ماهیت مردمی و معنوی انقلاب
شهروندان – رسول منتجب‌نیا:
این روزها سی و پنجمین سال پیروزی انقلاب ملتی را بزرگ می‌داریم که پس از قرن‌ها استعمار و استثمار و تحمل سلطه نظام ستمشاهی در سایه تعالیم و رهبری‌های صحیح، معنوی و عاقلانه حضرت امام(ره) توانست علیه رژیم 2500 ساله قیام کرده و چنین انقلابی را به پیروزی برساند. ماهیت انقلاب اسلامی ما بسیار متفاوت و ممتاز از سایر انقلاب‌هاست.
انقلاب‌هایی که در تاریخ به وجود آمده نوعا حرکت‌های مردمی بوده است ولی در هیچ کدام از آن انقلاب‌ها، ماهیت دینی و معنوی در کنار عنصر مردمی قرار نداشته است. امام خمینی(ره) با هنرمندی خاصی که داشته‌اند این دو عنصر را در کنار هم قرار داده‌اند و نتیجه آن انقلاب اسلامی شد. امام از آغاز مردم را به شناخت خویشتن، شناخت شرایط موجود و شناخت اسلام ناب فراخواندند. جالب آن است که از سال ۴۲ که امام(ره) نهضت را آغاز کردند بخش اندکی از مردم نسبت به ماهیت انقلاب آشنایی داشتند.
مابقی مردم صرفا به لحاظ تبعیت از مرجعیت و علمای دین حرکت کردند. مردم با شناختی که از امام خود و علمای دین داشتند و شناخت سابقه چندین قرنی که از علمای اسلام و مراجع عظیم‌الشأن داشتند اطمینان داشتند به اینکه این حرکت، حرکت سالمی است و به انجام می‌رسد و آن انحرافات و لغزش‌هایی که در حرکت‌های دیگر وجود دارد در این انقلاب وجود نخواهد داشت.
عامه مردم یک شناخت اجمالی داشتند، ولی خواص آگاهی بیشتری داشتند. امام از همان روزهای اول آینده را می‌دید و به عامه مردم نوید پیروزی می‌داد. بعضی از بزرگانی که در تبعید بودند می‌گفتند که تمام قرائن و شواهد نشان می‌دهد که این حرکت به انجام نخواهد رسید. چون رژیم تمام قدرت را در دست داشت و به تمام معنا مسلط بر اوضاع بود ولی امام (ره) شخصیتی است که همه عمر از او حرف ناصحیح نشنیده ایم لذا مطمئن هستیم که حرف امام حرف صحیحی است که می‌فرمود
« ان صبح القریب» ، (صبح پیروزی نزدیک است). امام از سال ۴۲ به آگاه‌سازی مردم به افشاگری رژیم و استکبار جهانی، تبیین و تشریح وظایف و حقایق دینی و تشجیع و تحریک مردم به قیام و حرکت و احساس مسوولیت پرداختند. امام (ره) حدود ۱۵ سال همچون معلم و مربی ملت را پرورش داد. از زمانی که طرح حکومت اسلامی توسط امام در نجف به صورت درس خارج درآمد همه مطمئن بودند این حرکت به جایی می‌رسد و یک حرکت حساب نشده نیست. و امام بهتر از همه آن را سازماندهی کرد و جهت‌گیری‌ها را مشخص کرد، تا زمانی که احساس کردند که این میوه رسیده و باید از آن استفاده کرد.
زمانی که امام(ره) در نوفل‌لوشاتو بودند تقریبا همه همراهان امام با بازگشت ایشان به کشور مخالف بودند چرا که احساس خطر می‌کردند ولی امام یک تنه به این نتیجه رسیدند که الان وقت برگشت به ایران است و باید به کشور بازگردند. امام از همه تیزبین‌تر بوده و واقعیت را بهتر از همه تشخیص می‌داده است. آنچه مهم است نظر دقیق و هوش فراوان حضرت امام بود که از آغاز قدم به قدم مردم را به جلو برد تا زمانی که احساس کرد که مردم آمادگی به پیروزی رساندن انقلاب را دارند.
انقلاب اسلامی ما ماهیت مردمی دارد. متعلق به مردم است. متعلق به هیچ‌کس نیست حتی حضرت امام نیز که اولین نقش را در انقلاب داشتند هرگز نگفتند که من انقلاب کردم. امام می‌فرمودند مردم انقلاب کردند و خدا و مردم را دخیل می‌دانستند.انقلاب متعلق به مردم است. از منظر معنوی انقلاب نیز در راس آن مرجع تقلید بود و رهبری به عهده شخصی بود که از منابع دینی الهام می‌گرفت و به مردم دستور می‌داد. پس امام (ره) این دو عنصر مردم و معنویت را در کنار هم قرار داد و نتیجه آن انقلاب اسلامی شد. اکنون نیز انقلاب متعلق به هیچ فردی نیست. متعلق به هیچ مسوولی نیست. متعلق به مردم است. متعلق به نسل‌های گذشته و آینده است.این انقلاب یعنی رهایی از اسارت، نجات از استعمار و استثمار و رهایی از بردگی استکبار جهانی و بردگی رژیم ستمشاهی.
لازم است خدمت همه دلسوزان انقلاب و طرفداران انقلاب این توصیه را داشته باشم که فکر نکنیم انقلابی بودن آن است که همیشه در جنگ و نبرد باشیم، همیشه تلاش کنیم در شرایط انقلابی باشیم، بدین معنا که نظم و آرامش و ثبات در کشور نباشد. ۳۵ سال از انقلابمان گذشته است و باید روز به روز ثبات و نظم و آرامش و امنیت بیشتر شود. وحدت هر روز بیشتر از گذشته باشد.
تفکر انقلابی این است که ببینیم خواستگاه انقلاب چیست. انگیزه مردم چیست و اهداف و آرمان‌های انقلاب چه بوده تا آنها را محقق کنیم. اگر امام و انقلاب را قبول داریم باید تلاش کنیم که این نظام که اولین مولود سیستماتیک انقلاب است نظامی باشد وحدت بخش، نظامی باشد که همه شهروندان را در برگرفته و کسی را بر دیگری برتری ندهد تا وحدت ملی در کشور حاکم شود. آن وقت است که این انقلاب می‌تواند برای جهان الگو باشد.
اعتماد
