افزایش جمعیت «انگیزه» می‌خواهد
شهروندان – شهروز افخمی*:
از جمله نکاتی که به نظر می‌رسد پس از هشدار جدی از سوی کارشناسان اجتماعی توجه جامعه را به خود جلب کرده است، موضوع پیری جمعیت ایران و حرکت بافت سنی جمعیت کشور از جوانی به میانسالی است.
این موضوع همانطور که اشاره شد موضوع مهم و قابل تاملی است که ضرورت دارد هر چه سریع‌تر با هم‌اندیشی کارشناسان اجتماعی و مدیران و دست اندرکاران نهادهای مرتبط دولتی راهکارها و دستورالعمل‌هایی برای برون رفت از این تهدید اجتماعی ارائه شود چرا که با گذشت زمان خطر پیری جمعیت بیشتر احساس می‌شود.
گفتنی است تا این زمان این موضوع از جانب مجلس شورای اسلامی و جمعی از نمایندگان کمیسیون اجتماعی مجلس پیگیری شده و پیشنهادهای گوناگونی ارائه شده است تا بتوان با به تصویب رساندن آنها دولت را در ارائه تسهیلات تشویقی برای خانواده‌ها یاری رساند. اما نکته‌ای که در این نوشتار تلاش می‌شود بیشتر مورد توجه باشد این است که در اجرای چنین هدف مهم و گسترده‌ای که تمام جامعه را دربر می‌گیرد و همگان را به نوعی در برابر جامعه مسؤول می‌کند نمی‌توان تنها به تعیین یک سیاست تشویقی بسنده کرد و از همه اقشار جامعه انتظار داشت با همان سیاست واحد تشویق شده و به فرزندآوری تمایل پیدا کنند.
همانطور که می‌دانید کشور پهناور ما، هم از نظر جغرافیایی بسیار گسترده و متنوع است و هم از نظر اجتماعی و حتی مذهبی دارای اقشار گوناگونی است و با توجه به همین تنوع چنین به نظر می‌رسد که در نظر گرفتن یک سیاست واحد برای تشویق همه اقشار جامعه کارا نباشد و نتواند ما را در رسیدن به هدفمان که همان افزایش تعداد افراد خانواده یا فرزندآوری است، یاری رساند. در حقیقت برای رسیدن به نتیجه مطلوب در این موضوع مهم باید برای مردم انگیزه‌های لازم را با سیاست‌های تشویقی فراهم کرد.
برای بازگشتن از راه رفته‌ای که سال‌های گذشته با اصرار بر شعار «فرزند کمتر آسایش بیشتر» پیموده‌ایم لازم است همه اقشار جامعه را از خطر پیری جمعیت و کاهش قدرت زاد و ولد آگاه کرد و آن را به عنوان یک خطر پیش‌رو برای مردم تشریح کرد تا با آگاهی از این تهدید و اجرای سیاست‌های تشویقی چندگانه و متناسب با اقشار گوناگون و سطوح اجتماعی و رفاهی گوناگونی که در جامعه وجود دارد زمینه را برای خنثی‌سازی این تهدید به وجود آورد. اما همانگونه که عنوان شد نباید در راه بازگشت از شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» سال‌های گذشته تنها یک سیاست تشویقی واحد را در نظر گرفت، بلکه باید متناسب با هر گروه یا قشری از جامعه سیاست‌های تشویقی مناسبی را در نظر گرفت تا بتوان در کوتاه‌ترین زمان ممکن بهترین نتیجه را دریافت کرد.
*عضو کمیسیون اجتماعی مجلس
وطن‌امروز
