تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۶:۲۶

شهروندان – سهیل سراییان:
از کودتای 28مرداد 1332 تا 28 مرداد 1392 شصت سال می گذرد و در این شصت سال همچنان دخالت ها و تعرض ها در جنبش های مردم نهاد ادامه دارد. تصمیم گیری دولت های قدرتمند به خصوص دراین ایام امریکا برای مردم کشورهای جهان سوم از آن زمان تا امروز به روش های مختلف ادامه دارد. اینجا ایران، به خاطر تحریم های بی رحمانه با هدف تغییر سیاست های هسته یی و سیاسی از سمت غرب با مشکلات زیادی در بخش های اجتماعی مواجه شده است.

مردم بزرگ ترین قربانی این تحریم های ظالمانه هستند. ۲۸مرداد ۱۳۹۲ سرآغازی برای شروع فعالیت جنبش مدنی نه به تحریم است که با هدف معرفی مردم ایران به جهان و مشکلات آنها خواستار رسیدن پیام صلح مردم ایران به کشورهای غربی هستند.

در تصمیم های سیاسی که کشورها می گیرند مردم کاره یی نیستند اما در تحریم ها یا جنگ ها بیشترین ضرر نصیب مردم می شود. نشست خبری جنبش مدنی نه به تحریم ظهر روز ۲۸مرداد با حضور فعالان حوزه های زنان، محیط زیست، معلولان، گردشگری، تئاتر، سینما، اقتصاد، انرژی، حقوق، جراحان و دبیر شورای سازمان های جامعه مدنی برگزار شد. در این نشست تمامی کارشناسان به صورت مختصر درباره مشکلاتی که تحریم ها به وجود آورده است صحبت کردند و خواستار لغو تحریم ها از سمت کشورهای غربی به ویژه امریکا شدند.

علی اکبر سهیلی، دبیر شورای سازمان های جامعه مدنی با بیان این نکته که طرح جنبش مدنی نه به تحریم از طرف نخبگان، اساتید و نهادهای مدنی مطرح شده است و دلیل مطرح شدن این نکته تشدید تحریم ها علیه ایران بود، گفت: برای تحقق جنبش های مدنی باید تمام گروه ها با کمک همدیگر به فعالیت بپردازند. ۲۸مرداد۱۳۳۲ با دخالت ابرقدرت های خارجی در ایران یک دولت قانونی که دکتر مصدق ریاست آن را به عهده داشت سرنگون شد و در ایران کودتا انجام شد. قطعا این خیانت علیه مردم ایران از حافظه تاریخی هیچ کسی پاک نمی شود. تحریم یک حرکت اقتصادی، اجتماعی است به همین خاطر تحریم ها نوعی تجاوز به حقوق ملت است. ما می خواهیم در جنبش، کشورهای غربی را به چالش بکشیم تا مردم به حق طبیعی خود که زندگی کردن است، برسند.

به همین خاطر می خواهیم روز ۲۸ مرداد را به نام روز ضد تحریم نامگذاری کنیم. در ادامه صحبت های کارشناسان، دکتر رحمانی از طرف جامعه جراحان به مشکلات بیماران براثر تحریم ها پرداخت، دکتر رحمانی با بیان این نکته که خیلی از داروها یا کمیاب شده است یا چهار، پنج برابر گران شده است، افزود: نبود وسایل و تجهیزات پزشکی به ویژه برای بیماران سرطانی باعث شده است، تا خیلی از بیماران در بیمارستان ها با مشکل مواجه شوند. همه می دانیم که مساله سلامت مهم ترین رکن در توسعه پایدار است و اگر این اولویت در ایران رسیدگی نشود باعث به وجود آمدن مخاطره های زیادی می شود. مینو مرتاضی، فعال حوزه زنان تاثیر تحریم ها را بر زندگی زنان و جوانان از بقیه گروه های جامعه بیشتر دانست و به این نکته اشاره کرد که زندگی اجتماعی انسان در تمام ابعاد در هم تنیده شده است. هم زندگی به صورت شهروندی و هم به صورت جهانی و بین المللی بازی های قدرت های سیاسی بر زندگی شهروندان جوامع داخلی و خارجی تاثیرگذار است و این مساله روابط شهروندان را معنا و مفهوم جدیدی می بخشد.

حمید حسینی، اقتصاد دان مهم ترین تاثیر تحریم ها را روی اقتصاد می دانست. او در ادامه درباره تاثیر تحریم ها بر زندگی مردم گفت: تاثیر تحریم ها بر فعالیت های اقتصادی نیازی به گفتن ندارد. همه می دانیم که تاثیرات مخربی داشته است. تحریم های کشورهای غربی علیه ایران با این هدف انجام شده است که فضای کسب و کار را در ایران فلج کنند و این از بین بردن فضای کسب و کار دارای تبعات اجتماعی غیر قابل جبرانی می شود. این جنبش با هدف نه به تحریم و آری به صلح قرار است به کار خودش ادامه دهد و چهره بین المللی مردم ایران را صلح طلب معرفی کند. تحریم ها علیه ایران برای جامعه جهانی هم ضرر زیادی داشته است. فرهاد توحیدی، رییس هیات مدیره خانه سینما معتقد است در شرایط تحریم اولین چیزی که از سبد خانوار کم می شود فرهنگ است. وی با بیان این نکته که اولین اثر تحریم ها در ایران به وجود آمدن فقر و فساد است، افزود: شکم گرسنه موسیقی، فرهنگ و سینما متوجه نمی شود. تحریم های یکجانبه امریکا علیه ایران بسیار اهمیت زیادی دارد. برای جلوگیری از این تحریم ها نیازمند پیوستن نهادهای مدنی با همدیگر است. بسیاری از همکارهای ما در امریکا سفیران صلح در سازمان ملل هستند و برای صلح جهانی تلاش می کنند. ما از همکاران خود در امریکا که اتفاقا چند سال پیش هیات رییسه اسکار هم به ایران آمده بود، می خواهیم که پیام صلح مردم ما را به آنها برسانند. سعید دهقان، حقوقدان با تایید کردن صحبت های دیگر کارشناسان مهم ترین ضربه تحریم ها را بخش اقتصادی می دانست و خاطرنشان کرد: با تورم فقر گسترش می یابد و باعث بی عدالتی می شود، بی عدالتی در جامعه باعث حاشیه نشینی و افزایش جرم می شود.

تحریم ها باعث از بین رفتن حق حیات و کرامت انسانی می شود و به نوعی این دو رکن مهم را مخدوش می کند و این مساله چیزی نیست که نهادهای بین المللی از آن غافل باشند. بابک مغازه یی، فعال حوزه توریسم و گردشگری یکی از بحث های اساسی در توسعه را بحث گردشگری خواند و با اشاره به نقش مهم جامعه در این عرصه گفت: هرگونه کاهش در امر گردشگری می تواند در تمام کشور تاثیرگذار باشد. گردشگری پاک ترین صنعت جهان است که نقش اقتصادی مهمی را در کشورها ایفا می کند. تحریم ها به گردشگری آسیب جدی وارد کرده است و کشوری که در وضعیت جنگ خاموش است را هیچ گردشگری برای سفر انتخاب نمی کند. خیلی از آژانس های مسافرتی هم در زمینه نقل و انتقالات مالی و هم در جذب توریست با مشکل جدی روبه رو هستند. سهیل معینی، فعال حوزه معلولان با اشاره به این نکته که بین ۳ تا ۵ میلیون شهروند ایرانی دارای معلولیت هستند و در این شرایط تحریم زندگی سختی را پشت سر می گذارند، خاطرنشان کرد:حتی در خود کشورهای اروپایی و امریکایی خط قرمزشان حقوق بشر است. اما آیا این تحریم ها حقوق بشر را رعایت کرده است؟ من با خیلی از معلولان در ارتباط هستم و از مشکلات آنها خبر دارم، اگر شما تا همین قبل از تحریم ها یک ویلچیر که پای معلول است را می خواستید خریداری کنید رقمی حدود ۸۰۰هزار تومان باید پرداخت می کردید اما الان رقمی حدود ۳تا ۴ میلیون تومان باید برای یک پا، معلول پرداخت کند. محمد پارسا، فعال حوزه انرژی و صنعت به تعطیلی کارخانه ها در این چند سال و به ویژه در زمانی که تحریم ها علیه ایران تشدید شد، اشاره کرد.

همچنین وی درباره نقش صنعت و انرژی در توسعه کشور افزود: در این مدت کارخانه های مهمی تعطیل شده اند یا خیلی از آنها ۲۰ تا ۳۰ درصد فقط فعالیت می کنند. بزرگ ترین لطمه را تحریم ها به بخش خصوصی و کسب و کار وارد کرد. کشورهای غربی ادعای نهادینه شدن دموکراسی را دارند ولی با این تحریم ها فقط دموکراسی را نقض می کنند این تحریم ها به سرعت نهادهای خصوصی را تضعیف کرد و نقل و انتقال پول و بحث واردات و صادرات را کاملادچار مشکل کرد. در پایان خبرنگاران از این فعالان عرصه های اجتماعی درباره جنبش ضد تحریم سوالاتی پرسیدند، سوال «اعتماد» از کارشناسان و فعالان نهاد های مدنی و اجتماعی این بود که تحریم ها علیه ایران چند سالی است که آغاز شده و هرروز هم تشدید می شود، مردم ایران در چهار سال گذشته با سختی های زیادی که به واسطه تحریم ها برای آنها ایجاد شده بود، زندگی کردند اما خبری از نهادهای مردمی و اجتماعی در این مدت نبود، چرا تازه به فکر این جنبش افتاده اید و در این مدت کجا بوده اید؟

مینو مرتاضی، فعال حوزه زنان در پاسخ به این سوال گفت: فعالیت های نهاد مدنی در این چهار سال متوقف نشده بود بلکه در وضعیت کما به سر می برد ولی با این اوصاف به فعالیت های کوتاه و محدودی می پرداخت، شیوه کار نهادهای مدنی این گونه نیست که همیشه در اوج باشد، گاهی اوقات هم بر اثر سیاست های خاصی دچار ضعف می شود که امیدواریم از این به بعد با حضور موثر توان خود را نشان دهد.

علی اکبر سهیلی، دبیر شورای سازمان های جامعه مدنی در پاسخ به سوال «اعتماد» گفت: زمان آن رسیده است که برخی کدورت های سیاسی را کنار بگذاریم و بیشتر به فکر مردم باشیم.