دیدگاه‌های چند نفر از فعالان کمپین نه به تحریم
شهروندان:
علی میرزاخانی: تحریم‌ها ظالمانه‌ترین اهرمی است که علیه ملت ایران به کار گرفته شده است و هیچ تفاوتی با محاصره اقتصادی مرسوم در دوران قدیم ندارد که هدف از آن عاصی کردن ملت علیه حکومت و ایجاد جنگ داخلی در جهت اهداف محاصره‌کنندگان بود.
شرایط فعلی به دلایل بسیار زیاد بهترین فرصت و شاید هم آخرین فرصت را برای لغو تحریم‌ها فراهم آورده است که اگر با یک حرکت ملی برای جریان‌سازی علیه تحریم‌کنندگان همراه شود قطعا نتیجه بخش خواهد بود. با توجه به این‌که تحریم‌ها نقض صریح اعلامیه حقوق‌بشر و منشور تجارت جهانی را در دل خود دارد به نظر می‌رسد نامه‌نگاری وسیع مردمی به نهادهای بین‌المللی و اشخاص موثر در ایجاد تحریم‌ها با مضمون ابراز نارضایتی از تحریم‌ها می‌تواند کلید گشایش در مسیر لغو تحریم‌ها باشد. نامه متفکران عرصه اقتصاد و روشنفکران سایر عرصه‌ها به مجامع بین‌المللی هم می‌تواند تحریم‌کنندگان را به انفعال کامل بکشاند. با چند نفر از اقتصاددانان برجسته در این زمینه صحبت‌هایی کردم که فکر می‌کنم خبرهای بسیار خوشی را به‌زودی در پی داشته باشد.
خشایار دیهیمی: من در سال‌هایی که از عمر فعالیت‌های سیاسی و فکری‌ام می‌گذرد همواره سعی کرده‌ام که بگویم زندگی جاری است و باید زندگی کرد و کمپین نه به تحریم نیز باید به دنبال بسط این نگاه باشد که ما می‌خواهیم زندگی کنیم و از جنگ و تحریم نیز بیزاریم. این مترجم با اشاره به ضعف حرکت‌های مدنی در عصر معاصر ابراز داشت: در طول سال‌ها و قرن اخیر مشاهده می‌کنیم که حرکت‌ها و جنبش‌های مدنی مختلفی شکل گرفته‌اند اما پس از مدتی یا با شکست روبه‌رو شدند یا آن جنبش فروکش می‌کند.
دلیل این امر نیز، این است که جنبش‌های مذکور نهادینه و فراگیر نشده‌اند و آگاهی تاریخی لازم را به افکار عمومی نداده‌اند. کمپین نه به تحریم به عنوان یک حرکت مدنی نوپا باید نسبت به این مساله آگاه باشد و فراگیر کردن این جنبش و بسط آگاهی تاریخی را در سرلوحه کاری خویش قرار دهد. من در سال گذشته با همکاری ماهنامه مهرنامه قرار بود، ویژه‌نامه‌ای ۴ جلدی با موضوع جنگ و صلح منتشر کنم که فقط یک جلد آن منتشر شد. در این ویژه‌نامه ما به تمامی ابعاد جنگ پرداختیم. تحریم نیز قطعا یکی از ابعاد نازیبای جنگ است و به عبارت دیگر، تحریم، جنگ غیرمستقیم است.
بابک احمدی: متاسفانه در قبل از انقلاب ما در حکومتی با استبداد سیاسی زندگی می‌کردیم و در این سال‌ها نیز نهادهای مدنی و جامعه مدنی ایران نیز با کش و قوس‌های فراوانی روبه‌رو بوده است ولی اینک به نظر می‌رسد شرایط برای فعالیت مدنی کمی بازتر شده است و آغاز به کار کمپین نه به تحریم را من در همین راستا ارزیابی می‌کنم و کمپین نه به تحریم را منادی خواست ملت ایران برای رفع تحریم‌ها می‌دانم. این نامه ترجمان خواست جامعه مدنی و تمامی کسانی است که دلشان برای کشورشان می‌سوزد و دلسوز کشورشان هستند و می‌خواهند فشارها از روی شانه‌های مردم برداشته شود.
ادبیات شتاب‌زده، غیرکارشناسی و غیردیپلماتیک دولت قبلی موجب شد که تحریم‌ها تشدید شود. در واقع با آن روش‌های کار سابق نمی‌توان امیدوار به رفع تحریم‌ها بود. کمپین نه به تحریم باید افکار عمومی جهانی را مورد خطاب قرار دهد که خواست ملت ایران جنگ نیست و ایران کشوری صلح‌طلب است و در واقع، دست به شفا‌ف‌سازی و جلب اعتماد جامعه جهانی بزند.
