فاصله چند برابری سوخت مصرفی خودروها با استاندارد
شهروندان:
سوخت مصرفی در شهرهای کشور یکی از بزرگ‌ترین عوامل تهدید‌کننده سلامتی شهروندان است؛ تهدیدی که ذرات معلق به خورد مردم می‌دهد و سرطان می‌آورد و قلب‌شان را از کار می‌اندازد، نفس‌ها را می‌برد و جنین‌های نارس به بار می‌آورد، جنین‌هایی که با نفس آلوده مادر رشد می‌کنند.
اما سوخت مصرفی که جز بنزین و گازوییل نیست و جز تولید داخلی هم نیست و اگر بخواهیم از تحریم‌های دیگر بگذریم، بیش از چهار سال است سوخت مصرفی‌مان تحریم شده، مردم چاره‌یی جز مصرف بنزین داخلی که زمانی به نام افتخار ملی تولید شد، نداشتند و هنوز هم شاید ندارند. سوختی که بیش از ۸۰ درصد ذرات معلق سوغات به همراه دارد و ابری سیاه روی شهر درست کرده است.
شرکت کنترل کیفیت هوای پایتخت هر سه ماه یکبار فاکتورهای سوخت را مورد بررسی قرار می‌دهد، فاکتورها را به شرکتی در آلمان می‌فرستد و آنها با استانداردهای جهانی می‌سنجند و برای ما باز پس می‌فرستند. اما آخرین عددهایی که آلمانی‌ها برای ما فرستادند، مربوط می‌شود به برآورد سوخت سال ۹۱٫ اما فاکتورها را دیگر نسنجیدند و به خاطر تحریمی که روی ایران بود، بدون بررسی باز پس فرستادند و ما ماندیم و هوای آلوده‌مان. اما شرکت کنترل کیفیت می‌گوید در شرایط جدیدی که قرار است تحریم‌ها برداشته شود، شرکت آلمانی قبول کرده دوباره فاکتورها را بسنجد و بازپس بفرستد؛ فاکتورهایی که با استاندارد جهانی فاصله‌یی به اندازه سال نوری دارد.
گوگرد گازوییل، ۱۶۰ برابر استاندارد
بنزن، گوگرد و عناصری که در سوخت مصرفی ما، در بنزین و گازوییل باعث آلایندگی‌اند، فراوان هستند و آنقدر زیادند که مسوولان مرتبط معتقدند ۸۰ درصد ذرات معلق هوای شهرها ناشی ازسوخت دیزل است. ظاهرا شرکت نفت برای سوخت اتوبوس‌های شرکت واحد استثنا قایل شده و سوختی پاک‌تر به آنها می‌دهد؛ سوختی که فاصله دو تا سه برابری تا استاندارد دارد و در مقایسه با آنچه در دیگر ماشین‌آلات سنگین دیزلی که فاصله ۱۵۰ تا ۱۶۰ برابری دارد، پاک محسوب می‌شود.
بسطامی، سخنگوی شرکت کنترل کیفیت هوای تهران آماری از آخرین برآورد بنزن، گوگرد و عدد اکتان بنزین و گازوییل می‌دهد؛ آماری که نشان می‌دهد مشکلات آلودگی هوا اگر تنها در همین نقطه مرتفع شود، مردم می‌توانند روزی آسمان تهران را ببینند. او از بنزین و گازوییلی سخن می‌گوید که عناصرآلاینده‌اش هرکدام چندین برابر استانداردند، او در این خصوص گفت: «بنزن بنزین که ماده‌یی سمی است در همه جای دنیا استانداردی دارد که نباید بیشتر از یک درصد در بنزین باشد و این در حالی است که در بنزین‌های مصرفی ما این عدد تا ۵/۲ برابر استاندارد هم می‌رسد. آزبست از دیگر عناصر آلاینده هوا و سرطان‌زاست که استاندارد بین‌المللی‌اش در هوای پاک صفر است، در سال گذشته در تهران این میزان به ۱۵ برابر حد استاندارد رسید و مقدارش به ۱۵ فیبر بر میلی لیتر رسید با تمهیداتی که در این زمینه در نظر گرفته شد از میزانش کاسته شد. »
فیلتر DPS روی اتوبوس‌های شرکت واحد
سخنگوی این شرکت از فیلتری سخن می‌گوید که با نصب بر اگزوز ماشین‌هایی با سوخت دیزلی می‌توان تا حد زیادی از ورود ذرات معلق در هوای شهر جلوگیری کرد. او سهم تولید ذرات معلق را توسط اتوبوس‌های شرکت واحد، ۳ درصد می‌داند و ۸۰ درصد را سهم مینی‌بوس، دیگر اتوبوس‌ها، کامیون و کامیونت می‌داند، خودروهای سنگینی که با گازوییل حرکت می‌کنند.
بر اساس گفته‌های این مدیر شهری، سوخت اتوبوس‌های شرکت واحد، توسط وزارت نفت به‌طور جداگانه تامین می‌شود و این سوخت از سوختی که به دیگر وسایل نقلیه سنگین تعلق دارد، پاک‌تر است. اما به گفته بسطامی، اتوبوس‌های بی‌آر تی که در شهر زیاد هم شده‌اند سوخت یورو۴ و یورو ۵ می‌سوزانند. آقای سخنگو از مصوبه شورای شهر سخن می‌گوید، مصوبه‌یی که قرار است روی اتوبوس‌های شرکت واحد یا همان سهم ۳ درصدی آلودگی هوا، DPS نصب شود، فیلتری که حکم تله یا جاذبی را دارد که روی اگزوز جاسازی می‌شود و ذرات دوده‌یی که از سوخت حاصل می‌شود را جذب می‌کند و ذرات معلق را به صفر می‌رساند. اما این تنها ۳ درصد از آلودگی را کم می‌کند و قرار است توسط وزارت صنایع و محیط زیست به صورت پایلوت اجرا شود، دیگر خودروهای سنگین باید خودشان از این فیلتر یا جاذب استفاده کنند.
نظارتی بر معاینه فنی خودروهای سنگین نیست
بهروز غروی، مدیرعامل جمعیت ایمنی راه از بی‌انگیزگی بخش خصوصی در سرمایه‌گذاری در تولید خودروهای سنگین می‌گوید، او معتقد است سیستم حمل و نقل ما سال‌هاست که معیوب است. غروی گفت: «فرسودگی ناوگان حمل و نقل، سوخت غیراستاندارد و بی‌انگیزگی بخش خصوصی در سرمایه‌گذاری و بهبود اوضاع در این بخش عواملی است که این سیستم روز‌به‌روز به فرسودگی و ناکارآمدی نزدیک‌تر می‌شود. سیستم حمل و نقل تولید‌کننده خدمات نیستند واسطه‌یی شده‌اند برای صدور بارنامه و این به ضرر سیستم است. سیستمی که ۹۷ درصد خودروهایش خود راننده‌اند و شرکت حمل و نقل هیچ نظارتی بر آنها ندارد و تنها آنها را برای ساعاتی کرایه می‌کند.»ا
و به پایانه‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «در طول ۲۰ سال گذشته با پدیده‌یی به نام پایانه‌ها مواجه شدیم، این نوعی ناهنجاری ساختاری است که سالن‌های اعلام بار در آنها ایجاد شده و باعث می‌شود شرکت حمل و نقل هیچ نظارتی بر خودروها نداشته باشد. از سویی دیگر معاینه فنی این خودروها که نظارتش با وزارت راه و راهداری است، درست انجام نمی‌شود، چندی پیش یکی از ماشین‌ها که تاریخ تمدید معاینه فنی‌اش به روز قبل بازمی‌گشت، دچار سانحه شد، سانحه‌یی که از مشکل فنی نشات می‌گرفت و در آن منجر به کشته شدن تعداد زیادی آدم شد چون ترمز بارگیرش کار نمی‌کرد.»
به گفته این مدیر حمل و نقلی، براساس گزارش WHO رتبه ایران در تصادفات جاده‌یی و آلودگی محیط زیست سال به سال بدتر می‌شود و کسی نیست که پیگیر این سقوط به قعر جدول‌های بین‌المللی شود و راهکاری بیاورد. هوای شهرهای بزرگ آنقدر بد است و سمی که نوزادان هم از شر آن در امان نیستند، آدم‌های کوچکی که بیشتر زمان زندگی‌شان را در محیط‌های ایزوله خانه به سر می‌برند و تنها کسانی که می‌بینند و لمس می‌کنند والدین‌شان است. در خبرها آمده شیر مادران اصفهانی آلوده به سرب، جیوه، کادمیوم و آرسنیک است. هر کدام از این عناصر به تنهایی آدم‌های بالغ را به مرگ نزدیک می‌کند، چه رسد به آدم‌های دو، سه کیلویی که هنوز دنیا را درست نمی‌بینند.
غزل حضرتی
اعتماد
