خشکیدن هامون آسیب‌پذیری خاک دشت سیستان را افزایش داده است
شهروندان:
رییس دانشکده علوم زمین و جغرافیای دانشگاه سیستان وبلوچستان گفت: آخرین تحقیقات حاکی از آن است که خشکیدن دریاچه هامون و به تبع آن کاهش رطوبت و تغییر پوشش گیاهی منطقه آسیب پذیری خاک دشت سیستان را به میزان نگران کننده افزایش داده است.
ˈمحمدرضا نوری در گفت وگو با ایرنا افزود: بررسیهای کارشناسی حاکی است آستانه فرسایش دشت سیستان نسبت به دهه گذشته دست کم سه برابر کاهش پیدا کرده که نتیجه آن افزایش آسیب پذیری خاک در این منطقه است.
وی گفت: ˈآستانه فرسایشˈ حداقل سرعتی است که منجر به حمل و پراکنده شدن ذرات خاک و ماسه می شود به این معنا که با پایین آمدن میزان رطوبت موجود در خاک و گیاهان نگهدارنده آن، با کمترین سرعت باد دانه های از هم پاشیده شده خاک به حرکت درمی آیند بطوری که در اغلب روزهای سال شنهای روان در هوا معلق هستند.
رییس دانشکده علوم زمین و جغرافیای دانشگاه سیستان وبلوچستان افزود: هر قدر آستانه فرسایش کمتر شود آسیب پذیری به دلیل وجود بادهای متنوع در چهار فصل در منطقه سیستان بیشتر خواهد شد.
وی ادامه داد: با توجه به تغییرات شدید پوشش گیاهی و تبخیر شدید حاکم بر منطقه، رطوبت خاک دشت سیستان کاهش یافته و همین امر باعث رسیدن آستانه فرسایش این منطقه از ۱۸ متر در ثانیه به ۵/۶ متر در ثانیه شده است.
نوری گفت: کاهش آستانه فرسایش باعث شده حتی بادهای با سرعت ۲۵ کیلومتر بر ساعت که در طول سال بیش از ۲۰۰ روز در منطقه سیستان وزیدن دارد، به توفان شن و ریزگرد تبدیل شود.
وی اظهار داشت: خشکیدن تالاب هامون همراه با حذف پوشش گیاهی و کاهش آستانه فرسایش باعث افزایش تعداد روزهای توفانی در دشت سیستان از ۱۲۰ روز به ۲۰۰ روز در سال شده است.
او گفت: محدوده دشت سیستان از حوزه شمال غرب بستر تالاب هامون آغاز و تا دو راهی زابل – زاهدان با طول ۲۰۰ کیلومتر کشیده می شود.
رییس دانشکده علوم زمین و جغرافیای دانشگاه سیستان و بلوچستان افزود: طبیعی است وزیدن اندک باد حتی با سرعت پایین در گستره خاکی با این وسعت حجم زیادی از خاکهای سبک و از هم پاشیده را در هوا معلق خواهد.
