زشت‌سازی شهر با پوستر شوراها
شهروندان – امید سلیمی‌بنی:
انتخابات شوراها، با تمام فراز و فرود خود گذشت. عده زیادی از نامزدهای شورای چهارم اعلام کردند اولین وظیفه خود را نظارت بر عملکرد شهرداری آینده می‌دانند. آنها گفته‌اند می‌خواهند وظیفه نظارتی شورا را در مقابل وظیفه برنامه‌ریزی و اجرایی‌اش، تقویت کنند.
آنها معتقد بودند شورای چهارم، باید بیش از شورای سوم برای نظارت بر عملکرد قانونی شهرداری، مطابق قانون و مصوبات شورای چهارم، وقت بگذارد. با این وجود، عملکرد تقریبا تمامی نامزدهای محترم شوراها در تهران نشان می‌دهد تیم تبلیغاتی آنها، نه تنها ابتدایی‌ترین بحث قانونی در تبلیغات انتخاباتی را رعایت نکرده‌اند، بلکه شاید از قانون حاکم بر تبلیغات انتخاباتی شوراها نیز مطلع نیستند. اینجاست که مشخص می‌شود عدم نظارت نامزدهای محترم شورای شهر بر عملکرد تیم تبلیغاتی خود، باعث بی‌قانونی مکرر شده است.
نمونه بارز این بی‌قانونی؛ عدم رعایت محل نصب قانونی پوسترهای داوطلبان شوراهاست. ماده ۹۰ قانون تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا می‌گوید: «نحوه فعالیت‌های تبلیغاتی انتخابات، مدت زمان تبلیغات، محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها و سایر شرایط و مقررات مربوط را آیین‌نامه اجرایی این قانون تعیین خواهد کرد.»در آیین‌نامه تبلیغات انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز صراحتا آمده: «آسیب رساندن به تبلیغات محیطی مانند تابلوهای علایم راهنمایی، بیمارستان‌ها، مدارس و امثال آنها، همچنین مبلمان شهری مانند ایستگاه‌های اتوبوس، تاسیسات دولتی، باجه‌های تلفن و پست‌های برق و تلفن از طریق چسباندن موارد تبلیغاتی روی آنها تخلف محسوب شده و قابل پیگیری است.»
فقط کافی است هر شهروند نگاهی به تبلیغات محیطی نامزدهای شورای چهارم کند، تا مشخص شود برای رعایت این بند از قانون، نامزدهای محترم شورای شهر، چه نظارتی بر عملکرد ستادهای تبلیغاتی و تیم‌های عملیاتی خود کرده‌اند؟ با نگاهی اجمالی به عملکرد ستادهای تبلیغاتی نامزدها در انتخابات شورای چهارم می‌توان اینطور پاسخ این پرسش را داد: تقریبا هیچ!
سالی که نکوست
دوره چهارم شورای شهر تهران، از اهمیت مضاعفی برخوردار است. انتخاب رییس‌جمهور دو دوره اخیر دولت، زمانی کلید خورد که محمود احمدی‌نژاد به عنوان شهردار پایتخت از صافی انتخاب شورای دوم تهران گذشت. حضور محمدباقر قالیباف در دو دوره ریاست‌جمهوری سال ۸۴ و ۹۲ نشان داد شهرداری پایتخت، آنقدر دارای وزن بالایی در معادلات سیاسی کشور است که ممکن است شهردار آینده تهران در دوره شورای چهارم نیز عزم انتخابات ریاست‌جمهوری آینده کند.
هرچند گروه‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا به این مساله تاکید کرده‌اند که حضور شهردار آینده در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی، یک «توهم» و «آسیب» است، ولی نمی‌توان انکار کرد داشتن امکانات وسیع تبلیغاتی و مالی در شهرداری تهران، قطعا شهردار آتی پایتخت را به این وسوسه می‌اندازد که اگر در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره آینده، به صورت مستقیم-آنچنان که احمدی‌نژاد و قالیباف عمل کردند- ورود نکند، دست‌کم به عنوان حامی یکی از نامزدهای احتمالی، حضور خواهد داشت.
پس شورای چهارم نیز باید در سپردن سکان مدیریت کلانشهر تهران به شهردار آتی، این محاسبات را نیز وارد انتخاب خود کند. مشکلات این کلانشهر و وعده اصلاح‌بخشی از این مشکلات مانند آلودگی هوا و راهبندان اعصاب خردکن، باعث افزایش حساسیت انتخابات شوراهای چهارم شده، همچنین حضور چهره‌های سیاسی که دارای سوابق اجرایی و تقنینی بالایی از سطح معاونت رییس‌جمهور تا نماینده مجلس و وزیر بوده‌اند، نشان می‌دهد این انتخابات، برای شورایی عادی برگزار نشده و احتمالا شورای چهارم، دارای اعضایی با وزن مدیریتی زیاد و سوابق بالای اجرایی خواهد بود. ولی نحوه تبلیغات انتخاباتی اکثر اعضای این شورا، نشان داد دست کم در حوزه نظارت بر عملکرد قانونی ستادهای تبلیغاتی خود، نمره بالایی در کارنامه کسی ثبت نشده است.
جدای از جهت‌گیری سیاسی ائتلاف‌ها و نامزدها، تخلفات آشکاری مانند نصب پوستر روی علایم راهنمایی و رانندگی، تابلوهای مربوط به خیابان‌ها و کوچه‌ها، ایستگاه‌های اتوبوس، بدنه خودروها و نظایر آن در عملکرد تقریبا همه نامزدهای مطرح این دوره به چشم می‌خورد. عملکردی که باعث شده است عملا هزینه دو و نیم میلیارد تومانی شهرداری تهران برای ساخت سازه‌های کارتن پلاست برای نصب پوسترهای تبلیغاتی، دور ریخته، تلقی شود. البته به جز عملکرد ستادهای تبلیغاتی، برخی از نمایندگان مجلس، سیاستگذاری صدا و سیما در انتخابات روز گذشته را یکی از عوامل این مشکلات می‌دانند.
به اعتقاد گروهی از نمایندگان، صدا و سیما، تمام هم و غم خود را روی تبلیغات انتخاباتی نامزدهای ریاست‌جمهوری گذاشت و این موضوع، باعث شد نامزدهای شورای شهر، رو به تبلیغات محیطی مانند چاپ پوستر و نصب این پوسترها در هر جایی که شد بیاورند.
در همین راستا بیژن نوباوه، نماینده اصولگرای مجلس، از عملکرد صدا و سیما انتقاد کرد و گفت: «فعالیت رسانه ملی برای شوراها تحت تاثیر انتخابات ریاست‌جمهوری قرار گرفت و در نتیجه نامزدهای شوراهای شهر و روستا تنها در تبلیغات محیطی فعال شدند.»به گفته او برخی تبلیغات به زیبایی شهر آسیب زد ولی چنین رویکردهایی صحیح نیست؛ زیرا پس از انتخابات، شهرداری باید هزینه‌های کلانی برای پاکسازی دیوارهای شهر صرف کند. در انتخابات شوراها، غیر از پوستر، بنر، عکس و تبلیغات میدانی، امکان تبلیغ دیگری وجود نداشت؛ ولی در این دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، شاهد کمترین نصب عکس و پوستر بودیم.
جمشید جعفر‌پور، نماینده دیگر اصولگرای مجلس نیز از مسکوت ماندن تبلیغات شوراها در صدا و سیما ابراز نارضایتی کرد و آسیب‌های تبلیغات نامزدهای شوراها در سطح شهر را به گردن تلویزیون انداخت: «صدا و سیما حتی به صورت کلی تریبونی در اختیار کاندیداهای شورای شهر و روستا قرار نداد که نقطه منفی در عملکرد رسانه ملی است.»محمد باقری‌بناب نیز نماینده دیگری است که معتقد است رویکرد صدا و سیما در میدان ندادن به نامزدهای شوراها، باعث ریخت و پاش‌های تبلیغاتی در انتخابات شوراها شده: «مقصر اصلی این ریخت و پاش‌ها، رسانه ملی است، زیرا اگر این رسانه عملکرد درستی داشت، حجم تبلیغات شهری نامزدها کاهش پیدا می‌کرد. تایید صلاحیت هزاران نفر در انتخابات شوراها نتیجه‌یی جز هرج و مرج در سطح شهرها ندارد، چون به طور حتم تمام افراد برای حضور در این مقام مناسب نیستند، از این‌رو مجلس باید در اسرع‌وقت در جهت اصلاح این قانون برنامه‌ریزی کند.»
