زنها اگر اراده کنند هرکاری میتوانند انجام دهند
شهروندان:
17 اسفند در کشورهای مختلف جهان، به مناسبت روز جهانی زن جشنی گرفته میشود. به این بهانه سراغ افراد گوناگون رفتهایم تا از تجربههای مختلف خود بگویند.
منیژه حکمت هم کارگردان است، هم تهیهکننده و هم مادر. او معتقد است: «در حیطه سینما اتفاقا شرایط خانمها خیلی بهتر از آقایان است. اگر سختیای وجود دارد به خاطر اندیشه است و نه جنسیت. اندیشهای که بر اساس بینش و نگرش ما نسبت به کارمان است. سختیهایی که هست زن و مرد نمیشناسد. مثلا بحث امکانات، زن و مرد نمیشناسد. من بهعنوان یک سینماگر زن، سختی بیشتری احساس نمیکنم. جای بسی خوشحالی است که در کار ما، نگاه مردسالارانه وجود ندارد. حتی خانمها در دورههایی خیلی بیشتر هم تشویق شدند. سختیها بیشتر به خاطر نوع تفکر است که این شانس ماست که این ماجرا زنانه و مردانه نیست. زنها اگر اراده کنند، هر کاری میتوانند انجام دهند.»
فوتبال، ورزش پرطرفداری است. بحثها و تلاشهای زیادی برای حضور زنان در ورزشگاهها و میادین جهانی شده است. به سراغ امیر حاجرضایی رفتیم تا بهعنوان کارشناس فوتبال، از منظری دورتر، از سختیها بگوید: «تا جایی که من اطلاع دارم منعی از جانب فدراسیون فوتبال بابت حضور زنان در این عرصه وجود ندارد اما موانعی وجود دارد که حلکردنش به فدراسیون فوتبال مربوط نیست. زمانی که آقای بلاتر به ایران آمدند تاکید داشتند که خانمها وارد استادیوم شوند و این جزو قوانین فیفاست که خانمها هم در استادیومها حضور یابند. اگر این مانع برداشته شود شرایط حضور بانوان در فوتبال خیلی بهتر خواهد شد. اخیرا در جایی میخواندم که خانمها میتوانند با پوشش، وزنهبرداری کنند. همین که خانمها میتوانند در ورزش قهرمانی حضور داشته باشند جای بسی امیدواری است. اوضاع حضور در ورزش برای زنان خیلی بهتر از قبل شده. مثلا تیم ملی فوتبال بانوان، مقام دوم آسیا را کسب کرد. گرچه آنچه زحمت کشیدند چندان مورد توجه قرار نگرفتند. اما برای آغاز راه، بسیار هم عالی است.»
پری ملکی بهعنوان خواننده زن، در زمینه موسیقی از مردسالاری حاکم در این فضا میگوید: «از هر نظر که فکر کنید نگاه تبعیضآلود به زنان در عرصه موسیقی وجود دارد. از نظر مالی، کاری، هنری و هر چیز که فکرش را کنید. این در حالی است که خانمها هیچ کم از آقایان ندارند. حتی در سالنگرفتن و برنامهگرفتن و در زمان اجرای برنامه و… در همه موارد این مردسالاری وجود دارد. متاسفانه وضعیت موسیقی کاملا مردسالارانه است. باید پذیرفت نیمی از جامعه موسیقی ما، خانمها هستند. تعداد موزیسینها و خوانندههای زن خیلی بیشتر است.
او البته آقایان را تحریم کرده: «بهعنوان یک زن تصمیم گرفتم سیدیهای آقایان را گوش ندهم و نخرم. من از حق خودم دفاع میکنم. ضرورتی نمیبینم اگر مردها ما را نادیده میگیرند من آنها را ببینم.» این روزها حضور زنان در عرصههای مختلف اقتصادی شکل دیگری به خود گرفته است از ۵۰ متر زیر زمین و مدیریت معدن تا داشتن شرکتهای بزرگ.
سعید لیلاز بهعنوان یک چهره اقتصادی، انقلاب اسلامی را بهانه حضور زنان در عرصههای مختلف میداند و میگوید: «فکر میکنم موانعی که بر سر حضور زنان در جامعه وجود داشته موانعی تاریخی- فرهنگی بوده که البته در حال رفعشدن است و یکی از بزرگترین چیزهایی که به این ماجرا کمک کرد انقلاب سال ۵۷ بود. انقلاب، عنصر زن را به صحنه جامعه آورد. سایر موانع روبنایی است و رفع شدنی. اگر این روندی که بعد از انقلاب داشتیم کماکان ادامه یابد، شاهد حضور بیشتر خانمها در عرصههای مختلف خواهیم بود. الان نسبت به آسیای هندیتبار عقبیم ولی از آسیای عربتبار جلوتریم. ورود عنصر زن به مسایل سیاسی و اجتماعی، معجزه انقلاب بود و نمیتوان این روند را جلو و عقب کرد و بهتدریج با روندی که باید، خودش پیش میرود. انفجاری به زودی پدید خواهد آمد. چون در آموزش که زنها جای مردها را گرفتند و بهزودی هم در عرصه مدیریت و سیاست و اقتصاد بهصورت یک انفجار ظاهر خواهند شد.»
عسل عباسیان
شرق