ضرورت اقدامات دیپلماتیک برای نجات سربازان
شهروندان – بهمن کشاورز*:
حفاظت از جان نفرات واحدهای نظامی به عهده فرماندهی مربوطه است که باید با اتخاذ تدابیر لازم، در اختیار گذاشتن ابزار و لوازم مناسب و عرضه آموزشهای متناسب با ماموریت، موجبات مصون ماندن نفرات را از تعرض ایجاد کند. به طور کلی در تحلیل نهایی به نظر میرسد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، برنامهریزی و تمشیت این امور را باید برعهده داشته باشد.
بدیهی است ردههای مختلف فرماندهی نیز هریک وظیفه و مسئولیت خاص خود را دارند . با این حال در کمین افتادن افراد گشتی رزمی یا شناسایی، موضوع نادر و بیسابقهای نیست. این رویداد در جنگ یا در عملیات مبارزه با قاچاقچیان و اشرار ممکن است رخ دهد و مهمترین عامل بازدارنده آموزش است.
به عبارت دیگر نفراتی که برای عملیات و ماموریتهای خاص اعزام میشوند باید تعلیمات وآموزشهای لازم رادیده باشند. به هرحال وقتی نفرات واحدی به دام میافتند ردههای مختلف فرماندهی تکلیف دارند از تمامی ابزار برای استخلاص آنها استفاده کنند. البته در این مورد خاص مشکل این است که افراد ربوده شده ظاهرا به آن سوی مرزهای ایران برده شدهاند. واضح است نیروهای ایرانی نمیتوانند برای یافتن و نجات آنها از مرز عبور کنند.
این حادثه یک مسئله امنیتی است که ممکن است به یک بحران سیاسی تبدیل شود. در این مورد اقدامات دیپلماتیک و تماس مرزبانی دو طرف میتواند موثر باشد و چه بسا نتیجه رایزنیها و مذاکرات تصویب عملیات مشترک نجات باشد که میتواند با حضور نیروهای ایرانی و پاکستانی انجام شود.
سابقهای که در برخی از کشورها گاهی مشاهده شده این است که در چنین مواردی ناگهان افراد ربوده شده در کشور متبوع خود پیدا میشوند و در دراز مدت مشخص میشود عملیات نجات بهوسیله یگان ویژه متخصص این امر که قادر به عملیات برون مرزی بدون جلب توجه بوده است انجام گرفته. البته معمولا دولتها مسئولیت چنین عملیاتی را نمیپذیرند و از نظر حقوقی و سیاسی چنین اقداماتی قابل توصیه نیست.
*رئیس اسکودا
قانون