تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۲ زمان انتشار : ۱۸:۰۲

شهروندان – اسماعیل کهرم*:
ارسال نامه سازمان‌های مردم نهاد زیست محیطی به رئیس سازمان ملل متحد، اقدام مناسبی بود که به پاسخ مثبت ایشان انجامید و من فکر می‌کنم نتایج خوبی همراه خواهد داشت.

 اینکه با کی مون در پاسخ به این نامه گفته که من بارها به آمریکا و شورای امنیت تذکر دادم که این تحریم بر وجوه مختلف زندگی ایرانی‌ها تاثیر منفی می‌گذارد و اینکه شخصا پاسخ این نامه را به ما ارسال کرده اقدام ارزشمندی است، آن هم در شرایطی که ما احیای محیط زیست کشور را پس از ۸ سال از زیر صفر شروع کرده ایم.

اگر بخواهم سال ۹۲ را از منظر زیست محیطی بررسی کنم، باید آن را به ۲ قسمت تقسیم کنم؛ قبل از دولت جدید و بعد از آن. قبل از دولت جدید که سال‌های متوالی برای محیط زیست، آش همان آش و کاسه همان کاسه بود. تاسف بارتر از همه اینکه دولتی که در حال رفتن بود، تا توانست طرح‌های ریز و درشت مصوب کرد که لغو تک تک آن‌ها به یکی از دردسر‌های ما تبدیل شده. انتصاب هایی که در سازمان انجام شده بود وحشتناک بود.

تخصص ها هیچ ارتباطی با پست ها نداشتند، مثلا یک دندانپزشک یکی از پست‌های عالی محیط زیستی را در اختیار داشت. خاله خان باجی ها گوشه گوشه این سازمان را گرفته بودند. تصحیح تمام این ها مدت‌ها وقت و انرژی و پول و اعتبار سازمان را هدر داده است. «ابتکار» به محض ورود کمیته هایی برای لغو مصوبات دولت قبل تشکیل داد. تا چند وقت قبل تعداد مصوبات لغو شده به ۶۸ تا رسیده بود، در حال حاضر دقیق نمی دانم که به چه میزان رسیده.

در سیستم قبل بسیاری از خبرنگارها و خبرگزاری ها به دادگاه‌ها معرفی شده بودند و خواسته دولت به زندان انداختن آن ها و ساکت کردن صدایشان بود، دولت جدید اما به خصوص در حوزه محیط زیست از خبرنگاران استقبال کرده، همکاری سازمان‌های مردم نهاد را در کنار خود خواسته و هم چنین از تلاش جهت آزادی محیط بان ها دربند و ارتقای معیشت آن‌ها مضایقه نکرده. اما حقیقت این است که ما راه درازی پیش رو داریم.

دست کم یک سال و نیم زمان لازم است تا اندکی به شرایط ۸ سال قبل برگردیم، بنابراین من تصور می‌کنم سال آینده سال حرکت به جلو است، سالی است که به طور حتم موفق می‌شویم بسیاری از چالش‌ها را پشت سر بگذاریم. در حال حاضر روی مصوبه نجات تالاب ها و حیات وحش و لغو جواز شکار کار می‌کنیم.

با این حال شرایط مساعد نیست، ۲۵۲ تالاب ما زیر خط قرمز قرار دارند که نمی‌توان زمان مشخصی برای احیای آن ها تعیین کرد. تنها می‌توان گفت که نتیجه بخشی فعالیت‌های زیست محیطی در ایران در حال حاضر زمان‌بر است. من فکر می‌کنم در نیمه دوم سال ۹۳ یا اواخر آن، احتمالا بتوان تغییر در زمینه مختلف از جمله حیات وحش، مناطق، تالاب ها، آب و هوا و غیره را حس کرد.

* مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در امور محیط طبیعی

 قانون