جهت‌گیری‌های مثبت دولت یازدهم
شهروندان – دکتر محمدرضا راه چمنی*:
حدود 6 ماه از عمر دولت یازدهم می‌گذرد. به طور قطع این زمان اندک نمی‌تواند معیار درستی برای قضاوت درباره عملکرد یک دولت باشد ولی در همین مدت اتفاقاتی افتاده که نشان‌دهنده جهت گیری‌های کلی دولت در حوزه‌های مختلف است. براساس همین اتفاقات و جهت‌‌گیری‌ها می‌توان گفت که دولت تدبیر و امید در مسیر برنامه‌ها و سیاست‌های اعلامی خود قدم برداشته است.
حوزه سیاست خارجی و بخصوص گفت‌وگوهای هسته‌ای که منجر به توافق ژنو شده، شاید برجسته‌ترین بخش از عملکرد دولت یازدهم باشد. ما امروز شاهد هستیم که در سایه تدبیر دولت و سیاست‌های آن در حوزه دیپلماسی، تحریم‌ها بتدریج برداشته می‌شود، هیأت‌های مختلفی از کشورهای جهان عازم ایران می‌شوند و عملاً اجماع جهانی که در اثر سیاست‌ها و مواضع دولت قبلی ایجاد شده بود، از بین رفته و جای خود را به رقابت شرکت‌ها و بنگاههای بزرگ اقتصادی خارجی برای حضور در ایران داده است.
ایجاد امید در جامعه از جمله دستاوردهای دیگر روی کارآمدن دولت جدید است. امروز شاهد هستیم که تب و تاب جامعه برای فعالیت چشمگیر است، امید به آینده در چشم‌های آن‌ها دیده می‌شود. آرامش و ثبات نسبی فضای اقتصادی کشور را فرا گرفته و در سایه همین ثبات، امید به بهبود وضعیت دو چندان شده است.
فضای سیاسی و فعالیت‌های گروه‌ها و تشکل‌ها و انجمن‌های مختلف هم توأم با نشاط شده و از حالت رکود قبل خارج شده است. رئیس دولت قبل احزاب را قبول نداشت و آن‌ها را در مقابل خود می‌دید. اما در دولت جدید وزیر کشور دبیران کل احزاب فعال را دعوت کرد تا نقطه نظرات آن‌ها را بداند.
در ادامه همین توجهات قرار است دیداری نیز با رئیس‌جمهوری ترتیب داده شود. بنابراین هر چند مشکلات به جای مانده از دوره قبل هنوز باقی است ولی این امید در بین مردم و فعالان حوزه‌های مختلف ایجاد شده که با تدابیر و سیاست‌های دولت و استفاده از ظرفیت‌های موجود و اتخاذ راهکارهای علمی و منطقی مشکلات در مسیر گره‌گشایی بیفتد. کما اینکه نشانه‌های بارز آن نیز هم مشهود و محسوس است.
با وجود این برخی مخالفت‌ها یا انتقادها از اقدام‌ها و سیاست‌های دولت مطرح می‌شود. بخشی از این انتقادها بجاست چون هیچ دولتی از اشتباه مصون نیست و آقای روحانی هم مدعی نیست که نقدی بر سیاست‌هایش وارد نیست. اما برخی از انتقادها هم بیشتر سیاسی است تا کارشناسی.
با هدف کارشکنی است تا کمک به حل مشکلات. اما این صداهای مخالف تأثیری در افکار عمومی ندارد. هر چند به نظر می‌رسد صدای بلندی دارند اما کلیت جامعه با آن‌ها همراهی ندارد. مردم طعم سیاست‌های تندروانه را چشیده‌اند و براساس نیازها و واقعیات کشور به گفتمان اعتدال رأی داده‌اند.
*دبیر کل حزب وحدت و همکاری ملی
ایران
