«طراحی آتش جان» الگوی همگان شود
شهروندان:
مهندس نادر قشقایی، مجسمه‌ساز، خواستار تداوم راهی شد که با برپایی مسابقه «طراحی آتش جان» آغاز شده است. وی گفت: این حرکت باید الگویی شود برای همگان تا جامعه بتواند با مسایل و حوادثی که با پوست، گوشت و استخوان آن آمیخته است، ارتباطی مناسب و منطقی برقرار کند.
عکس: شهروندان – میلاد بهشتی
وی که یکی از داوران مسابقه «طراحی آتش جان» بود، اظهار کرد: هر روز در سطح جامعه حوادث و موضوعاتی پیش می‌آید که ضرورت دارد فهم صحیحی از آن‌ها داشته و پیگر آن‌ها باشیم. حادثه‌ای که برای دختران دانش‌آموز در مدرسه روستای شین‌آباد رخ داد، موضوع دردناکی بود که به همه ایرانیان ارتباط دارد.
وی افزود: موسسه اخلاق و اندیشه شهروندی ایرانیان با طراحی و برگزاری مسابقه «طراحی آتش جان» سنگ بنای خوبی را برای پیگیری مطالبات و حقوق شهروندی گذاشت که امیدوارم این روند ادامه پیدا کند و سایرین هم از این موسسه الگو بگیرند.
این مهندس مجسمه‌ساز با اشاره به این که امکان دارد هر لحظه حادثه‌ای در هر سطح از جامعه رخ بدهد، گفت: الگوبرداری از مسابقه «طراحی آتش جان» می‌تواند سبب ایجاد مجموعه‌ها و تشکیلاتی در مدارس و دانشگاه‌ها شود، تشکیلاتی که موضوع ایمن‌سازی مدارس در برابر انواع حوادث از جمله آتش‌سوزی را دنبال کنند.
وی با اشاره به پرسش‌های جهانی درباره وضعیت رعایت حقوق بشر در ایران، اظهار کرد: تداوم برنامه‌ای مانند مسابقه «طراحی آتش جان» می‌تواند بهترین نماد برای ارایه گزارشی درباره رعایت این حقوق بشر باشد.
مهندس قشقایی افزود: باید این مسابقه و پیامدهای مثبت آن ادامه یابند تا دولت و مردم به مقوله بااهمیت ایمنی مدارس در برابر آتش‌سوزی حساس شوند. اگر همه چیز با برگزاری یک مسابقه و اهدای جایزه به برترین‌ها پایان یابد، نتیجه دلخواه حاصل نخواهد شد.
وی خواستار استفاده از پتانسیل همه اقشار و صنوف در این راستا شد و گفت: برگزاری نمایشگاه عمومی، ایجاد المان‌هایی در میدان‌های اصلی هر شهر به ویژه کلانشهر تهران و ایجاد گروه‌هایی در مدارس و حتی دانشگاه‌ها برای پیگیری موضوع می‌تواند نتیجه اصلی را فراهم آورد. اصلا می‌توان جایزه‌ای را راه‌اندازی کرد که هر سال به فعال‌ترین و بهترین گروه‌های این حوزه داده شود، جایزه‌ای مانند جایزه نوبل.
مهندس قشقایی انجام نشدن پوشش خبری کامل درباره برگزاری مسابقه «طراحی آتش جان» را علت حضور نیافتن تمامی جریان‌های هنری در این رویداد دانست و گفت: انجمنی مانند انجمن مجسمه‌سازان ایران که حدود ۵۰۰ عضو دارد، هیچ اطلاعی درباره برپایی این مسابقه نداشت. تا آن جا که من مطلعم، نقاش‌ها و گرافیست‌ها هم از این موضوع بی‌خبر بودند. باید تمامی «NGO»ها را نسبت به این مسابقه حساس می کردیم. مشکل دیگر این‌که چون قرار بود طرح‌ها در یک چارچوب بسته ارایه شوند، فقط قابلیت ارایه طرح معماری وجود داشت، در حالی که مجسمه‌سازان، نقاش‌ها، داستان نویس‌ها، فیلمنامه نویس ها و… نیز می توانستند آثار مناسبی را به این مسابقه ارسال کنند.
وی خواستار پوشش کامل رسانه‌ای درباره حوادثی مانند حادثه مدرسه شین‌آباد شد و گفت: باید چشم و گوش مسئولان نسبت به چنین حوادثی باز و حساس شود. مردم هم باید مطالبات خود را در این باره از دولت بخواهند. خوشبختانه با حرکتی که موسسه اخلاق و اندیشه شهروندی ایرانیان با طراحی و برگزاری مسابقه «طراحی آتش جان» انجام داد، شروع شده است، اکنون نوبت رسانه‌ها است تا از این حرکت حمایت کنند.
مهندس قشقایی هنر و فن مجسمه‌سازی را محملی مناسب برای انتقال پیام‌های اخلاقی و حقوقی چنین حوادثی دانست و گفت: اکنون در خیابان ولیعصر(عج) مجسمه‌ای مربوط به بیماران سرطانی وجود دارد. مجسمه‌سازان این توان را دارند تا المان‌هایی را طراحی کنند و بسازند که چنین پیام‌هایی به بهترین شیوه منتقل شود.
