تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۷:۴۶

شهروندان – دکتر بهرام بیات*:
بحث تاخیر ازدواج جوانان را باید از ابعاد مختلف بررسی کرد.نگرش نسل جدید به زندگی با نگرش نسل قبل متفاوت شده است.ما باید این تفاوت نگرش را در میان نسل‌ها بپذیریم.

این تغییر نگرش نه منفی است و نه مثبت.همانطور که نسل ما با نسل پدرانمان متفاوت بوده است.بنابراین، این تاخیر در ازدواج به تغییر نسل باز می‌گردد.نکته بعدی این است که ما در شرایط عمومی کشورمان در سال‌های اخیر شرایط یک زندگی اقتصادی متناسب برای یک زندگی زناشویی فراهم نکرده‌ایم و این تنگناهای اقتصادی جوانان را به سمت زندگی مجردی سوق داده است.

اگر ما همه مطالبات و نیازهایی که جوانان دارند،تقریبا تامین می‌کردیم و جوان در یک بستر نرمال و طبیعی رشد می‌کرد،چه بسا بسیاری از این پدیده‌ها مانند:تاخیر در ازدواج جوانان یا گرایش به سمت زندگی مجردی را نداشتیم یا بسیار کمرنگ بود.نکته سوم این است که در چارچوب‌های مدیریتی که درخصوص جوانان وجود دارد،بسیاری ازموضوعات در فضای روشن و شفاف به گفتمانی تبدیل نشده است تا جوان عیوب رفتارهای غلط یا درست خودش را بتواند درک کند و یک تصمیم مقتضی بگیرد.

خیلی از اوقات بسیاری از تصمیماتی که توسط جوان گرفته می‌شود،به‌دلیل این است که در فضای عمومی کشور محدودیت قائل شده‌ایم،شفاف شدن نیازها،دغدغه‌ها برای مطالبات جوانان به پستوها و لایه‌های پنهان رانده شده است.از سویی دیگر،گاهی اعلام می‌کنند فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در تاخیر ازدواج جوانان و عدم گرایش آنان به ازدواج بی‌تاثیر نیستند.باید درنظر بگیریم فن‌آوری‌های نوین هم مزایایی دارند و هم معایبی را دارا هستند؛اما لزوما به نظر نمی‌رسد که شبکه‌های اجتماعی در امر تاخیر در ازدواج دخیل باشد.

باید در نظر بگیریم آیا سنجش دقیقی را از کشورهایی که سرعت پیوستن جوانان‌شان به شبکه‌های اجتماعی مجازی زودتر بوده است،داریم که بتوانیم با جوانان ایران مقایسه کنیم؟فضاهای مجازی در واقع ابزاری است که ما بتوانیم تعاملات اجتماعی مان را سریع‌تر انجام دهیم،اما این موضوع به این معنا نیست که این فضا دارای مشکلات نیست.

لزوما فضای مجازی بی‌تاثیر بر تغییر شرایط اجتماعی جوانان نیست،اما عامل موثری نیست که بخواهیم مقصر بدانیم که جوانان تاخیر در ازدواج دارند یا آسیب‌های اجتماعی می‌بینند.عامل مهم‌تری که بر زندگی مجردی جوانان یا تاخیر در ازدواج آنها وجود دارد،عوامل اقتصادی و فرهنگی است.

نوع نگرش ما به جوانان با مشکلات جدی همراه است،زمانی بود که جوانان پیوند عمیقی با مدیران خود داشتند،به دلیل اینکه خود مدیران نگرش جوانانه‌ای داشتند.اکنون جوانان ناچارند با هنجارهای بزرگسالانی که برای آنها تصمیم می‌گیرند و قانون تصویب می‌کنند پیش بروند.

 *جامعه‌شناس-تهران امروز