‌روی رییس‌جمهور بنشیند و یک مصاحبه تخصصی را اجرا کند.
*پژوهشگر رسانه و مدرس روزنامه‌نگاری
اعتماد
